Ο Θρύλος του πάθους!
Ο Ολυμπιακός που "σκότωσε" την Ρεάλ με το πάθος του, η τριάδα των γκαρντ που έκανε την διαφορά, αλλά και η καθιέρωση του Ζακ ΛεΝτέι στο "5" που δημιουργεί ερωτήματα. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος.
Όπως σας είχαμε αναφέρει και στο πρωτοσέλδιο του Φωτός, ο Ολυμπιακός κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης είχε μία τεράστια "δίψα" για νίκη. Έχοντας χάσει από ΤΣΣΚΑ, Παναθηναϊκό και Φενέρμπαχτσε, οι Πειραιώτες αναζητούσαν με μανία ένα μεγάλο θετικό αποτέλεσμα, κόντρα σε έναν ισχυρό αντίπαλο και τι καλύτερο από το να το κάνεις πράξη απέναντι στη πρωταθλήτρια Ευρώπης! Μπορεί η Ρεάλ να είχε δύο σημαντικές απουσίες όπως εκείνες των Γιουλ και Αγιόν, αλλά διαθέτει μία τόσο γεμάτη ομάδα σε όλες τις θέσεις, με αξιοζήλευτη ομοιογένεια, που λειτουργεί σαν... καλοκουρδισμένη μηχανή και οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ την υποχρέωσαν στην πρώτη της φετινή ευρωπαϊκή ήττα. Και αυτό είναι ένα μικρό παράσημο για εκείνους. Οι "ερυθρόλευκοι", μάλιστα, εξελίσσονται σε... κακό μπελά για τους Μαδριλένους, καθώς και πέρσι τους είχαν... πατήσει, όχι μόνο στο ΣΕΦ, αλλά και μέσα στο "σπίτι" τους.
Την είχε μεγάλη ανάγκη αυτή τη νίκη ο Ολυμπιακός, γιατί με αυτή την επικράτηση του κόντρα στην Ρεάλ, όχι μόνο κέρδισε έναν αντίπαλο επιπέδου Final Four, αλλά έκανε και το "δύο στα δύο" μέσα στη "διαβολοβδομάδα", ύστερα και από το "διπλό" στο Μόναχο. Μετά από τον... κατήφορο της περασμένης εβδομάδας, οι Πειραιώτες έδειξαν, επιτέλους, αντίδραση, ορθώνοντας το ανάστημα τους. Αγρίεψαν και ξέσπασαν! Έβγαλαν τεράστιο πάθος στο παρκέ, φαινόταν από την πρώτη περίοδο η αποφασιστικότητα τους να πάρουν το παιχνίδι, έβγαζαν... δόντια σε κάθε διεκδίκηση της μπάλας και είχαν σκληράδα στην άμυνα, στοιχείο το οποίο και είχε λείψει στα περασμένα παιχνίδια τους. Παράλληλα, κατάφεραν και βγήκαν νικητές σε ένα κλειστό ματς, δείχνοντας χαρακτήρα στα κρίσιμα δύο τελευταία λεπτά. Κάτι σημαντικό, καθώς ας μην ξεχνάμε πως σε ανάλογες περιπτώσεις κόντρα σε ΤΣΣΚΑ και Φενέρμπαχτσε ηττήθηκαν.
Ταχύτητα, τρίποντο, υψηλό σκορ
Μπορεί στο Μόναχο οι "ερυθρόλευκοι" να μην εντυπωσίασαν με την απόδοση τους, αλλά κόντρα στην Ρεάλ έβγαλαν στο παρκέ (σε μεγάλο βαθμό) το μπάσκετ που θέλουν παρουσιάσουν φέτος, ειδικά στην επίθεση. Γρήγορος ρυθμός, αυξημένες κατοχές και υψηλό σκορ που θα κυμαίνεται κοντά στους 90 πόντους, το οποίο θα ποντάρει στο αξιόπιστο σουτ από την περιφέρεια. Και η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός αυτή την φορά τα πήγε περίφημα σε αυτό το κομμάτι, καθώς τέλειωσε το πρώτο ημίχρονο έχοντας 8/13 τρίποντα (61.5%) και το ματς με 11/21 (52.4%). Το έχει ανάγκη το καλό ποσοστό πίσω από τα 6.75 μέτρα, γιατί όταν δεν σουτάρει ικανοποιητικά σε αυτόν τον τομέα, συνήθως ζορίζεται στα παιχνίδια του για να πάρει αυτό που θέλει. Είναι ένα στοιχείο πολύτιμο στο σύγχρονο μπάσκετ και πλέον όποιος υστερεί σε αυτό το κομμάτι, δεν μπορεί να φτάσει ψηλά.
Η "λύσσα" του Σπανούλη, το βήμα μπροστά του Γκος και ο Στρέλνιεκς που ξεχώρισε στα δύσκολα
Οι παίκτες του Ντέιβιντ Μπλατ τέλειωσαν το ματς έχοντας θετικό πρόσημο στον τομέα ασίστ/λάθη (15/13), αλλά η αλήθεια είναι πως κόντρα στη Ρεάλ δεν μοίρασαν ιδιαίτερα γρήγορα την μπάλα. Βγήκαν συνεργασίες στο παιχνίδι, αλλά υπήρχαν αρκετές στιγμές που οι παίκτες αναλωνόντουσαν σε αρκετές ντρίμπλες και έπαιζαν με τον χρόνο. Ίσως γιατί υπήρχε από τους παίκτες μία τόσο μεγάλη διάθεση, επιθυμία και αποφασιστικότητα για τη νίκη, που σχεδόν ο κάθε αθλητής προσπαθούσε με ατομικές ενέργειες να κάνει εκείνος την "ζημιά" στον αντίπαλο.
Η αλήθεια είναι πως σχεδόν όλοι... ξεχείλιζαν από αγωνιστικό θράσος στο παρκέ, δείγμα του πάθους τους, με τον κόσμο στην κερκίδα να το αντιλαμβάνεται, να το εισπράττει και να το ανταμείβει με την φωνή του. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο Βασίλης Σπανούλης, ο οποίος ήρθε από τον πάγκο και έκανε σαν "λυσσασμένος" απέναντι στους Μαδριλένους. Τους "εκτέλεσε" στο πρώτο ημίχρονο με 4/4 τρίποντα, ενώ ήταν κομβικό και εκείνο που σημείωσε στο 38', όταν και εκτόξευσε την διαφορά στο +10 (80-70).
Ο Νάιτζελ Γουίλιαμς-Γκος, ύστερα από ορισμένες συγκρατημένες εμφανίσεις (και το άστοχο σουτ κόντρα στη Φενέρ), αυτή την φορά πήρε αρκετές πρωτοβουλίες στην επίθεση. Έκανε το βήμα μπροστά, είχε διάθεση, πήγε σε αρκετά ένας εναντίον ενός, ήταν ο πρώτος σκόρερ του αγώνα (23 πόντοι) και στάθηκε απόλυτα ψύχραιμος στις βολές στο τέλος. Με εκείνες τις 6/6 που σημείωσε κράτησε τον Ολυμπιακό... ζωντανό, οδηγώντας τον στη νίκη. Θέλει βελτίωση στην άμυνα, έχει ορισμένες αδυναμίες, αλλά διαθέτει ποιότητα σε σκορ, ντρίμπλα, δημιουργία και ταχύτητα και εφόσον δουλέψει και βελτιωθεί, αποκτώντας διάρκεια στην απόδοση του, έχει τα χαρακτηριστικά ώστε να αποτελέσει έναν εκ των κορυφαίων γκαρντ στην Ευρώπη. Του λείπει η εμπειρία, είναι πρωτάρης στην EuroLeague, αλλά κόντρα στον κάτοχο του τίτλου είναι σημαντικό πως είχε πρωταγωνιστικό ρόλο.
Είναι σημαντικό (επίσης) για τον Ολυμπιακό πως για ακόμη μία φορά, για δεύτερο σερί ματς (μετά από εκείνο στο Μόναχο), έκανε το βήμα μπροστά ο Γιάνις Στρέλνιεκς στην κρίσιμη τέταρτη περίοδο. Αυτόν τον Λετονό γκαρντ θέλει φέτος ο Ντέιβιντ Μπλατ. Να είναι μπροστάρης, πρωταγωνιστής, να λειτουργεί με αυτοπεποίθηση, να παίρνει πρωτοβουλίες και όταν χρειαστεί να ηγηθεί της προσπάθειας. Αν πέρσι ένιωθε "ευνουχισμένος", φέτος ο Αμερικανός κόουτς του έχει δώσει το ελεύθερο να κάνει το παιχνίδι του και να εμπιστευτεί το ένστικτο του. Και αυτό, πλέον, το κάνει πράξη. Έβαλε και πάλι σερί πολύτιμους πόντους (με ντράιβ, με τρίποντο, με σουτ από μέση απόσταση) δίνοντας και ασίστ, προσφέροντας τεράστια επιθετική ώθηση στην ομάδα του (έβαλε όλους τους 15 πόντους στο δεύτερο μέρος), σε στιγμές που η μπάλα… έκαιγε. Πλέον, φαίνεται ξεκάθαρα το πόσο έλειψε από την ομάδα τις τελευταίες εβδομάδες. Πλέον, ζητούμενο είναι η διάρκεια και η συνέπεια στις αξιόλογες εμφανίσεις.
Ο Μπλατ καθιερώνει τον ΛεΝτέι στο "4" και υπάρχει θέμα στο "5"
Ο Ντέιβιντ Μπλατ συνεχίζει να δοκιμάζει σχήματα ώστε να βγάλει τα συμπεράσματα του. Κάποια στιγμή, στη δεύτερη περίοδο, χρησιμοποίησε ταυτόχρονα στο παρκέ τρία γκαρντ και δύο σέντερ, μία πεντάδα που δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ ξανά φέτος σε επίσημο ματς: Γκος, Μάντζαρης, Στρέλνιεκς, ΛεΝτέι, Μιλουτίνοφ. Τον Ζακ ΛεΝτέι, μάλιστα, δείχνει πλέον την διάθεση να τον καθιερώσει στο "4". Από τα 25 λεπτά που έπαιξε, στα 15 λειτούργησε ως πάουερ-φόργουορντ και στα 10 ως "5άρι", κυρίως για να ξεκουράσει τον Σέρβο, ο οποίος έδωσε πολλές μάχες, συνεισφέροντας σε όλους τους τομείς (9 πόντοι, 8 ριμπάουντ, 3 ασίστ).
Η αλήθεια είναι πως ο Αμερικανός σαν πάουερ-φόργουορντ όχι μόνο τα πηγαίνει αρκετά καλά σε αυτή τη θέση, αλλά δείχνει και να το απολαμβάνει περισσότερο. Του αρέσει να κινείται μακριά από την ρακέτα, να σουτάρει τρίποντα, να έχει την μπάλα απέξω και να προχωρά προς τα μέσα ώστε να τελειώσει τις φάσεις και για ακόμη μία φορά τέλειωσε ματς με διψήφιο αριθμό πόντων.
Δεν είναι παράλογο που ο Ντέιβιντ Μπλατ τον χρησιμοποιεί σε αυτό το πόστο, καθώς ο αθλητής αποδίδει εξαιρετικά σε αυτόν τον ρόλο, αλλά από τον Ολυμπιακό τόνιζαν το περασμένο καλοκαίρι πως ο Ζακ ΛεΝτέι ήρθε για να αναλάβει την θέση "5". Με αυτό το σκεπτικό τον απέκτησε ο κόουτς. Πλέον, όμως, ο αθλητής φαίνεται πως καθιερώνεται στο "4", ο Σάσα Βεζένκοφ έχει μπει στον... πάγο και οι Πειραιώτες στη θέση του σέντερ πορεύονται με τον Νίκολα Μιλουτίνοφ και τους Ζακ ΛεΝτέι και Γιώργο Μπόγρη να τον ξεκουράζουν. Αισθάνεται ασφάλεια ο προπονητής των "ερυθρολεύκων" με αυτή την σύνθεση της φροντ-λάιν για να βγάλει την σεζόν; Δύσκολο! Άποψη μας πως οι Πειραιώτες έχουν ανάγκη από έναν αθλητικό σέντερ με έφεση στην άμυνα. Και μπορεί ο κόουτς να ρίχνει ματιές για γκαρντ, αλλά είναι ξεκάθαρο πως υπάρχει θέμα και στην φροντ-λάιν.