Περπέρογλου: «Μικρός ήμουν ΑΕΚ, γιατί πήγα στον Ολυμπιακό μετά τον Παναθηναϊκό»
Αποκαλυπτικός ο Στράτος Περπέρογλου στην εκπομπή του Τζο Αρλάουκας μίλησε μεταξύ άλλων για τη μεταγραφή του στον Ολυμπιακό το 2012.
Ο Στράτος Περπέρογλου μίλησε στην εκπομπή του Τζο Αρλάουκας για την καριέρα του στο μπάσκετ και τις στιγμές που τη σημάδεψαν.
Ξεκίνησε λέγοντας: «Ήμουν ευλογημένος να παίξω σε τρομερές ομάδες, με εξαιρετικούς συμπαίκτες και προπονητές. Ήθελα να είμαι απλά επιτυχημένος, να παίζω σε ομάδες που κερδίζουν. Θα ήθελα να σκέφτομαι ότι ήμουν ένας παίκτης ομάδας». Κι αποκάλυψε πως υποστήριζε την ΑΕΚ όταν ήταν μικρός.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Για τη μεταγραφή του από τον Πανιώνιο στον Παναθηναϊκό:
«Ήταν μία μεγάλη ευκαιρία. Ήταν όμορφο, με ήθελαν οι καλύτερες ομάδες. Δεν ήταν εύκολο να κρατήσω τον εαυτό μου. Όταν πήγα εκεί, είχαν τέσσερα τρόπαια Euroleague. Έβλεπα τον Ομπράντοβιτς στην τηλεόραση και μετά είχα την ευκαιρία να δουλέψω μαζί του. Είχα την ευκαιρία να δουλέψω μαζί του. Δεν μπορούσα να κοιμηθώ όταν με χαιρέτησε την προηγούμενη χρονιά, που ήμουν στον Πανιώνιο.
Για το πρώτο ντέρμπι Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού:
«Δεν ήμουν στη δωδεκάδα, αλλά θυμάμαι την ατμόσφαιρα. Ήταν απίστευτο το ΟΑΚΑ. Τους πρώτους μήνες ήμουν εκτός δωδεκάδας. Ήταν κάπως απογοητευτικό. Ήμουν 23, ήθελα απλά να παίξω. Συνέχισα όμως να δουλεύω και περίμενα την ευκαιρία».
Για την μεταγραφή στον Ολυμπιακό:
«Ήταν δύσκολη η χρονιά. Προερχόμουν από τραυματισμό στο πόδι. Δεν είχα καμία προσφορά το καλοκαίρι. Ο Παναθηναϊκός έκανε αλλαγές, ο νέος προπονητής δεν με ήθελε. Ήταν Αύγουστος και δεν είχα καμία προσφορά. Δεν υπήρχε ουσιαστικά άλλη επιλογή. Αν δεν πήγαινα, θα έμενα εκτός. Δεν ήθελα στην αρχή να το κάνω, αλλά είμαι ευγνώμων για την διετία στον Ολυμπιακό. Ήταν μία δύσκολη απόφαση, αλλά ανταμείφθηκα. Κέρδισα ακόμα ένα τρόπαιο Euroleague. Όλα γίνονται για ένα λόγο».
Για την πρώτη φορά με τη φανέλα του Ολυμπιακού στο ΟΑΚΑ:
«Συνήθως δεν βγαίνω στο παρκέ για ζέσταμα. Όταν βγήκα από το τούνελ στο ΟΑΚΑ, τα πόδια μου έτρεμαν. Με έβριζαν, έβριζαν την μητέρα μου. Δεν θα το ξεχάσω ποτέ. Ξεκίνησε το παιχνίδι και ήμουν καλά. Κερδίσαμε, νομίζω είχα και ένα καλό ματς. Ήταν δύσκολο. Η γυναίκα μου ήταν στο νοσοκομείο, περίμενε να γεννήσει. Ήταν μία παράξενη κατάσταση».
Για την αποχώρησή του από την Ελλάδα:
«Είχα φτάσει τα 30. Ήξερα πως δεν θα είχα άλλη ευκαιρία να δω το μπάσκετ εκτός Ελλάδας. Υπάρχει μεγάλη πίεση, ειδικά για τους ντόπιους. Το έζησα αυτό. Ήθελα να δω κάτι διαφορετικό»
Για το πρόβλημα υγείας το 2011:
«Στην αρχή νόμιζα πως είχα πιαστεί από το πολύωρο ταξίδι στο αεροπλάνο. Ο πόνος όμως συνέχισε και έγινε χειρότερος. Έκανα μαγνητική, δεν έδειξε κάτι. Κάναμε και άλλες εξετάσεις. Ο γιατρός μου είπε να κάτσω ακίνητος, να μην πάω πουθενά. Δεν περίμενα να έχω κάτι τέτοιο στα 27 μου. Πέρασα δέκα μέρες στο νοσοκομείο και η αποκατάσταση συνέχισε για έξι μήνες. Δεν ήξερα αν θα μπορέσω να παίξω ξανά, αυτό ήταν το πιο δύσκολο. Δεν μπορούσα να προπονηθώ με τους συμπαίκτες μου, δεν έπρεπε να υπάρξει καμία επαφή. Δεν ήμουν σίγουρος αν θα μπορέσω να συγκεντρωθώ, να περιμένω και να προσπαθήσω να παίξω ξανά».
Για τα θρησκευτικά «πιστεύω» του:
«Η πίστη μου είναι πολύ σημαντική. Αυτή με οδήγησε, αυτή με βοήθησε να φτάσω σε αυτό το σημείο στην καριέρα μου και στη ζωή μου. Θέλω να ακολουθώ τον Χριστό, να Τον τιμώ και να με οδηγεί στη ζωή μου».
