Η «παλιοπαρέα» του Κολτρέιν επί το έργον
Μέρες αυτοσχεδιασμού σε μια εποχή που ο Τζον Κολτρέιν «το είχε τραβήξει στα άκρα»
Στην κορυφή του μαγικού βουνού της τζαζ στέκεται ένας γίγαντας που λέγεται Τζον Κολτρέιν. Πρόκειται για ένα σαξοφωνίστα με απίστευτη δεξιοτεχνία αλλά και με βαθιά γνώση της μουσικής. Ο Κολτρέιν δεν είναι απλά ένας βιρτουόζος είναι ένας διανοούμενος της τζαζ που οδήγησε τον αυτοσχεδιασμό σε περιοχές ανεξερεύνητες διατηρώντας ωστόσο ευλαβικά την μουσική παράδοση.
Πάνω απ' όλα η ποιότητα του Κολτρέιν έγκειται στον ήχο που βγάζει. Ξεκινώντας από τη βαθύφωνη περιοχή α λα Κόλμαν Χόκινς αξιοποίησε τα μαθήματα που πήρε από τον Ερλ Μπόστικ, αξεπέραστο μουσικό στις ψηλές νότες. Είχε απίστευτο έλεγχο σε όλη τη γκάμα του οργάνου, που του επέτρεπε να αυτοσχεδιάζει κατά βούληση.
Οι μουσικές και φιλοσοφικές αναζητήσεις του Κολτρέιν τον οδήγησαν σ' ένα κράμα από στοιχεία αφρικανικών ρυθμών και τόνων, ευρωπαϊκής κλασικής παράδοσης και ανατολικής μουσικής. Το κουαρτέτο Κολτρέιν που εκτός από τον ίδιο περιέχει τρεις ακόμα μουσικούς πρώτης γραμμής, τον Μακόι Τάινερ, τον Τζίμι Γκάρισον και τον Έλβιν Τζόουνς έδωσε πολλές συναυλίες σε διάφορες χώρες. Σε μια από αυτές, στη συναυλία τους στο Βέλγιο, τα πράγματα έχουν «ξεφύγει» τελείως ειδικά στο τελευταίο μέρος όπου ο Κολτρέιν παίρνει στα χέρια του το τενόρο σαξόφωνο και του δίνει και καταλαβαίνει. Σημειωτέο ότι ο Κολτρέιν ήταν ίσως ο μόνος που μπορούσε να αξιοποιήσει το τενόρο σαξόφωνο σε όλη του τη γκάμα.