Ολυμπιακός: Το ροτέισον, η επίθεση και τα... ριμπάουντ!

Δεκτό ότι ο Ολυμπιακός πλήρωσε την αφλογιστία και τα λάθη στο τέλος του αγώνα με την Εφές, δεκτό ότι ο Μπαρτζώκας μπορούσε να κάνει καλύτερη διαχείριση στο ροτέισον... το παιχνίδι όμως χάθηκε άλλου!

Ολυμπιακός: Το ροτέισον, η επίθεση και τα... ριμπάουντ!

Ένας διαφορετικός Ολυμπιακός παρουσιάστηκε χθες (18/10) το βράδυ στην Πόλη κόντρα στην Εφές.

Ένας Ολυμπιακός που έβλεπε το καλάθι σαν βαρέλι (πλην των τελευταίων λεπτών), που όμως δεν έδειξε την απαραίτητη σκληράδα στην άμυνα, αυτή που του έδωσε τη νίκη στο ματς με την Αρμάνι στην αρχή της «διαβολοβδομάδας»... αυτή που αποτελεί την ταυτότητα και τη ψυχοσύνθεσή του!

Κι αυτό το πρόβλημα έχει δύο απαντήσεις: Αφενός ότι είχε απέναντί του ένα σύνολο με πολύ περισσότερο ταλέντο και παίκτες που τελειώνουν τις φάσεις στο ένας με έναν (βλ. Λάρκιν, Νουόρα) κι αφετέρου ότι επανήλθε πάλι το πρόβλημα με τα ριμπάουντ, αυτό που του στοίχησε τη νίκη στην ίδια πόλη στην πρώτη αγωνιστική της EuroLeague κόντρα στη Φενέρ και έκανε... ντέρμπι το ματς στο Φάληρο με τη Ζαλγκίρις.

Το ζήτημα στα ριμπάουντ είναι ομαδικό. Όπως έχουμε ξαναπεί στο σύγχρονο μπάσκετ είναι περισσότερο θέμα των μπλοκ-άουτ των περιφερειακών και της συνολική ομαδικής επικοινωνίας στην άμυνα.

Η Εφές από το χθεσινό παιχνίδι πήρε 13 επιθετικά ριμπάουντ, από τα οποία «έβγαλε» 11 πόντους. Στο σύνολο είχε 36, με τον Ολυμπιακό να έχει 21 συνολικά, εκ των οποίων τα 7 ήταν επιθετικά και κατάφερε να πάρει από αυτά 5 μόλις πόντους.

Ενδεικτικό της παραπάνω θέσης ότι οι σέντερ του Γιώργου Μπαρτζώκα (Φαλ, Πετρούσεφ, Ράιτ) μάζεψαν μαζί 4 μόλις ριμπάουντ.

Δέκτες όλες οι ενστάσεις για τα διαχείριση του ροτέισον από τον προπονητή των «ερυθρόλευκων», όμως αν η ομάδα είχε δείξει την απαραίτητη σταθερότητα στον έλεγχο των ριμπάουντ, το ματς θα μπορούσε να είχε τελειώσει από νωρίς. Σε αυτή τη συνθήκη δε θα χρειαζόταν να «παρκάρει» τον Ντόρσεϊ στον πάγκο στο 2ο μέρος, που έδειξε αδυναμία στην προσωπική άμυνα (κάτι που όλοι γνωρίζουν στον Πειραιά).

Στα θετικά ο Ολυμπιακός κρατάει την εμφάνιση στην επίθεση, που θύμισε την ομάδα προ διετίας. Εφόσον βρεθεί και η απαραίτητη σταθερότητα στην άμυνα (που είναι θέμα χρόνου), με βασικό ζητούμενο τον έλεγχο των ριμπάουντ, θα γίνει και πάλι η «αρμάδα» που σκόρπιζε τον φόβο και τον τρόμο κάθε βδομάδα σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Υ.Γ. Ο Φουρνιέ πήρε... μπρος και τώρα ποιος τον σταματάει. Και έρχεται και ο Μιλουτίνοφ από βδομάδα!