Ολυμπιακός: Σαν μπάλα... ξεφούσκωτη

Ο Ολυμπιακός εδώ και δύο μήνες σχεδόν δεν βλέπεται μέσα στο παρκέ. Σαν μπάλα... ξεφούσκωτη. Οι Έλληνες που επιβάλλεται να βγουν μπροστά, αλλά και οι ευθύνες του Ντέιβιντ Μπλατ. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος. 

Ολυμπιακός: Σαν μπάλα... ξεφούσκωτη

Η αγωνιστική εικόνα του Ολυμπιακού εδώ και περίπου δύο μήνες είναι απογοητευτική. Η χθεσινή από την Αρμάνι ήταν η έβδομη ήττα του τις τελευταίες εννέα αγωνιστικές! Με εξαίρεση την καλή εμφάνιση την προηγούμενη εβδομάδα κόντρα στη Μπούντουτσνοστ (η οποία βέβαια βρίσκεται στις τελευταίες θέσεις της βαθμολογίας), οι Πειραιώτες δεν... βλέπονται. Δεν είναι μπάσκετ αυτό που παρουσιάζουν, δεν γοητεύουν με την εικόνα τους στο παρκέ και κυρίως έχουν χάσει τη νοοτροπία του νικητή στα παιχνίδια τους.

Μία ομάδα που κινδυνεύει να συνηθίσει την ήττα, που αδυνατεί να γυρίσει τα παιχνίδια, που μόλις ο αντίπαλος καταφέρει να πάρει διαφορά στο σκορ, οι "ερυθρόλευκοι" παραδίνονται. Κόντεψαν να χάσουν και στο Λαύριο πριν λίγες μέρες οι Πειραιώτες, ενώ και νωρίτερα κόντρα στον Άρη προβλημάτισαν με την απόδοση τους. Και αν εκεί υπήρχε η δικαιολογία πως ήταν ματς-αγγαρεία, τώρα κόντρα στην Αρμάνι; Δεν υπήρχε κίνητρο; Eίπαμε μετά το "διπλό" στο Μαυροβούνιο πως το ζητούμενο είναι η διάρκεια και η συνέπεια. Όχι εμφανίσεις... φωτοβολίδες.

Εδώ και δύο μήνες δεν... βλέπεται

Δεν θέλουμε να μηδενίζουμε προσπάθειες. Γιατί η αλήθεια είναι πως μέχρι τις αρχές Γενάρη, ο Ολυμπιακός είχε δείξει καλά στοιχεία, βγάζοντας έμπρακτα την καλή δουλειά του Ντέιβιντ Μπλατ. Οι Πειραιώτες είχαν μέσο όρο κοντά στους 80 πόντους, μοίραζαν σχεδόν 20 ασίστ ανά παιχνίδι, ήταν πρώτοι στην EuroLeague στα ριμπάουντ και έπαιζαν ένα περισσότερο γρήγορο και θελκτικό μπάσκετ, σε υψηλότερες ταχύτητες. Υπήρχε βελτίωση σε σχέση με πέρσι, ενώ μέχρι ένα σημείο οι "ερυθρόλευκοι" στόχευαν και ήταν στη τετράδα. Όμως, εδώ και σχεδόν δύο μήνες, σπάνια βλέπουμε αυτά τα καλά στοιχεία και η ομάδα αντί να φορτσάρει, όσο πάει και χειροτερεύει. Εκεί που πήγε κάπως να αναθαρρήσει επιθετικά, επέστρεψε στις προβληματικές εμφανίσεις στο κομμάτι του σκορ. Με το φτωχό 12.5% στα τρίποντα (2/16) και το 45.8% στα δίποντα, σημειώνοντας μόλις 57 πόντους στο Μιλάνο, στο σύγχρονο μπάσκετ δεν έχεις πολλές ελπίδες να κερδίσεις ένα ματς.

Ο Ολυμπιακός φάνηκε να επιχειρεί να πάρει το παιχνίδι μέσω από σετ-επιθέσεις, εκβιάζοντας ένα αργό τέμπο, αλλά δεν του βγήκε και το πλήρωσε. Μία ομάδα εκνευριστικά στατική, αργή και δίχως καλή κυκλοφορία της μπάλας. Παίκτες που έδειχναν αρκετές φορές διστακτικοί για να πάρουν πάνω τους ένα σουτ, ενώ ακόμη και αυτοί που δοκίμαζαν το χέρι τους υπό καλές προϋποθέσεις, έβρισκαν σίδερο. Δεν θυμόμαστε να ολοκλήρωσαν οι Πειραιώτες ούτε έναν αιφνιδιασμό στο ματς. Η έλλειψη σκορ σε καταστάσεις αιφνιδιασμού δεν μπόρεσε να δώσει ρυθμό, αλλά και αυτοπεποίθηση στην ομάδα. Πήγε να κρατηθεί από την άμυνα της, αλλά μόλις βρήκαν ρυθμό οι Ιταλοί και ξέφυγαν στο σκορ, οι φιλοξενούμενοι ξέμειναν από δυνάμεις, ενέργεια και μαχητικότητα. Τι μετράμε μέχρι στιγμής; Ήττα μέσω-έξω από Αρμάνι, Εφές και ΤΣΣΚΑ, συντριβή στο ΣΕΦ από την Μπαρτσελόνα, έχασε από Εφές στη Πόλη και από την Ρεάλ στη Μαδρίτη. Συγνώμη, αλλά απέναντι στις ομάδες που βρίσκονται αυτή τη στιγμή από το 1 έως το 6, σε 12 ματς έχει νικήσει μόλις σε 3: Εντός με Εφές-Ρεάλ και έξω στη Βαρκελώνη. Αναμενόμενο να είναι 8ος, λογικό να τερματίσει 7ος και τυχερός αν βγει 6ος.

Οι Έλληνες πρέπει να βγουν μπροστά, αλλά...

Δεν μπορούν να βρουν ρυθμό και οι παίκτες του σε διάρκεια. Πάνω που είχε αναθαρρήσει ο Γιώργος Πρίντεζης, δείχνοντας να βρίσκει ξανά τα πατήματα του, μέτρησε μόλις 2/10 σουτ στο παιχνίδι, χάνοντας και προσπάθειες που μέχρι πρότινος τις είχε για... πρωινό. Πρέπει και εκείνος να φροντίσει να πάρει τα πάνω του, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε και ιδιαίτερα αυστηροί μαζί του. Τις προηγούμενες τρεις σεζόν ήταν ο κορυφαίος παίκτης του Ολυμπιακού σύμφωνα με το σύστημα αξιολόγησης και ο δεύτερος καλύτερος τις προηγούμενες. Ας μην ξεχνάμε όπως πως μπήκε στα 34 και τον χρόνο δεν τον νίκησε κανείς.

Ο Βασίλης Σπανούλης προσπάθησε, έδωσε ώθηση, αλλά με τον τραυματισμό του βγήκε νοκ-άουτ. Ο Κώστας Παπανικολάου είχε 1/5 τρίποντα, ψάχνει ακόμη τον καλό εαυτό του, ενώ ο Βαγγέλης Μάντζαρης στα μόλις 10 λεπτά που έπαιξε δεν κατάφερε να σκοράρει. Οι "ερυθρόλευκοι" είναι σε ένα κρίσιμο σημείο και όπως έχουμε πει είναι σημαντικό οι Έλληνες, ειδικά αυτοί που έχουν γράψει ιστορία με αυτή την ομάδα την τελευταία επταετία, να ηγηθούν της προσπάθειας και να την πάρουν στις πλάτες τους. Γιατί έχουν τον χαρακτήρα, την προσωπικότητα, την ποιότητα, την εμπειρία, αλλά και το σθένος ώστε να φέρουν τα πάνω-κάτω. Και το τονίζουμε αυτό γιατί με εξαίρεση τον Μιλουτίνοφ δεν υπάρχει άλλος ξένος με το τσαγανό που μπορεί να τραβήξει την ομάδα. Ο Ντέιβιντ Μπλατ πίστεψε πως θα καταφέρει να το κάνει ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος. Του χρόνου ίσως. Μέχρι στιγμής όχι!

Έχει τις ευθύνες του και ο Μπλατ

Ο Ντέιβιντ Μπλατ είναι ένας τεράστιας αξίας προπονητής, παγκόσμιας εμβέλειας. Έχει την στήριξη της διοίκησης, αλλά και του κόσμου, ενώ ακόμη και οι δημοσιογράφοι αντιμετωπίζουν με τεράστιο σεβασμό την πορεία του, αλλά και την προσωπικότητα του. Αν ήταν στη θέση του τώρα ο Γιώργος Μπαρτζώκας ή ο Γιάννης Σφαιρόπουλος, η κριτική που θα είχε δεχτεί θα ήταν έντονη. Είναι λογικό όταν προσπαθείς να φτιάξεις μία καινούρια ομάδα, περνώντας σιγά-σιγά σε μία νέα εποχή, προσπαθώντας παράλληλα να συνδυάσεις το "παλιό" με το "νέο", να υπάρξουν και αναταράξεις και το... γλυκό να μην δέσει. Όμως, αυτή την περίοδο, αυτό που πάει να φτιάξει ούτε που "τρώγεται".

Έχει και εκείνος τις ευθύνες του για την διαμόρφωση του ρόστερ, αλλά και για την εικόνα των Πειραιωτών αυτή την περίοδο. Προφανώς και δεν είχε πάρα πολλά λεφτά στη διάθεση του, αλλά ο "ακριβός" Γιάνις Τίμα μόλις παραχωρήθηκε στη Χίμκι γιατί δεν ταίριαξε στην ομάδα, ο Γουίλιαμς-Γκος παρουσιάζει σκαμπανεβάσματα στην απόδοση του, ενώ πήρε για αθλητικό σέντερ τον Ζακ ΛεΝτέι, ο οποίος είναι περισσότερο "4άρι" από "5άρι" και δεν έχει έφεση στην άμυνα! Ο Ολυμπιακός που έκανε μόδα στην EuroLeague τους αθλητικούς ψηλούς με έφεση στα μετόπισθεν, πλέον δεν έχει ούτε έναν! Παράλληλα, επέλεξε τον Αξέλ Τουπάν, αλλά μέχρι πρόσφατα έδειχνε να μην έχει ρόλο στο ροτέισον, ενώ ο Σάσα Βεζένκοφ ήταν... εξαφανισμένος.

Εκείνος έλεγε πως από τον Φλεβάρη και μετά η ομάδα θα "δέσει", θα βρει τον ρυθμό της και πως θα πραγματοποιήσει την δική της αγωνιστική εκτόξευση, αλλά μέχρι στιγμής βιώνει ακριβώς το αντίθετο. Πέρσι, τέτοια περίοδο, ο Ολυμπιακός είχε ήδη 18 νίκες, είχε εξασφαλίσει την πρόκριση και μαχόταν για την τρίτη θέση. Αυτή τη στιγμή έχει ρεκόρ 13-13 και είναι 8ος, νιώθοντας ακόμη και τον κίνδυνο του αποκλεισμού από τα προημιτελικά. Το μόνο θετικό το γεγονός πως έχει βατό πρόγραμμα στη συνέχεια. Ακολουθεί "διαβολοβδομάδα" με Μπάγερν Μονάχου στο ΣΕΦ και Γκραν Κανάρια (εκτός) και μετά δύο εντός έδρας ματς απέναντι σε Ζαλγκίρις και Νταρουσάφακα. Το "4 στα 4" είναι μονόδρομος. Ο Ντέιβιντ Μπλατ δείχνει πιεσμένος. Φαίνεται και από τις απαντήσεις του, αλλά ο πάγκος των "ερυθρολεύκων" δεν ήταν εύκολη υπόθεση για κανέναν προπονητή. Ούτε ακόμη και για τον Ντούσαν Ίβκοβιτς. Τώρα, έχει την ευθύνη να συμμαζέψει την κατάσταση πριν να είναι αργά.

Αρκετά μέτωπα ανοιχτά

Είναι γεγονός βέβαια πως ο Ολυμπιακός το τελευταίο διάστημα έχει αρκετά μέτωπα ανοιχτά, με κορυφαία την κόντρα του με την Ομοσπονδία. Έχουν τα δίκια τους, άπαντες στο "ερυθρόλευκο" στρατόπεδο είναι με το μέρος τους, αλλά υπάρχει και το μπάσκετ, το παιχνίδι μέσα στο παρκέ. Και η ομάδα τους τελευταίους δύο μήνες σχεδόν... καταρρέει. Η αντιπαράθεση με την ΚΕΔ/ΕΟΚ δεν θα πρέπει να καλύπτει σαν σεντόνι το βαθύ αγωνιστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η ομάδα. Εκτός αν έχουν αποφασίσει στο μεγάλο λιμάνι πως αυτή θα είναι η χρονιά της... θυσίας.