Ολυμπιακός: H έννοια της ομάδας και το ρεσιτάλ του Παπανικολάου

Ο Ολυμπιακός επέστρεψε στις καλές εμφανίσεις και κυρίως στις άνετες επικρατήσεις. Το είχε ανάγκη η ομάδα να πάρει μία τέτοιου είδους νίκη, ύστερα από τις δύο ψυχοφθόρες παρατάσεις απέναντι σε Παναθηναϊκό και Παρτιζάν, αλλά και μετά από τις ζόρικες ήττες κόντρα σε Μπαρτσελόνα και Αρμάνι Μιλάνο. Συναρπαστικές οι νίκες με ανατροπές, χτίζουν νοοτροπία νικητή τα θετικά αποτελέσματα που κρίνονται στον πόντο στο σουτ, αλλά έχουν και το κέρδος τους οι επιβλητικές εμφανίσεις. Χτίζουν αυτοπεποίθηση σε μία ομάδα, οι παίκτες εμπεδώνουν πως δουλεύουν σωστά, το σύνολο βρίσκει ρυθμό, χημεία και παράλληλα το εκάστοτε σύνολο καταφέρνει να ανοίξει το ροτέισον. Μην το υποτιμάτε το τελευταίο. Λόγω των συνεχόμενων τραυματισμών, των ιώσεων και των απουσιών, οι Τόμας Ουόκαπ και Κώστας Παπανικολάου χρειάστηκε να παίζουν 35 λεπτά σε κάθε ματς και ο Νίκολα Μιλουτίνοβ 30’, αν και μόλις ξεκίνησε η σεζόν. Αυτή τη φορά, όμως, με τους Πειραιώτες να κυριαρχούν στην αναμέτρηση απέναντι στην Εφές, ο Γιώργος Μπαρτζώκας είδε με ανακούφιση την ομάδα του να παίζει το μπάσκετ που ξέρει και μπορεί, αλλά και να ξεκουράσει τους βασικούς του παίκτες.

Τη... χτύπησε στην ταχύτητα

Ο Ολυμπιακός έπαιξε ωραίο μπάσκετ απέναντι στην Αναντολού Εφές, ειδικά στο δεύτερο ημίχρονο. Έκανε πράξη αυτό που σας είχαμε τονίσει μία μέρα πριν το ματς στο «ΦΩΣ». Έπαιξε άμυνα, ασφάλισε τα ριμπάουντ και κυρίως έτρεξε στο ανοιχτό γήπεδο. Χτύπησε τους Τούρκους στο γρήγορο τρανζίσιον και σημείωσε 15 πόντους σε καταστάσεις αιφνιδιασμού. Ήταν αριστουργηματικός ο τρόπος που οι ερυθρόλευκοι κινούνταν στο ανοιχτό γήπεδο, βγάζοντας μία εξαιρετική χημεία και συνεννόηση μεταξύ των παικτών, με αποκορύφωμα τη σύμπραξη μεταξύ Ουόκαπ και Παπανικολάου. Έκλεψε την μπάλα ο Τεξανός, την έδωσε στον αρχηγό και εκείνος ακολούθως έδωσε θεαματικά τη μπάλα χωρίς να βλέπει στον συμπαίκτη του, ο οποίος τέλειωσε τη φάση με ένα δύσκολο μπάσιμο. Φάσεις σαν και αυτές ξεσηκώνουν το κοινό, αλλά παράλληλα δίνουν και ρυθμό σε μία ομάδα. Το παιχνίδι «πέντε εναντίον πέντε» θέλει ακόμη δουλειά, αν και η ομάδα άρχισε και πάλι να βγάζει συνεργασίες πικ εν ρολ, όπως και οι παίκτες να κινούνται σωστά μακριά από την μπάλα. Τα σουτ από την περιφέρει στην αρχή δεν έμπαιναν, αλλά στο τρίτο δεκάλεπτο άλλαξαν όλα. Πέρα από τους σημαντικούς πόντους στον αιφνιδιασμό, οι γηπεδούχοι πήραν... φωτιά από την περιφέρεια. Καθάρισαν το ματς στο τρίτο δεκάλεπτο, όταν το 2/10 τρίποντα του πρώτου ημιχρόνου, μετατράπηκε σε 6/11 από τα 6.75 μέτρα. Το περιφερειακό σουτ είναι ένα σημαντικό στοιχείο στο σύγχρονο μπάσκετ.

Κάθε ίχνος εγωκεντρισμού πλέον εξοστρακίστηκε

Ο Ολυμπιακός απέναντι στην Εφές έδειξε όχι μόνο το μπάσκετ που θέλει να παίξει, αλλά και τον τρόπο που επιθυμεί ο Γιώργος Μπαρτζώκας να παίζουν οι παίκτες του. Ένα ομαδικό μπάσκετ, δίχως υπερβολές από κανέναν παίκτη, με τον καθένα σχεδόν να μπορεί να απειλήσει στην επίθεση, να δημιουργήσει, αλλά και να παίξει άμυνα. Ένα σύνολο δίχως σούπερ σταρ. Τουλάχιστον από θέμα συμπεριφοράς και νοοτροπίας, γιατί οι Κώστας Παπανικολάου και Νίκολα Μιλουτίνοβ είναι από τους κορυφαίους παίκτες της Ευρωλίγκας, με σημαντική καριέρα, αλλά ανέκαθεν έβαζαν το «εμείς» πάνω από το «εγώ» και γαλουχήθηκαν με τη νοοτροπία «όλοι για έναν και ένας για όλους». Είναι σημαντικό πάντως πως ο κάθε παίκτης ξέρει και είναι ικανοποιημένος με τον ρόλο του. Κάθε ίχνος εγωκεντρισμού πλέον εξοστρακίστηκε.

Ο Τόμας Ουόκαπ θα παίζει σκληρή άμυνα, θα δημιουργεί και όταν θα του δοθεί η ευκαιρία θα σουτάρει. Ο Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος θα οργανώσει και θα πάρει πάνω του περισσότερες προσπάθειες, γιατί αυτό είναι μέρος του ρόλου του. Ο Αϊζάια Κάνααν δεν θα διστάσει να πάρει τα τρίποντα που θα του δοθούν, ο Άλεκ Πίτερς δίνει έμφαση στην επίθεση με συνέπεια, αλλά παράλληλα συνεισφέρει σε όλους τους τομείς, ενώ οι Νίκολα Μιλουτίνοβ και Μουσταφά Φαλ γίνονται σημεία αναφοράς μέσα στη ρακέτα. Ο Κώστας Παπανικολάου κάνει σταθερά τα πάντα και συμφέρει, ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης θα δείξει αυτοθυσία και αγωνιστικό θράσος, ο Ίγκνας Μπραζντέικις προσαρμόζεται όλο και περισσότερο στο σύνολο (αν και υστερεί σε φάσεις στην άμυνα), με την ομάδα να αναμένει να επιστρέψουν και οι Σακίλ Μακ Κίσικ και Λουκ Σίκμα. Ο υγιής και πλήρης Ολυμπιακός θα είναι μία εξαιρετική ομάδα. Προς το παρόν ακόμη δεν είναι ούτε το πρώτο ούτε και το δεύτερο. Υπομονή λοιπόν.

Το ρεσιτάλ του Παπανικολάου

Eίναι παίκτης βαρόμετρο για τον Ολυμπιακό. Ο Ντέιβιντ Μπλατ είχε κάνει το ίσως πιο εύστοχο σχόλιο για τον Κώστα Παπανικολάου, το οποίο και αντιπροσωπεύει το αγωνιστικό του προφίλ, το πάθος, αλλά και τη νοοτροπία του: «Παίζει μπάσκετ υψηλού επιπέδου σε άμυνα και επίθεση. Δεν με εκπλήσσει αυτό, γιατί είναι παίκτης υψηλού επιπέδου. Το θέμα είναι ότι το καταφέρνει χωρίς να αφαιρέσει κάτι από κάποιον συμπαίκτη του». Ο αρχηγός των «ερυθρολεύκων», παρά το γεγονός πως παίζει στα... κόκκινα από την αρχή της σεζόν, έχοντας το κορμί του και ένα απαιτητικό Μουντομπάσκετ, φροντίζει να δίνει τον καλύτερο του εαυτό. Και ας του έχει βγει η γλώσσα από το καλοκαίρι.

Κόντρα στην Εφές ήταν ο κορυφαίος της αναμέτρησης. Όχι μόνο ήταν καθοριστικός στο τρίτο δεκάλεπτο, χρονικό σημείο στο οποίο οι Πειραιώτες καθάρισαν το ματς, αλλά πραγματοποίησε γενικότερα εξαιρετική εμφάνιση. Είχε 14 πόντους, με 4/5 δίποντα, 2/4 τρίποντα, 7 ριμπάουντ και 4 ασίστ σε 28 λεπτά. Έβρισκε διάδρομο; Πήγαινε στο ντράιβ. Δινόταν η ευκαιρία για παιχνίδι στο ανοιχτό γήπεδο; Έτρεχε σφαίρα στον αιφνιδιασμό για να τελειώσει τις φάσεις. Έπαιρνε την μπάλα στην περιφέρεια. Δεν δίσταζε να σουτάρει για τρίποντο. Άμυνες, ριμπάουντ, κλεψίματα, πληθωρική εμφάνιση, δείγμα του ταλέντου του. Ο 33χρονος φόργουορντ έδωσε ρεσιτάλ, είτε παίζοντας στο «3» είτε στο «4». Η ικανότητά του να μπορεί να μαρκάρει αποτελεσματικά σε όλες τις θέσεις είναι εκπληκτική. Στην επίθεση ο ρόλος του Κώστα Παπανικολάου είναι κομβικός. Ο τρόπος που κόβει διαρκώς προς το καλάθι και το καλό σουτ σουτ από spot up καταστάσεις (σουτ από στάση) τραβούν την προσοχή της άμυνας, ενώ τα τρεξίματά του στο ανοιχτό γήπεδο δίνουν ανάσες. Όλα αυτά ξεκλείδωσαν τον Ολυμπιακό στην επίθεση.