Νταντά - Η τέχνη να γελοιοποιείς την τέχνη
Ο ντανταϊσμός διεύρυνε κατά πολύ την έννοια των υλικών για τη δημιουργία ενός έργου τέχνης.
Ο εικοστός αιώνας βρίθει από επεισόδια εξεγέρσεων στην τέχνη, σε μια προσπάθεια να καταστρατηγηθούν οι κανόνες του παιχνιδιού. Ο ντανταϊσμός είναι ίσως το πιο αντιπροσωπευτικό παράδειγμα κατάλυσης των εικαστικών συμβάσεων. Ιδρύθηκε στις 5 Φεβρουαρίου του 1916, από μια ομάδα ποιητών, ζωγράφων και γλυπτών. Οι άνθρωποι αυτοί εξεγέρθηκαν ενάντια στην καθεστηκυία τάξη και στράφηκαν προς το παράλογο.
Διέδωσαν αρχικά τις ιδέες τους στις «βραδιές Νταντά», στο Καμπαρέ Βολταίρ, όπου ποιητές και ζωγράφοι ζωγράφοι απήγγελλαν ποιήματα και διοργάνωναν μουσικές παραστάσεις, δράματα και μπαλέτα με εξωφρενικό και σκανδαλοθηρικό χαρακτήρα.
Ο Ντανταϊσμός εξελίχθηκε έκτοτε σε μολυσματική ασθένεια που μεταδόθηκε σε όλη την Ευρώπη και στις Ηνωμένες Πολιτείες. Καλλιτέχνες και ποιητές συνέχιζαν να συμμετέχουν σε γεγονότα και εκθέσεις που γελοιοποιούσαν την παράδοση με τη χρήση ανάρμοστων στοιχείων. Αν πρόσφερε κάτι στην τέχνη ο Ντανταϊσμός είναι ότι διεύρυνε την έννοια των υλικών που θεωρούνται πρόσφορα για τη δημιουργία ενός έργου τέχνης. Τα «καινά δαιμόνια» που εισήγαγε ο ντανταϊσμός ήταν στην ουσία αντικείμενα από το καθημερινό σκουπιδαριό.
