Αλέξης Κούγιας: «Υπάρχει έξαρση παιδοφιλίας και ο λόγος είναι το διαδίκτυο»

Συνεντεύξεις στον ΘΕΜΗ ΣΙΝΑΝΟΓΛΟΥ

Οι συνεντεύξεις δημοσιεύτηκαν στο «ΦΩΣ» στις 14/10/2022

Αλέξης Κούγιας: «Δεν αναλαμβάνω την υπόθεση του Κολωνού»

Θα σε ρωτήσω ορισμένα βασικά πράγματα, όχι λεπτομέρειες. Πες μου για την κατά δήλωσή της πρόεδρο των εκδιδομένων γυναικών που στην Ευελπίδων είπε στους δημοσιογράφους φοβερά πράγματα για τη 12χρονη και τον Μίχο, ότι το κορίτσι ήταν στον οίκο ανοχής της και έχει στικάκι και βίντεο με τα πρόσωπα.

Έπρεπε να τη συλλάβουν αμέσως και απορώ που δεν το έκαναν. Κακώς δεν τη συνέλαβαν επί τόπου. Αν η γυναίκα αυτή έχει σώας τας φρένας και έχει πράγματι τέτοιο στικάκι με τον Μίχο και το κοριτσάκι να εκδίδεται στον χώρο της, πρέπει να της απαγγελθούν κακουργηματικές κατηγορίες. Διότι η εκπόρνευση κάτω από 15 χρόνων συνιστά αδικήματα που τιμωρούνται με κακουργηματική μορφή.

Για τι ποινές μιλάμε;

Μέχρι 15 χρόνια κάθειρξη, ακόμα και με ισόβια λόγω της πολύ μικρής ηλικίας του παιδιού.

Οι «πελάτες» τι ποινές αντιμετωπίζουν;

Ποινές 15 χρόνια αντιμετωπίζουν και αυτοί που πήγαν με το κοριτσάκι. Ακόμα και στην περίπτωση που το θέλει ένα κορίτσι στην ηλικία των 12 χρόνων, το αδίκημα θεωρείται βιασμός.

Οι πελάτες του οίκου ανοχής;

Να σου πω κάτι, γιατί ακούω πολλές ανοησίες από δικηγόρους και από άλλους που τους καλούν στα πάνελ, όπως ο Μπαλάσκας, ο οποίος απορώ πώς θέλει να εκπροσωπεί αστυνομικούς. Υπάρχει μία διαφοροποίηση ανάμεσα σε αυτούς που πήγαν σε οίκο ανοχής και σε όσους πήγαν με το κορίτσι σε σπίτια ή αυτοκίνητα...

Μπορεί να τη γλιτώσει κάποιος αν πει ότι δεν ήξερε την ηλικία του παιδιού;

Σε έναν οίκο ανοχής μπορεί να ισχυριστεί κάποιος ότι έπεσε σε πλάνη για την ηλικία ενός κοριτσιού, αν αυτό είναι σωματικά ανεπτυγμένο. Διότι ο οίκος ανοχής θεωρείται ότι λειτουργεί νόμιμα, ότι ελέγχεται από την αστυνομία και λειτουργεί με ενήλικες. Όμως όσοι πήγαν με το κοριτσάκι σε σπίτια και αυτοκίνητα, αυτοί πάνε για κακούργημα.

Υπάρχει περίπτωση να αναλάβεις αυτήν την υπόθεση; Σου έγινε κρούση;

Μου έγινε βολιδοσκόπηση από εμπλεκόμενο πρόσωπο. Είμαι κατηγορηματικός ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αναλάβω αυτήν την υπόθεση. Άλλο να αναλάβεις τον Λιγνάδη, ο οποίος ούρλιαζε ότι είναι αθώος, άλλο να αναλάβεις την Πισπιρίγκου, η οποία ούρλιαζε ότι είναι αθώα, και άλλο να αναλάβεις μία αυταπόδεικτη υπόθεση...

Η μάνα, αν αποδειχθεί συνεργός, τις ίδιες ποινές με τον Μίχο αντιμετωπίζει;

Ναι, τις ίδιες ποινές.

Υπάρχει έξαρση παιδοφιλίας ή πάντα υπήρχαν τόσοι παιδόφιλοι, αλλά ασκούσαν τρομοκρατία και κουκουλώνονταν;

Υπάρχει έξαρση παιδοφιλίας και ο λόγος είναι το διαδίκτυο. Με πολύ εύκολο τρόπο οι παιδόφιλοι μπορούν μέσα από «κανάλια» στο διαδίκτυο να προμηθεύονται και να προμηθεύουν, να αγοράζουν και να πουλάνε, πορνογραφικό υλικό. Και σε ξένες χώρες αυτό γίνεται. Βγάζουν πάρα πολλά χρήματα από αυτήν την κατάσταση. Σε όλα το κέρδος είναι αυτό που καθορίζει την εκτροπή. Γενικώς λόγω ίντερνετ τα τελευταία χρόνια υπάρχει ένας ακραίος εκφυλισμός της φυσιολογικής σεξουαλικής ζωής.

Παναγιώτης Παπαϊωάννου:«Στην Ελλάδα η ηθικοκοινωνική απαξία του χαφιεδισμού έχει μεταμφιεστεί σε απάθεια»

Παναγιώτη Παπαϊωάννου, διάβασες τα όσα είπε η κατά δήλωσή της πρόεδρος των εκδιδομένων γυναικών για τον Μίχο, το κοριτσάκι και τις κάμερες που είχε στον οίκο ανοχής της; Θέλω να μου πεις αν μπορεί να χρησιμοποιηθεί το υλικό αυτό. Και για τι ποινές μιλάμε;

Η ποινή για τη μαστροπεία είναι κάθειρξη 5 έως και 20 έτη αν το έγκλημα τελέστηκε εναντίον προσώπου νεότερου των 15 ετών. Όμως, τείνουμε να ασχολούμαστε πολύ με την αστυνομική πλευρά του πράγματος και μετά πέφτουμε από τα σύννεφα όταν τα δικαστήρια επιβάλλουν ποινές που μοιάζουν επιεικείς ή χορηγούν ανασταλτικό αποτέλεσμα για βαριά αδικήματα. Από τη σύλληψη στην καταδίκη μεσολαβεί το πόσο σωστά έχει εργαστεί υπό την εποπτεία του εισαγγελέα η αστυνομία. Εκεί μια κακουργηματική πράξη αποκαλύπτεται, εκεί οι αποδείξεις για την τέλεσή της οικοδομούνται. Όπως όλοι γνωρίζουμε, μια οικοδομή άλλοτε χτίζεται σε γερά θεμέλια, άλλοτε σε σαθρά.

Πες μου για τα βίντεο αν μπορούν να χρησιμοποιηθούν με κάποιον τρόπο από τη δικαιοσύνη.

Ακόμα και αν υποτεθεί ότι ο συγκεκριμένος υλικός φορέας προέρχεται από κάμερα ασφαλείας αδειοδοτημένη, όχι. Μόνο αν ήταν θέμα ασφαλείας, μια διάρρηξη λόγου χάρη, θα ήταν νόμιμη η χρήση. Στην περίπτωση αυτή είναι παράνομη καταγραφή ψηφιακών δεδομένων.

Οι «πελάτες» του οίκου ανοχής, στον οποίο ήταν η μικρή, τι ποινές αντιμετωπίζουν;

Στο άρθρο 351Α του ΠΚ ορίζεται ξεκάθαρα ότι η τέλεση γενετήσιας πράξης με ανήλικο έναντι αμοιβής (ή με άλλα υλικά ανταλλάγματα), ακόμη και η γενετήσια πράξη μεταξύ ανηλίκων που προκαλείται από ενήλικο με τον ίδιο τρόπο και τελείται ενώπιον αυτού ή άλλου ενηλίκου, τιμωρείται αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα 12 έτη με κάθειρξη 10 έως 20 ετών. Ως προς το θύμα, το ηλικιακό όριο των 12 ετών από ψυχοσωματική άποψη είναι δόκιμο με βάση τα δεδομένα της νευροφυσιολογίας, της αναπτυξιολογίας και της ψυχολογίας παιδιών και εφήβων, τα οποία ο νομοθέτης υιοθετεί για να διαβαθμίσει την ποινική μεταχείριση. Αντίστοιχες παραλλαγές ισχύουν σε πολλά ποινικά συστήματα εντός και εκτός Ευρώπης. Όμως, άλλο είναι το θέμα.

Ποιο είναι το θέμα;

Σύμφωνα με την παρ. 6 του αρ. 105 του ΠΚ (όπως τροποποιήθηκε από τον Ν. 4855/21) προκειμένου για ποινές κάθειρξης και για κακουργήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, απόλυση υπό όρο μπορεί να χορηγηθεί στον καταδικασθέντα αν ο κατάδικος έχει παραμείνει στη φυλακή για χρονικό διάστημα ίσο με τα 3/5 της ποινής που του επιβλήθηκε και σε περίπτωση ισόβιας κάθειρξης 18 ετών. Αυτά τα χρόνια δεν είναι χρόνια εγκλεισμού, είναι χρόνια που υπολογίζονται με τα λεγόμενα «μεροκάματα». Αυτό σημαίνει ότι μπορεί να αποκτά δικαίωμα να ζητήσει υφ’ όρον απόλυση πιο νωρίς. Εκεί αρχίζουν τα προβλήματα.

Δηλαδή;

Ποιο σύστημα επιτηρεί τους όρους της απόλυσης; Δυστυχώς, το τοπικό αστυνομικό τμήμα, το οποίο καλά καλά δεν φτάνει ως προσωπικό για να διαφυλάσσει την ασφάλεια μιας περιοχής. Με πλήρωμα υλικοτεχνικά ακάλυπτο, οικτρά υποαμειβόμενο και μαθημένο να σκέφτεται γραφειοκρατικά. Χρειαζόμαστε αναβάθμιση του υπάρχοντος συστήματος, ανθρώπους που θα σκέφτονται επαγγελματικά, που θα είναι εξειδικευμένοι και αφοσιωμένοι. Ο νόμος προβλέπει ότι «σε κάθε περίπτωση», στο μάξιμουμ, ο καταδικασθείς μπορεί να απολυθεί αν έχει παραμείνει στη φυλακή 20 χρόνια. Και αν εκτίει περισσότερες ποινές ισόβιας κάθειρξης, 25 χρόνια. Είναι αυτό που ως κοινωνία νιώθουμε ότι αντιπροσωπεύει τα βαρύτερα των εγκλημάτων κατά συρροή; Είναι τεράστια συζήτηση.

Ο Μίχος ειδικά τι ποινές αντιμετωπίζει;

Η πράξη του βιασμού τιμωρείται αυτεπαγγέλτως στο αρ. 336 ΠΚ. «Όποιος με σωματική βία ή με απειλή σοβαρού και άμεσου κινδύνου ζωής ή σωματικής ακεραιότητας εξαναγκάζει άλλον σε επιχείρηση ή ανοχή γενετήσιας πράξης» τιμωρείται με κάθειρξη 10 έως 20 ετών. Πλέον, από τον Νοέμβριο του 2021, αν ο παθών είναι ανήλικος, επιβάλλεται ισόβια κάθειρξη. Η ποινή ήταν αυτή, ίσχυε και πριν από το 2019, όμως μεταξύ 1/7/2019 και 12/11/2021 όλες οι ποινές μειώθηκαν, με αποτέλεσμα εκατοντάδες αδικήματα διαφόρων κεφαλαίων του ποινικού κώδικα να παραγραφούν, ενώ χιλιάδες κατάδικοι ανεξαρτήτως αδικήματος να απολυθούν υπό όρους πιο νωρίς. Για να αποδειχθεί ότι συντελέσθηκε βιασμός, πλέον αρκεί να περιγραφεί η γενετήσια πράξη, που δεν χρειάζεται να είναι συνουσία, αλλά και οποιαδήποτε «ίσης βαρύτητας» με τη συνουσία πράξης. Απ’ ό,τι κυκλοφορεί στο ρεπορτάζ (και είναι μεγάλο πρόβλημα να σχολιάζει κανείς διαρροές, οι οποίες συνήθως δεν είναι ειδήσεις, είναι αυτό που θέλει να μαθευτεί η πηγή της διαρροής ή και αυτό που καταλαβαίνει εκείνος που δημοσιεύει αδιασταύρωτη τη διαρροή), οι κατηγορούμενοι αρνήθηκαν ότι τέλεσαν βιασμό. Ομολόγησαν πράξεις που τιμωρούνται απλώς με κάθειρξη. Οπότε, όπως είναι αναμενόμενο, έχει μέλλον η «εξάρθρωση». Αν έχει διάρθρωση και αν δεν επέλθει η συνήθης αποσάθρωση...

Σκεπτικιστή σε βλέπω...

Κακά τα ψέματα, αυτό που εισπράττει η ελληνική κοινή γνώμη, με ευθύνη πολλών, είναι το να κατηγορούνται εύκολα πολλοί, να μένουν ελεύθεροι επί χρόνια και μετά να έρχεται και ένας νόμος, φωτογραφικός ή όχι, που να τους βγάζει έξω.

Υπάρχει έξαρση παιδοφιλίας;

Οι επίσημοι δείκτες δείχνουν ότι το οργανωμένο έγκλημα που εξαρθρώνεται είναι σε άνθιση. Αυτό που ζει και βασιλεύει είναι δεκαπλάσια μεγαλύτερο. Η κατά μόνας παιδοφιλία (αδόκιμος και εξωνομικός όρος) είναι υψηλού σκοτεινού αριθμού, τα στόματα δεν ανοίγουν γιατί η κοινωνία «δεν θέλει να μπλέξει» και «δεν μπορεί να είναι σίγουρη». Στην Ελλάδα η ηθικοκοινωνική απαξία του χαφιεδισμού έχει μέσα στα χρόνια μεταμφιεστεί σε απάθεια. Γιατί αυτό που βιώνεται σταθερά είναι ένας αργός και συνήθως επιλεκτικός, αν όχι αναποτελεσματικός, κρατικός μηχανισμός. Τον οποίο, αντί να ενισχύσουν ουσιαστικά και να αναβαθμίσουν οι κυβερνήσεις, συνήθως αφήνουν αβοήθητο, θάλπουν, συγκαλύπτουν ή και εκμεταλλεύονται ψηφοθηρικά.

Θα αναλάμβανες τον Μίχο;

Όχι, ούτε και είναι πιθανόν να αναλάβω ποτέ. Έχουν κάποιοι απευθυνθεί σε εμένα μέσα σε 27 χρόνια που είμαι δικηγόρος. Το πρώτο πρόβλημα με τους κατηγορουμένους για τέτοια αδικήματα είναι ότι νομίζουν πως μπορούν να ξεγελάσουν τον δικηγόρο ότι είναι αθώοι. Επειδή καταφέρνουν να παγιδεύουν ανυπεράσπιστους ανηλίκους, δεν σημαίνει ότι ο τρόπος σκέψης τους μπορεί να σταθεί στην κριτική ματιά ενός σοβαρού ενηλίκου επαγγελματία. Το -με κοντινή απόσταση- δεύτερο πρόβλημα είναι ότι οι δράστες αυτοί είναι χειριστικοί και επιδιώκουν να υπαγορεύσουν στον συνήγορο τι θα κάνει και πώς. Όσοι με γνωρίζουν μπορούν να σε διαβεβαιώσουν ότι τις δύο αυτές συμπεριφορές ως επαγγελματίας όχι μόνο τις απεχθάνομαι αλλά και τις στηλιτεύω όσο πιο έντονα μπορώ. Πάντα, βέβαια, θα υπάρχουν και οσφυοκάμπτες που, πίσω από το ορθό «ο καθένας δικαιούται υπεράσπισης», γίνονται με προθυμία υποχείρια και υπερβαίνουν σε θράσος ακόμη και τον κατηγορούμενο.