The Batman: Στα χνάρια του Joker δίνει τροφή για σκέψη και αφορμή για πολλή συζήτηση

Είδαμε τον νέο Batman, μας άρεσε, θυμίζοντας σε αρκετά τον Joker, ανοίγει πολλή συζήτηση για τα νοήματά της

The Batman: Στα χνάρια του Joker δίνει τροφή για σκέψη και αφορμή για πολλή συζήτηση

Ο Batman λοιπόν επέστρεψε. Ανανεωμένος με την υπογραφή του Ματ Ριβς, ενός από τους καλύτερους δημιουργούς της γενιάς του, και με νέο άνθρωπο-νυχτερίδα τον Ρόμπερτ Πάτινσον. Οι φαν του Μπάτμαν πιστεύουμε ότι θα φύγουν από την αίθουσα ικανοποιημένοι. Πιστή στην ατμόσφαιρα της DC, η ταινία είναι «σκοτεινή», με τον νέο Batman να ακολουθεί τα χνάρια αυτού του Κρίστοφερ Νόλαν με πρωταγωνιστή τον Κρίστιαν Μπέιλ.

Σεναριακά, η ταινία βαδίζει στο μοτίβο του Joker. Αποτυπώνει με τον καλύτερο τρόπο τη διαφθορά και σήψη στην οποία έχει περιέλθει η κοινωνία μας και δη ο πολιτικός κόσμος. Τα μηνύματα που περνάει είναι διφορούμενα κι εδώ, κάτι που είχε συμβεί και με τον Τζόκερ, προκαλώντας πολλή συζήτηση. Τελικά, η βία είναι απαραίτητη για την ανατροπή του συστήματος; Η επανάσταση μπορεί να γίνει μόνο με τα όπλα; Για να χτιστεί κάτι καινούριο, πρέπει να γκρεμιστούν όλα;

Ερωτήματα κρίσιμα και συνάμα επίκαιρα που βασανίζουν πολύ κόσμο. Εδώ στη θέση του Τζόκερ έχουμε τον Γρίφο. Νιώθοντας αδικημένος από το σύστημα, τα βάζει με τους διεφθαρμένους της Γκόθαμ Σίτι. Είναι ένα alter ego του Μπάτμαν, με ακόμη πιο επαναστατική διάθεση. Γι΄ αυτό και διχάζει προς το τέλος τον άνθρωπο-νυχτερίδα.

Εκεί λοιπόν ο Μπάτμαν παίρνει απόσταση, δείχνοντας αντίθετος με την αναρχία. Ναι, θέλει κι αυτός έναν καλύτερο κόσμο, χρησιμοποίησε και ο ίδιος βία για την πάταξη της διαφθοράς, αλλά με έναν άλλον τρόπο. Γι΄ αυτό και στο φινάλε διαπιστώνει ότι τελικά η εκδίκηση δεν είναι πανάκεια, αλλά το παν είναι να δώσεις ελπίδα στον κόσμο για ένα καλύτερο αύριο.

Ερμηνευτικά, ο Πάτινσον είναι καλός. Άλλο στυλ από τον Μπέιλ, πιο εσωτερικός ως Μπρους Γουέιν. Το βλέμμα του απλανές, αποδίδει καλά τη ψυχολογική κατάρρευση του ήρωα. Λατρεμένος των κοριτσόπουλων από το Twilight, ωρίμασε στη συνέχεια και απέδειξε ότι είναι καλός ηθοποιός. Την παράσταση πάντως κλέβει ο Πολ Ντέινο ως Γρίφος. Τρελή ερμηνεία, θυμίζοντας σε πολλά τον Τζόκερ του Χοακίν Φίνιξ. Καλή και η Ζόι Κράβιτζ (κόρη του Λένι και της Λίζα Μπονέ) ως Catwoman. Ο Κόλιν Φαρέλ αγνώριστος ως Πιγκουΐνος, πειστικός ως μαφιόζος ο Τζον Ταρτούρο. Η έκπληξη έρχεται στο τέλος, όπου έχουμε σύντομη εμφάνιση του Τζόκερ (ίσα που διακρίνεται). Τον υποδύεται μοναδικά (κυρίως με τη φωνή του) ο Μπάρι Κίογκαν.

Ήδη ανυπομονούμε για την επόμενη ταινία του Batman!