Τουραντότ - Η σπουδαιότερη όπερα του βερισμού έμεινε ημιτελής
Είναι πολλά τα στοιχεία που δίνουν πρωτιά στην περίφημη όπερα του Πουτσίνι κι ας μην ολοκληρώθηκε ποτέ
Όλα ξεκίνησαν από ένα ασιατικό παραμύθι με πρωταγωνίστρια την Μογγόλα πριγκίπισα Χουτουλούν, που ο Γάλλος λόγιος Φρανσουά Πετί ντε Λα Κρουά την μετονόμασε σε Τουραντότ (κόρη του Τουράν). Ύστερα ο Σίλερ διασκεύασε τη θεατρική εκδοχή αυτής της ιστορίας όπως την είχε εμπνευστεί ο Κάρλο Γκότσι. Η διασκευή του Σίλερ έφτασε στα χέρια του Πουτσίνι μέσω της μετάφρασης του Αντρέα Μαφφέι. Οι λιμπρετίστες Τζιουζέπε Αντάμι και Ρενάτο Σιμόνι μεταλαμπάδευσαν την ιδέα μιας όπερας με θέμα την ιστορία αυτή στον Τζάκομο Πουτσίνι.
Ο Ιταλός συνθέτης κατάφερε να ολοκληρώσει τη σκηνή μέχρι τον θάνατο της Λιού. Για το υπόλοιπο έργο άφησε μόνο κάποιες πρόχειρες σημειώσεις. Στην μεγαλειώδη μουσική σύνθεση εντυπωσιάζει η ατμόσφαιρα Άπω Ανατολής με τις κινέζικες μελωδίες και τις πεντατονικές κλίμακες. Το μουσικό αποτέλεσμα πλαισιώνεται από πολλά ασυνήθιστα κρουστά.Η Τουραντότ είναι η μοναδική ιταλική ιμπρεσιονιστική όπερα.
Ολυμπιακός: Παρέλαση στην Ευρωλίγκα!
Μεταθανάτια ο μουσικός εκδοτικός οίκος Ρικόρντι, που είχε τα δικαιώματα, αποφάσισε υπό την πίεση του μαέστρου Αρτούρο Τοσκανίνι και του Αντόνιο Πουτσίνι, γιου του συνθέτη, να εμπιστευτεί την ολοκλήρωση της όπερας στον συνθέτη Φράνκο Αλφάνο. Η πρεμιέρα τελικά δόθηκε στις 25 Απριλίου 1926 στη Σκάλα του Μιλάνου. Ο Τοσκανίνι σταμάτησε την παράσταση στα μέσα της τρίτης πράξης, μετά τη φράση «Κοιμήσου, ξέχασε, Λιού, ποίηση!» και απευθυνόμενος στο κοινό, είπε τα εξής λόγια: «Εδώ τελειώνει η παράσταση γιατί σε αυτό το σημείο ο Μαέστρος απεβίωσε». Τις επόμενες βραδιές, η όπερα ανέβηκε με το φινάλε του Αλφάνο, με διευθυντή ορχήστρας τον Έττορε Πιανίτσα. Ο Αρτούρο Τοσκανίνι δεν διεύθυνε ποτέ ξανά την Τουραντότ.
