Επτά Έλληνες λογοτέχνες από την... Τουρκία!
Φαίνεται πως οι γλώσσες είναι οι μόνες που δεν υποδουλώνονται ή αντίστοιχα δεν αποτινάσσονται. Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι η τουρκική γλώσσα έχει διαποτίσει βαθιά τη νεοελληνική με λέξεις και φράσεις που έχουν εξελληνιστεί από καιρό.
Μια πτυχή του φαινομένου αυτού είναι και η ονοματοδοσία. Επιλέξαμε το επώνυμο επτά επιφανών λογοτεχνών που έχουν τουρκική ρίζα και σημασία.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Σεφέρης Γιώργος: Ο πρώτος νομπελίστας μας σύντμησε το επώνυμό του από Σεφεριάδης σε Σεφέρης εις τρόπον ώστε ο ποιητής να διακρίνεται σαφώς από τον διπλωμάτη. Είτε έτσι είτε αλλιώς το επώνυμό του προέρχεται από τη τούρκικη λέξη sefer που σημαίνει ταξίδι.
Καβάφης Κωνσταντίνος: Ο Αλεξανδρινός ποιητής ήταν σχεδόν ανυπόληπτος στην Ελλάδα της εποχής του. Τον "ανακάλυψαν" διεθνείς προσωπικότητες της λογοτεχνίας όπως ο Ε.Μ. Φόρστερ και σήμερα μοιάζει με ένα σύμπαν που η φήμη του διαστέλλεται συνεχώς. Το επώνυμό του πάντως δεν τον κολακεύει, αφού προέρχεται από τη λέξη cavaf και σημαίνει πωλητής ή κατασκευαστής υποδημάτων δεύτερης ποιότητας.
Καζαντζάκης Νίκος: Ο διάσημος συγγραφέας από την Κρήτη φέρει επίσης επώνυμο με τούρκικη ρίζα, καθώς ο καζαντζής δεν είναι παρά ο κατασκευαστής καζανιών.
Καραγάτσης: Το λογοτεχνικό ψευδώνυμο με το οποίο έγινε γνωστός ο Δημήτρης Ροδόπουλος το δανείστηκε από τη λέξη καραγάτσι που σημαίνει το δέντρο φτελιά, το μαύρο (σκουρόχρωμο) δέντρο.
Ασλάνογλου Αλέξης: Το όνομα του Θεσσαλονικιού ποιητή που έκανε γνωστό ο Διονύσης Σαββόπουλος προέρχεται από τη λέξη Ασλάν που σημαίνει λιοντάρι.
Χατζής Δημήτριος: Ο εκπατρισμένος πεζογράφος του εμφυλίου έλκει επίσης το επώνυμό του από τα τούρκικα, καθώς χατζής σημαίνει ο προσκυνητής των Αγίων Τόπων από τη λέξη haci.
Μαρής Γιάννης: Ο πατριάρχης του ελληνικού αστυνομικού μυθιστορήματος διαθέτει ένα λογοτεχνικό ψευδώνυμο άκρως παρεξηγήσιμο καθώς η λέξη mari στα αρβανίτικα σημαίνει τρελός.
