Γιατρέ μου, Κερατωθήκαμε, του Alessio Maria Federici

Μία παθιασμένη, παράνομη σχέση, καθώς και οι ποικίλες συνέπειες της, αποτελεί το επίκεντρο αυτής της γεμάτης ερωτική χημεία, σύγχρονης κωμωδίας από την Ιταλία. Γυρισμένη στην πανέμορφη Ρώμη, η ταινία Γιατρέ μου, Κερατωθήκαμε βασίζεται σε ιταλικό best-seller, του οποίου οι χαρακτήρες ενσαρκώνονται από δύο υπέροχα γοητευτικούς πρωταγωνιστές.

Η ταινία είναι μια βουτιά στα συναισθήματα που γεννάει ένας φόβος που σχεδόν όλοι δοκιμάσαμε τουλάχιστον μία φορά: να αφεθούμε στον έρωτα και στην παρόρμηση να αλλάξουμε τη ζωή μας. Βασίζεται σε μυθιστόρημα του Diego De Silva, που υπογράφει και το σενάριο μαζί με τον σκηνοθέτη, Alessio Maria Federici. Πρωταγωνιστούν οι Ambra Angiolini, Pietro Sermonti και Sergio Rubini.

Σύνοψη

Τι γίνεται όταν δεν είναι ένα παντρεμένο ζευγάρι που πηγαίνει σε σύμβουλο γάμου, αλλά δύο άπιστοι σύντροφοι; Παράτολμοι και ερωτευμένοι, η Βιβιάνα ( Ambra Angiolini ) και ο Μοντέστο (Pietro Sermonti) έχουν παρασυρθεί από ένα αμοιβαίο ανεξέλεγκτο πάθος. Η κρυφή τους σχέση καταλήγει σε έναν απροετοίμαστο ψυχαναλυτή, που παρά τις επιφυλάξεις του και τα δικά του ερωτικά προβλήματα, θα βοηθήσει τους δύο εραστές να καταλάβουν τα συναισθήματα τους και να εκπληρώσουν την επιθυμία για αληθινή αγάπη.

Σημείωμα του σκηνοθέτη

Αποπειράθηκα να φτιάξω μια γρήγορη και σύγχρονη ταινία πάνω στις σχέσεις των ζευγαριών, μια ιστορία που μιλάει για έναν μεγάλο έρωτα, με τρόπο ελεύθερο. Ελεύθερο από τις προκαταλήψεις που μέχρι στιγμής συνοδεύουν την οπτική των σχέσεων μεταξύ ανδρών και γυναικών και της απιστίας. Ελεύθερο να αφηγηθεί χωρίς ντροπές και αναστολές τις απόψεις ενός άνδρα και μιας γυναίκας που αγαπιούνται και που είναι αναγκασμένοι να αντιμετωπίσουν την καθημερινή ζωή και τους φόβους, για να δώσουν μια ευκαιρία στο πάθος τους. Ένα πάθος που, συνοδεύοντάς τους μέσα στον χρόνο, μετατρέπεται στον έρωτα που δεν νιώθουν πια ή δεν έχουν ποτέ νιώσει για τον επίσημο σύντροφό τους.

Δεν έχουν ακριβώς ενοχές πια, αλλά επίγνωση του πόνου που έχουν νιώσει, που έχουν επιβάλει σε άλλους, που έχουν βιώσει και υποστεί, που εν μέρει έχει ξεπεραστεί και ξεχαστεί. Και όλα αυτά τα συναισθήματα, όπως συμβαίνει συχνά στη ζωή, καταφτάνουν αιφνιδιαστικά. Ή, όπως για τον Μοντέστο, στην πραγματικότητα τα έχουν «αναβάλει” για πολύ καιρό…

Το Γιατρέ μου, Κερατωθήκαμε είναι σχεδόν μια μουσική ταινία, τόσο εξαιτίας του επαγγέλματος του πρωταγωνιστή μας Μοντέστο, που είναι κιθαρίστας, όσο και εξαιτίας του τρόπου που η μουσική τονίζει και συνοδεύει στον χρόνο τη σχέση του με τη Βιβιάνα.

Η μουσική, χάρη στην ελαφράδα και ντελικάτη αντιμετώπιση του Rodrigo D’Erasmo, που συνέθεσε το soundtrack, και χάρη στην εκρηκτικότητα των Daiana Lou, που ερμηνεύουν τα κομμάτια της ταινίας, γίνεται ο συναισθηματικός μετρονόμος της ταινίας, συνοδεύοντάς μας στα τόσα συναισθήματα που χαρακτηρίζουν το κομμάτι της ζωής των Βιβιάνα και Μοντέστο που αφηγούμαστε. Μέσα από την ιστορία τους, οι απόψεις του άντρα και της γυναίκας, οι νευρώσεις και οι φόβοι τους, περιγράφονται παιχνιδιάρικα, ενώ η αλήθεια τους τις υπογραμμίζει και τις φτάνει στα άκρα.

Είναι μια ταινία για singles, παντρεμένα ζευγάρια και εραστές, επειδή μας βάζει όλους στο ίδιο επίπεδο με τους φόβους μας, την τεμπελιά μας, τους έρωτες και τα πάθη μας. Κυρίως, όμως, είναι μια ιστορία για όσους θέλουν να ερωτεύονται χωρίς να κάνουν εκπτώσεις!

– Alessio Maria Federici

Οι Μουσικές

Για το πρώτο μου σάουντρακ, επέλεξα να συνθέσω έχοντας στον νου μου τη μουσική σφαίρα που ταιριάζει περισσότερο στον πρωταγωνιστή της ταινίας μας, τον Μοντέστο, έναν διάσημο κιθαρίστα.

Είναι ένας κόσμος που γυρίζει γύρω από την κιθάρα του: άλλοτε ακουστική, οπότε κι αποτελεί το κατ’ εξοχήν εργαλείο συντροφιάς στο σπίτι και στην αναζήτηση μιας ιδέας, και άλλοτε ηλεκτρική, όταν ο ήχος γίνεται πιο βαρύς και γύρω από τον Μοντέστο προστίθενται τα υπόλοιπα στοιχεία μιας μπάντας, που στην ταινία ερμηνεύουν οι Daiana Lou. Είναι ένα ασυνήθιστο σάουντρακ, ελάχιστα ορχηστρικό αλλά πολύ οργανικό.

Σκέφτηκα το πώς ο Μοντέστο, η μπάντα του (οι Daiana Lou) και ο πατέρας του (ένας κοντραμπασίστας της τζαζ) θα είχαν ντύσει μουσικά αυτήν την ταινία, και το φιλτράρισα μέσα από την ευαισθησία μου. Είχα μια πολύ στενή και συναρπαστική συνεργασία με τον σκηνοθέτη, ο οποίος έκανε πολλές μη συμβατικές και θαρραλέες επιλογές ως προς τη μουσική, βοηθώντας με να τολμήσω και να εκφραστώ με τον καλύτερο τρόπο.

– Rodrigo D’Erasmo

Τα τραγούδια της ταινίας

I Would Like

Είναι η αναζήτηση μιας αληθινής αγάπης, αγνής και πέρα από κάθε όριο. Ο φόβος μας να μην είμαστε αντάξιοι των περιστάσεων και η παράνοια, όταν νιώθουμε πως δεν μας καταλαβαίνουν. Είναι η υπόσχεση που δίνεις στον σύντροφό σου παρά τις δικές σου ανασφάλειες.

Twisted Game

Είναι οι σκέψεις μιας γυναίκας μετά από μια βραδιά με τζιν και τσιγάρα, οι οποίες την κάνουν να υποσχεθεί στον εαυτό της ότι δεν θα αφήσει ποτέ πια κάποιον να υπονομεύσει τις ισορροπίες της και την εσωτερική της γαλήνη. Μιλάει για τη σκοτεινή πλευρά του έρωτα. Αυτή που σε κάνει να μεθάς για να μην σκέφτεσαι.

Thousand Scars

Μιλάει για τη Βιβιάνα που δεν θέλει να βγει από το σπίτι, επειδή ντρέπεται για τον τρόπο που της φέρεται ο Μοντέστο και τη συνειδητοποίηση ότι όλος αυτός ο πόνος και ο λαθραίος έρωτάς τους μπορεί να την κάνει μια πιο δυνατή γυναίκα. Η Βιβιάνα στέκεται μπροστά στον καθρέφτη και κοιτάζεται. Στην αρχή, δεν αναγνωρίζει τον εαυτό της, αλλά μετά συνειδητοποιεί ότι είναι όμορφη, ότι είναι δυνατή και περήφανη για τον έρωτα που νιώθει για τον Μοντέστο. Έτσι, δέχεται να κοιταχτεί στον καθρέφτη «ακόμα και μέσα από χίλιες ουλές”.

Συντελεστές:
Σενάριο: Alessio Maria Federici, Diego De Silva
Σκηνοθεσία: Alessio Maria Federici
Διεύθυνση Φωτογραφίας: Michele D’Attanasio
Μουσική: Rodrigo D’Erasmo
Μοντάζ: Consuelo Catucci 

Παίζουν: Pietro Sermonti, Ambra Angiolini, Sergio Rubini, Franco Branciaroli, Fulvio Falzarano, Anna Ferzetti, Alessandro Carbonara, Giacomo Nasta, Anita Kravos, Giulia Anchisi

Διάρκεια: 97’

6 Σεπτεμβρίου στους κινηματογράφους από την Feelgood

Πηγή: www.culturenow.gr

Διαβάστε περισσότερα: www.culturenow.gr/lightbox