Η Τόσκα του Πουτσίνι στο Ηρώδειο

Η Τόσκα, έκανε παγκόσμια πρεμιέρα το 1900 στη Ρώμη και έκτοτε καθιερώθηκε ως μία από τις δημοφιλέστερες όπερες του ρεπερτορίου. Στην Ελλάδα παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1942 από την ΕΛΣ, στο Θερινό Θέατρο της πλατείας Κλαυθμώνος, με τη δεκαεννιάχρονη Μαρία Καλογεροπούλου (μετέπειτα Κάλλας) στον ομώνυμο ρόλο.

Η πλοκή της Τόσκα πραγματεύεται θεμελιώδη ζητήματα του ανθρώπινου ψυχισμού - τον έρωτα, τη ζήλια, τη διεστραμμένη λαγνεία αλλά και την πίστη στη φιλία.

Τα εντυπωσιακά σκηνικά, εμπλουτισμένα με βίντεο προσδίδουν κινηματογραφική διάσταση στην παραγωγή.

Διευθύνει ο ς αρχιμουσικός και Καλλιτεχνικός Διευθυντής της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών Λουκάς Καρυτινός.

Για την Τόσκα η Εθνική Λυρική Σκηνή έχει εξασφαλίσει τη συμμετοχή πρωταγωνιστών της όπερας με διεθνή ακτινοβολία. Στον πρωταγωνιστικό ρόλο το κοινό θα έχει την ευκαιρία να δει και να ακούσει τις σπουδαίες υψιφώνους Γεβγκένια Μουραβιέβα (1 & 6/6) και Τσέλια Κοστέα (2 & 11/6).

Στον ρόλο του Μάριο Καβαραντόσσι δύο εξαιρετικοί τενόροι, ο Ρικκάρντο Μάσσι (1 & 6/6) και ο Καρλ Τάννερ (2 & 11/6).

Ο

Στον ρόλο του Σκάρπια οι πρωταγωνιστές της ΕΛΣ, ο Τάσης Χριστογιαννόπουλος (1 & 6/6) και ο Γιάννης Γιαννίσης (2 & 11/6).

Τον ρόλο του Τσέζαρε Αντζελόττι ερμηνεύει ο Τάσος Αποστόλου, του Νεωκόρου ο Πέτρος Μαγουλάς, τον Σαρρόνε ενώ τον Δεσμοφύλακα ερμηνεύει o Βαγγέλης Μανιάτης, τον Σπολέττα ο Γιάννης Καλύβας και τον Βοσκό η Εβίτα Χιώτη.

Τη Χορωδία της ΕΛΣ διευθύνει ο Αγαθάγγελος Γεωργακάτος και την Παιδική Χορωδία της ΕΛΣ η Κωνσταντίνα Πιτσιάκου.

Σημείωμα του σκηνοθέτη:
Χωρίς αμφιβολία και όχι συμπτωματικά, η Τόσκα συγκαταλέγεται στις δημοφιλέστερες όπερες του Πουτσίνι. Ο Πουτσίνι επιθυμούσε να συνθέσει μια μελωδική όπερα: ήθελε να δημιουργήσει μια μουσική που έρχεται από την καρδιά και μιλάει στην καρδιά. Ως προς αυτό, ο μουσικός εμφανίζεται αδιαχώριστος από τον «άνθρωπο του θεάτρου», όπως ο «μελωδιστής» δεν μπορεί να διαχωριστεί από τον «συμφωνιστή». Στη μουσική του διακρίνεται με σαφήνεια ο χαρακτήρας των σκηνικών προσώπων, τα χρώματα και οι χειρονομίες των ερμηνευτών. Ο ίδιος έλεγε: «Κάνω θέατρο, οπτικοποιώ τη σκηνική δράση». Γι’ αυτόν τον λόγο, περισσότερο από άλλα έργα του, η Τόσκα σηματοδοτεί το πέρασμα στο πεδίο του βερισμού (επιμονή σε ρεαλιστικές λεπτομέρειες, αναζήτηση των σκηνικών εφέ με έντονες αποχρώσεις, οξυμμένα συναισθήματα, όπως ο έρωτας, το μίσος, το πνεύμα θυσίας, η αγάπη για την πατρίδα…), περιλαμβάνοντας ακόμα και σκληρές, νοσηρές όψεις, καθώς επίσης αποσπασματικούς, φορτισμένους διαλόγους έντονης δραματικότητας. Η πολύ γνωστή υπόθεση, μια ιστορία παθιασμένου έρωτα ανάμεσα στη Φλόρια Τόσκα και τον Μάριο Καβαραντόσσι, έχει ως φόντο μια πολιτική κατάσταση στην οποία επικρατεί έξαρση των ιδανικών της ελευθερίας και της δικαιοσύνης σε αντιδιαστολή προς τη δεσποτική και σκληρή εξουσία του Σκάρπια, ο οποίος με διαβολικό τρόπο καθορίζει μια ροή εξελίξεων που επιφέρει τον δικό του χαμό, την καταδίκη του εραστή της Τόσκας και τη θεαματική αυτοκτονία της ίδιας: «Ω, Σκάρπια, ενώπιον του Θεού!». — Ούγκο Ντε Άνα

Συντελεστές:
Όπερα • Αναβίωση
Τόσκα
Τζάκομο Πουτσίνι

Μουσική διεύθυνση: Λουκάς Καρυτινός
Σκηνοθεσία, σκηνικά, κοστούμια: Ούγκο ντε Άνα
Αναβίωση σκηνοθεσίας: Κατερίνα Πετσατώδη
Βιντεοπροβολές: Σέρτζιο Μετάλλι – Ideogamma SRL
Φωτισμοί: Βινίτσιο Κέλι
Αναβίωση φωτισμών: Χρήστος Τζιόγκας
Διεύθυνση χορωδίας: Αγαθάγγελος Γεωργακάτος
Διεύθυνση παιδικής χορωδίας: Κωνσταντίνα Πιτσιάκου
Φλόρια Τόσκα: Γεβγκένια Μουραβιέβα (1 & 6/6) / Τσέλια Κοστέα (2 & 11/6)
Μάριο Καβαραντόσσι: Ρικκάρντο Μάσσι (1 & 6/6) / Καρλ Τάννερ (2 & 11/6)
Βαρόνος Σκάρπια: Τάσης Χριστογιαννόπουλος (1 & 6/6) / Γιάννης Γιαννίσης (2 & 11/6)
Τσέζαρε Αντζελόττι: Τάσος Αποστόλου
Νεωκόρος: Πέτρος Μαγουλάς
Σαρρόνε / Δεσμοφύλακας: Βαγγέλης Μανιάτης
Βοσκός: Εβίτα Χιώτη
Σπολέττα: Γιάννης Καλύβας
Με την Ορχήστρα, τη Χορωδία και την Παιδική Χορωδία της ΕΛΣ, στο πλαίσιο της εκπαιδευτικής της αποστολής