Μακόι Τάινερ και Τζον Κολτρέιν: μια σχέση-κλειδί για την τζαζ του '60
Η πενταετία 60-65 είναι περίοδος εξελίξεων για την τζαζ κυρίως χάρις στη μόνιμη συνεργασία Κολτρέιν και Μακόι Τάινερ
Τέλη Μάη του 1960 ο 22χρονος πιανίστας Μακόι Τάινερ γίνεται επίσημα μέλος της μπάντας του Τζον Κολτρέιν, φέρνοντας μαζί του ένα πλήθος επιρροές από μουσικούς όπως ο Θελόνιους Μονκ. Ο Κολτρέιν στην κορύφωση της μουσικής του σταδιοδρομίας χρειαζόταν ένα πιανίστα που να μπορεί να υποστηρίξει το μαξιμαλιστικό ύφος του στο σαξόφωνο.
Ο Μακόι Τάινερ θα συμβάλει με το ιδιαίτερο παίξιμό του στο περίφημο My favorite things του 1961 που θα κυκλοφορήσει από την Atlantic Records. Στη συνέχεια θα ακολουθήσει τη μπάντα στις αλλεπάλληλες περιοδείες από το 1961 έως το 1965 και θα συμμετάσχει στην ηχογράφηση όλων εκείνων των άλμπουμ που σήμερα θεωρούνται κλασικά και αξεπέραστα όπως το Love Supreme ή το Ballads και φέρνουν την σφραγίδα της Impulse Records.
Ο Κολτρέιν αναζητούσε ένα πιανίστα που θα μπορούσε να υποστηρίξει επαρκώς το μαξιμαλιστικό του ύφος στο σαξόφωνο και αφ ης στιγμής ανακάλυψε τον Τάινερ δεν έκανε για πέντε ολόκληρα χρόνια βήμα αν δεν ήταν εκείνος στο πιάνο. Ο Μακόι Τάινερ ωστόσο την ίδια εποχή ηχογραφούσε ανεξάρτητα με ένα τρίο δικά του άλμπουμ ενώ ταυτόχρονα συμμετείχε σε ηχογραφήσεις της Blue Note χωρίς ωστόσο να αναφέρεται το όνομά του εξαιτίας του αποκλειστικού του συμβολαίου με την Impulse. Το κάθετο (αρμονικά) και οριζόντιο (μελωδικά) παίξιμό του όχι μόνο υποστήριζε την ηγεμονική παρουσία του Κολτρέιν αλλά λειτουργούσε και αντιστικτικά προσφέροντας ένα ενδιαφέρον αποτέλεσμα.
Το σχίσμα σε αυτή την τόσο κομβική για την τζαζ του '60 συνεργασία ήρθε το 1965, όταν το ατονικό και υπερβολικά ελεύθερο παίξιμο του Κολτρέιν υπερέβαινε την αισθητική του συνεργάτη του. Ο Μακόι Τάινερ περιγράφει γλαφυρά τις συνθήκες αποχώρησής του: «Δεν έβλεπα πώς θα μπορούσα να συνεισφέρω σε αυτή τη μουσική που έμοιαζε περισσότερο με οχλαγωγία».
Μετά το τέλος της συνεργασίας με τον Κολτρέιν ο Μακόι Τάινερ προαλειφόταν για μπαντλήντερ ηγούμενος ενός τρίο που για μια τριετία ηχογραφούσε για λογαριασμό της Blue Note. Από αυτές τις ηχογραφήσεις επιλέξαμε την αριστουργηματική σύνθεση: «Ο άνθρωπος από την Ταγκανίκα» που περιέχεται στο άλμπουμ Tender Moments του 1967.