Παναγιώτη - Ραφαήλ, είναι η ώρα για το δικό μας, περήφανο, sold out…

Εκατομμύρια «σφυρίζουν» δεξιά και αριστερά από το κεφάλι μας, αλλά λίγα από αυτά πηγαίνουν εκεί που «πρέπει». Εκεί που θα θέλαμε να πάνε. Η εβδομάδα που πέρασε και οι εβδομάδες που έρχονται είναι κρίσιμες, να μετρηθούμε πρώτα ως άνθρωποι και μετά σαν οπαδοί. Ας αφήσουμε για λίγο στην άκρη την Εθνική, τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό, την ΑΕΚ, τον ΠΑΟΚ…

Η ιστορία του 18 μηνών Παναγιώτη - Ραφαήλ ήρθε να μας δώσει μια γερή σφαλιάρα, να μας ξυπνήσει και να μας υπενθυμίσει ποιες πρέπει να είναι οι πραγματικές έγνοιες και αγωνίες μας. Είναι λεπτό το ζήτημα, είναι ζήτημα ζωής. Και αυτός ο τόπος, αυτοί οι άνθρωποι –ακόμα και μέσα από το υστέρημά τους- αποδεικνύουν ότι έχουν αντανακλαστικά και ευαισθησία σε τόσο δύσκολες περιπτώσεις.

Για κάθε Παναγιώτη - Ραφαήλ. Η αθλητική κοινωνία, μέσα από δράσεις και διοργανώσεις, δίνει και σε εμάς τη δυνατότητα να δούμε στο πρόσωπο του μικρού το δικό μας παιδί, να βιώσουμε στο ελάχιστο την αγωνία των γονιών και να μεγαλώσουμε την ελπίδα. Να την κάνουμε πιθανότητα. Πιθανότητες. Σιγουριά.

Η κινητοποίηση στον αθλητικό χώρο είναι αξιέπαινη. Ο Διαγόρας Δρυοπιδέων ανακοίνωσε ότι τα έσοδα από το ματς του Κυπέλλου Ελλάδος με τον Πανιώνιο θα δοθούν στην οικογένεια του Παναγιώτη Ραφαήλ, ο οποίος πάσχει από νωτιαία μυϊκή ατροφία.

Ο Κολοσσός Ρόδου το ίδιο. Ο ποδοσφαιρικός Βόλος, κι αυτός, από κοντά. Οι ομάδες βόλεϊ του Ολυμπιακού και του Φοίνικα Σύρου θα παίξουν για τον μικρό. Κινητοποίηση στον Ναυτικό Ομιλο Χαλκίδας, στον Ναυτικό Ομιλο Χανίων, στον Υδραϊκό, από οργανωμένους οπαδούς (Θύρα 7 Πειραιά, Θύρα 13 Άρτας κ.α.). Δεκάδες σωματεία, σύλλογοι, αθλητές έχουν ευαισθητοποιηθεί και μας παρασύρουν στο αυτονόητο. Τις προσεχείς ημέρες θα διεξαχθούν παιχνίδια για την οικονομική ενίσχυση της οικογένειας του μικρού, ώστε να συγκεντρωθεί το ποσό των τριών εκατομμυρίων ευρώ, που απαιτείται για να μεταβεί στο εξωτερικό και να υποβληθεί σε θεραπεία. Τώρα είναι ώρα. Πριν σβήσει το κερί στην καταιγίδα, όπως έγραψε το 1979 ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, μελοποίησε ο Μίκης Θοδωράκης και τραγούδησε ο Παύλος Σιδηρόπουλος.

Κάποτε θα 'ρθουν να σου πουν
πως σε πιστεύουν, σ’ αγαπούν
και πως σε θένε.

Έχε το νου σου στο παιδί,
κλείσε την πόρτα με κλειδί
ψέματα λένε.

Κάποτε θα 'ρθουν γνωστικοί,
λογάδες και γραμματικοί
για να σε πείσουν.

Έχε το νου σου στο παιδί
κλείσε την πόρτα με κλειδί,
θα σε πουλήσουν.

Και όταν θα 'ρθουν οι καιροί
που θα 'χει σβήσει το κερί
στην καταιγίδα.

Υπερασπίσου το παιδί
γιατί αν γλιτώσει το παιδί
υπάρχει ελπίδα.

Δεν έχει σημασία να δούμε γεμάτα τα γήπεδα –ούτως ή άλλως σπάνια το βλέπουμε-, αλλά μπορούμε να εξαντλήσουμε τα εισιτήρια. Να κάνουμε το δικό μας, περήφανο, sold out. Το χρέος μας ως άνθρωποι, το καθήκον μας σαν οπαδοί!