Ο σπουδαίος ηθοποιός Αντώνης Αντωνίου στο «ΦΩΣ»: «Είμαι ένας απλός οπαδός από παιδί»

Συνέντευξη στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Σπουδαίος ηθοποιός, ωραίος άνθρωπος. Επί 10 χρόνια παίζεται στην τηλεόραση το «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα»! Ένθερμος ποδοσφαιρόφιλος, ανέλαβε την παρουσίαση των εγκαινίων του γηπέδου της ΑΕΚ μαζί με τη Ναταλία Δραγούμη. Ήταν ιστορική στιγμή για εκείνον, θα μείνει στην Ιστορία της ΑΕΚ. Πήγα στο θέατρό του, στη «Θεατρική Σκηνή», και κάναμε μια συνέντευξη για όλους και για όλα. Είναι ο Αντώνης Αντωνίου. Ένας ηθοποιός που μπορεί να βγάλει γέλιο μέσα από το δράμα. Το αγαπάει πάρα πολύ το ποδόσφαιρο.

Η συνέντευξη δημοσιεύτηκε στο «ΦΩΣ» στις 18/5/2023

Είναι άδικο που πολύς κόσμος σάς έμαθε από την τηλεόραση όταν φτάσατε σε μεγάλη ηλικία; Ενώ έχετε κάνει καλό θέατρο τόσα χρόνια, μάλιστα είχατε κάνει πάταγο στο σινεμά από το 1980 με την «Παραγγελιά» που παίξατε τον Κοεμτζή.

Η τηλεόραση είναι κι αυτή ένα πεδίο που απορροφά ηθοποιούς για τη διασκέδαση του κόσμου. Για την ψυχαγωγία των ανθρώπων. Εμείς υπηρετούμε την ψυχαγωγία του κόσμου. Υπάρχει το θέατρο, υπάρχει ο κινηματογράφος, υπάρχει και η τηλεόραση.

Δεν σνομπάρετε δηλαδή.

Αλίμονο. Θα ήταν σαν να σνομπάρω τη δουλειά μου. Είναι σημαντικό να διασκεδάζεις τον κόσμο.

Ο ρόλος σας στο «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα» είναι ο πιο δημοφιλής που κάνατε ποτέ;

Αν μιλάμε για τηλεόραση και απήχηση σε ευρύ κοινό, ναι. Αλλά θεωρώ σημαντική δουλειά και την «Παραγγελιά» στον κινηματογράφο που είχε κόψει πολλά εισιτήρια, όπως και ο «Άνθρωπος με το γαρύφαλλο». Στην τηλεόραση είχα παίξει και στους «Ψίθυρους καρδιάς», που και αυτό το σίριαλ είχε μεγάλη τηλεθέαση. Όπως και η «10η εντολή». Είχα την τύχη να συνεργαστώ με σπουδαίους ανθρώπους όπως ο Μανουσάκης, ο Κοκκινόπουλος.

Σεμνός είστε. Σας λένε «Μηνά» στον δρόμο;

(γελάει) Ναι, πράγματι. Δεν είναι κακό. Ο θεατής ταυτίζεται με τον ρόλο που παρακολουθεί. Δείχνει μια αγνότητα αυτό. Ούτε εμείς δεν το πιστεύουμε ότι παίζουμε ακόμα επί 10 χρόνια στην TV το «Μην αρχίζεις τη μουρμούρα»!

Ποιο κομμάτι της δουλειάς σας είναι το πιο δύσκολο;

Το θέατρο. Γιατί στην τηλεόραση και στον κινηματογράφο έχεις τη βοήθεια του «μπρος- πίσω, πάμε ξανά τη σκηνή». Στο θέατρο δεν το έχεις, είσαι εσύ και ο κόσμος.

Η «Θεατρική σκηνή», εδώ που είμαστε, είναι δικό σας θέατρο;

Εγώ το έχω ιδρύσει, εγώ το κρατάω όλα αυτά τα χρόνια μαζί με τη γυναίκα μου, τη Νατάσα Ασίκη. Κλείνει 42 χρόνια ο θίασός μου, η «Θεατρική Σκηνή»! Είμαστε όμως στο ενοίκιο.

Πιο δύσκολο είναι να είσαι ηθοποιός, σκηνοθέτης, ή επιχειρηματίας;

(γελάει). Όταν τα κάνεις και τα τρία μαζί είναι πραγματικά δύσκολο. Αν αγαπάς όμως τη δουλειά σου, ξεπερνάς όλες τις δυσκολίες. Είναι δύσκολη δουλειά το θέατρο. Πρέπει να παλέψεις πολύ. Το σημαντικότερο είναι να αγαπάς αυτό που κάνεις. Όλα τα άλλα έρχονται μετά φυσιολογικά.

Γιατί παντρεύονται οι άνθρωποι αφού καταλήγουν στη συνεχή μουρμούρα;

(γελάει δυνατά). Ε, νομίζω ότι ο άνθρωπος δεν μπορεί να είναι μόνος του. Δεν αντέχεται η μοναξιά. Το να βρεις τον κατάλληλο άνθρωπο για να είσαι μαζί του και να μοιράζεσαι τις καλές και κακές στιγμές είναι το καλύτερο που μπορεί να σου τύχει.

Έχετε κάνει τον κακό και τον αστείο. Τι σας αρέσει πιο πολύ; Και τι είναι πιο δύσκολο για τον ηθοποιό;

Εμένα μου αρέσει πολύ το δράμα. Μου αρέσει πάρα πολύ το δράμα είτε στην τηλεόραση είτε στον κινηματογράφο ή στο θέατρο. Από την άλλη, η κωμωδία έχει τη δυσκολία της, έχει και τη δική της γοητεία. Όταν αυτά τα δύο είναι σε καλή συνταγή και έχεις υπέροχους συνεργάτες όπως έχω εγώ τα τελευταία χρόνια, είναι ό,τι καλύτερο. Είτε κάνεις τους ανθρώπους να κλαίνε είτε να γελάνε είναι λυτρωτικό.

Είχατε άγχος στα εγκαίνια του γηπέδου της ΑΕΚ; Πάνω από 30.000 άνθρωποι μπροστά σας, τόσο κόσμο δεν έχετε ούτε κατά διάνοια στο θέατρο όταν είστε στη σκηνή.

Πρώτα απ' όλα ένιωσα φοβερή συγκίνηση. Ήταν μεγάλη τιμή για εμένα, είμαι ένας απλός οπαδός από παιδί, από τον πατέρα μου και τη γειτονιά μου, τη Νέα Ιωνία. Αυτό το πράγμα να με εμπιστευτεί ο πρόεδρος της ΑΕΚ, Δημήτρης Μελισσανίδης, αυτήν τη χαρά, δεν το περίμενα, ήταν τιμητικό, συγκινήθηκα πάρα πολύ. Αυτή η συγκίνηση έφτιαξε μια υπόγεια ενέργεια σαν ηφαίστειο μέσα μου. Συγκινήθηκα πολύ, 30.000 άνθρωποι, μαζί με τη Ναταλία εγώ στον αγωνιστικό χώρο, θα είμαι ευγνώμων μια ζωή.

Πώς γίνατε ΑΕΚ; Μου είπατε από τον πατέρα σας. Πώς έγινε η οικογένεια ΑΕΚ;

Ο πατέρας μου ήταν παρέα με τον Τζανετή και τον Μαρόπουλο! Τους μεγάλους αστέρες την εποχή που έπαιζαν μπάλα. Παρέα ήταν όταν αυτοί πήγαν στην ΑΕΚ, αλλά ο πατέρας μου δεν μπόρεσε να τους ακολουθήσει γιατί απορροφήθηκε από τους πολιτικούς αγώνες ως ιδεολογία.

Στην Αριστερά;

Ναι, ήταν αγωνιστής της Αριστεράς.

Είχατε διώξεις;

Τα κλασικά. Ζήσαμε έντονα όλη αυτήν την εποχή τη μετεμφυλιακή. Επιβιώσαμε. Και συνεχίσαμε να υπάρχουμε και να έχουμε την έγνοια να συνεχίσουμε να προσφέρουμε.

Μικρασιατική ρίζα έχετε;

Ναι, από τον πατέρα μου.

Από ποια περιοχή;

Από το Αϊδίνι. Και η μητέρα είναι από την Κεφαλονιά. Μικρασιάτης και Κεφαλονίτης είναι ένας συνδυασμός… καταλαβαίνετε (γελάει).

Είδωλο ποδοσφαιριστή που είχατε στα παιδικά σας χρόνια;

Ο Νεστορίδης. Τον πρόλαβα και στην ΑΕΚ και στην Εθνική. Ήταν σπουδαίος, ήταν απίστευτος. Και μετά ο Μίμης Παπαϊωάννου που ήταν κι αυτός πολύ σπουδαίος. Χωρίς να θέλω να αδικήσω τόσους και τόσους μεγάλους παίκτες που ζήσαμε στην ΑΕΚ.

Σας ενοχλούσε το «αεκάκι»;

Γενικά το ποδόσφαιρο έχει αυτόν τον ανταγωνισμό και την κακία. Άλλες κακίες έχουν πνεύμα και άλλες έχουν μικρότητα. Όλα μέσα στη ζωή είναι. Κι εμείς στο θέατρο πειραζόμαστε για τις ομάδες μας, στα γυρίσματα, στα παρασκήνια. Και ραδιόφωνο ακούμε τους αγώνες στο θέατρο. Ο κλάδος μας πάλλεται από ποδοσφαιρική αγάπη.

Διαιτησία; Όλοι οι παράγοντες θέλουν τη διαιτησία τελικά; Πρέπει να κάτσουν κάτω να βρουν μια λύση κοινής αποδοχής;

Αμαρτίες όλοι έχουν σίγουρα. Αν το δείτε και σε παγκόσμιο επίπεδο, οι γκρίνιες για τη διαιτησία είναι φαινόμενο πάγιο και διαχρονικό. Υπάρχουν ο υποκειμενικός παράγοντας και η καχυποψία, διότι υπάρχουν και στημένες διαιτησίες. Αυτό το ξέρουν όλοι. Υπάρχουν και στημένες διαιτησίες, είναι πραγματικότητα. Και δίπλα μας στην Ιταλία έχουν πέσει βαριές τιμωρίες. Όμως υπάρχει και η υπερβολή. Αναλόγως ποιος νιώθει αδικημένος, σε κάθε φάση ζητάει φάουλ, σε κάθε φάση ζητάει πέναλτι. Στο τέλος να... διαιτητεύσουν οι πρόεδροι τις ομάδες τους! Πρέπει η διαιτησία να γίνει επαγγελματική, όπως και να το κάνουμε. Βοηθάει το VAR, αλλά κι αυτό αμφισβητείται. Δεν μπορείς να έχεις ρομπότ. Άνθρωποι είναι. Δεν ξέρω πώς θα λυθεί αυτό το πρόβλημα. Ίσως πρέπει να υπάρχουν σκληρές τιμωρίες για να φύγει η καχυποψία από το άθλημα. Διότι είναι ωραίο άθλημα, ρε γαμώ το.

Ποιος ήταν ο πιο αγαπημένος σας φέτος στην ΑΕΚ;

Είμαι σε μεγάλη δυσκολία να ξεχωρίσω έναν. Η ΑΕΚ έχει πραγματικά ταλαντούχους ποδοσφαιριστές. Ο Πινέδα λόγου χάρη, παικταράς, δύσκολο να τον κρατήσουμε. Δεν θα σας πω όμως τα μεγάλα ονόματα, θα σας πω τον Ρότα. Ο οποίος είναι ένα νέο παιδί, χωρίς περγαμηνές, δεν είναι ότι φέραμε τον Τσούμπερ, τον Πινέδα, τον Γκατσίνοβιτς, δεν είναι ο Λιβάι και ο Αραούχο, είναι ένα δείγμα της βελτίωσης των παικτών μέσα από τις συνεργασίες. Ο προπονητής είναι σπουδαίος, μπράβο του. Πήρε μια ομάδα με προβλήματα και την έκανε πρωταθλήτρια. Με αυστηρότητα αλλά και με καλό κλίμα.

Το Κύπελλο το θέλετε πολύ; Ενδιαφέρει και τον Ολυμπιακό αυτό.

(γελάει). Θέλουμε πολύ και το Κύπελλο. Έχουμε χάσει τελικούς τα τελευταία χρόνια από τον ΠΑΟΚ, οι παίκτες πρέπει να έχουν πεισμώσει και να επανορθώσουν. Είναι θέμα γοήτρου. Πρέπει να αποκατασταθεί η ποδοσφαιρική πραγματικότητα και ως καλύτερη ομάδα να νικήσουμε τον ΠΑΟΚ.

Το 1978 έκανε η ΑΕΚ το τελευταίο της νταμπλ.

Είναι πάρα πολλά τα χρόνια. Δεν είναι εύκολο να κάνεις νταμπλ, υπάρχουν δυνατές ομάδες, δεν σου το επιτρέπουν.

Για τη βία θέλω να μου πείτε.

Oι ομάδες πρέπει να ελέγξουν τη συμπεριφορά των οπαδών τους. Πρέπει η βία να βγει έξω από τα γήπεδα. Το ποδόσφαιρο είναι και πολιτισμός. Το αγαπάμε το ποδόσφαιρο, πρέπει να είναι πολιτισμός. Είδα στη φιέστα μια φωτοβολίδα που έφυγε ευθεία από τη μία πλευρά στην άλλη, τα έχασα.

Τον Ντέμη τον είχατε υποστηρίξει εναντίον της βίας;

Απόλυτα. Δεν βρήκε όμως την υποστήριξη που έπρεπε από τους ΑΕΚτσήδες.

Τον Μπάγεβιτς τον συγχωρέσατε;

Εγώ δεν του κράτησα κακία ποτέ. Αναγνωρίζω ότι είναι επαγγελματίας, ότι έπρεπε να κοιτάξει το συμφέρον του. Προσέφερε πάρα πολλά στην ΑΕΚ. Και ξαναγύρισε στην ΑΕΚ παρ' όλα αυτά που είχε τραβήξει, αυτό σημαίνει ότι την αγαπούσε. Σπουδαίος προπονητής και σπουδαίος άνθρωπος.

Να σας ρωτήσω κάτι. Οι ηθοποιοί έχετε και ερωτικές σκηνές. Δεν ζηλεύουν οι σύντροφοί σας;

(γελάει). Δεν μου έχουν τύχει πολλές τέτοιες σκηνές. Δεν το υποτιμώ, απλώς είναι να σου πηγαίνουν να κάνεις τέτοια. Ζήλια δεν πρέπει να υπάρχει γιατί είναι επάγγελμα, σκέφτεσαι μόνο τη δουλειά σου εκείνες τις στιγμές. Δεν νομίζω ότι μπαίνει καν στη σκέψη μας κάτι άλλο.

Ναι, κύριε Αντωνίου μου, όμως παντρευτήκατε 2 ηθοποιούς τη μία μετά την άλλη!

(γελάει). Όχι από... ερωτικές σκηνές. Τις γνώρισα από το θέατρο βέβαια, αλλά όχι από τέτοιες σκηνές.

Ποιους ηθοποιούς θαυμάζατε περισσότερο;

Θαύμαζα τον Χορν πολύ και τον Κατράκη. Και τον Αλέκο Αλεξανδράκη. Από γυναίκες μου άρεσαν πολύ η Λαμπέτη και η Βάσω Μανωλίδου.

Τι γίνεται τώρα σε αυτό εδώ το θέατρο που βρισκόμαστε;

Παίξαμε ως το τέλος του Απρίλη ένα πολύ σπουδαίο έργο μιας Αμερικανίδας συγγραφέως, της Τζόις Κάρολ Όουτς, το «Δυσαρμονίες». Είναι 85 χρόνων, ακμαιότατη, ήταν πρύτανης σε πανεπιστήμιο των ΗΠΑ. Τώρα προετοιμαζόμαστε για τη νέα σεζόν, έχω 2-3 έργα στα χέρια μου που εξετάζω. Δεν έχω αποφασίσει. Η βάση μας στο θέατρο είναι κυρίως τα ελληνικά έργα, μας ενδιαφέρουν πάρα πολύ σπουδαία έργα από το ελληνικό ρεπερτόριο. Είτε στο δράμα είτε στην κωμωδία.

Έρχεται ο κόσμος στο θέατρο μετά τον κορονοϊό;

Πάρα πολύ. Του έλειψε του κόσμου το θέατρο πάρα πολύ. Το θέατρο είναι μια πλήρης διασκέδαση. Από την ώρα που θα ετοιμαστείς για να πας στην παράσταση μέχρι την ώρα που θα γυρίσεις και θα έχεις τσιμπήσει κάτι μετά την παράσταση, όλο αυτό είναι γεμάτο ιδέες, προβληματισμό και πάρα πολλά συναισθήματα.

Κάπου διάβασα ότι είχατε δουλέψει πολύ στην οικοδομή.

Όταν σπούδαζα για το θέατρο αλλά και τα πρώτα χρόνια ως ηθοποιός είχα κάνει... εκατό δουλειές για να επιβιώσω. Η οικοδομή ήταν η εύκολη λύση, γιατί είχε και καλό μεροκάματο.

Τι ειδικότητα είχατε στην οικοδομή;

Όλες! Ως βοηθός μάστορα. Πηγαίναμε όπου μας χρειάζονταν οι μαστόροι.