Ολυμπιακός: Ψηλά το κεφάλι!

Σε αυτή την τελευταία δεκαετία, στην οποία ο Ολυμπιακός κατέκτησε τίτλους σε Ελλάδα και Ευρώπη, σημειώνοντας παράλληλα και μεγάλες ευρωπαϊκές διακρίσεις, βγήκε νικητής σε αρκετά ματς βάζοντας το κρίσιμο σουτ. Από το ιστορικό νικητήριο καλάθι του Γιώργου Πρίντεζη στον τελικό στη Πόλη, σε εκείνο στο ΣΕΦ απέναντι στη Μπαρτσελόνα. Και από τα καθοριστικά τρίποντα του Βασίλη Σπανούλη στους τελικούς του ΟΑΚΑ απέναντι στον Παναθηναϊκό, έως και στη φετινή σεζόν. Με το κρίσιμο τρίποντο που έβαλε ο Κώστας Σλούκας στο Φάληρο απέναντι στην Εφές, στιγμιότυπο μάλιστα το οποίο την προηγούμενη μέρα βραβεύτηκε ως η φάση της σεζόν!

Θα ερχόταν, λοιπόν, και η στιγμή που ο Ολυμπιακός θα έχανε και ένα μεγάλο ματς στο τέλος. Με τον τρόπο που απολάμβανε να κερδίζει αρκετά συχνά. Ο Βασίλιε Μίτσιτς, λοιπόν, ντύθηκε... Σπανούλης και με ένα «καυτό» τρίποντο σχεδόν στην εκπνοή έδωσε την πρόκριση στην ομάδα του στον τελικό και παράλληλα απέκλεισε τους φιλόδοξους Πειραιώτες. Ο τρόπος είναι πικρός, οδυνηρός, κυρίως επειδή στη συνέχεια δεν έχεις χρόνο να αντιδράσεις, να απαντήσεις. Στα δύο δέκατα του δευτερολέπτου δεν προλαβαίνεις ούτε να ανασάνεις.

Η αλήθεια είναι πως στην εξέλιξη της φάσης στο μυαλό μας δημιουργήθηκε αμέσως το μεγάλο δίλημμα. Με το σκορ στο 74-74, με το παιχνίδι να έχει ακόμη 20'', τι κάνεις; Παίζεις άμυνα, προσπαθώντας κατά κύριο λόγο να στείλεις το ματς στην παράταση ή κάνεις φάουλ για να κρατάς την τύχη στα χέρια σου; Ναι μεν σε αυτό το σενάριο θα δώσεις βολές στον αντίπαλο, αλλά ακόμη και αν βάλει και τις δύο, θα έχεις τη δυνατότητα με τρίποντο να πάρεις εσύ την πρόκριση.

Ο Γιώργος Μπαρτζώκας παραδέχτηκε πως είχε στο μυαλό του τα δύο αυτά τα σενάρια, αλλά επέλεξε το μονοπάτι της άμυνας. Εμείς σαν παρατηρητές θα προτιμούσαμε να βλέπαμε τον Ολυμπιακό να χάσει ή να νικήσει έχοντας εκείνος στα χέρια του την τελευταία κατοχή. Όμως, ο κορυφαίος προπονητής για την EuroLeague για τη σεζόν 2021-2022, προτίμησε την καθαρή άμυνα και είχε τους λόγους του. Η ομάδα του στον ημιτελικό δεν βρήκε ποτέ σε διάρκεια ρυθμό στην επίθεση. Στην τέταρτη περίοδο, μάλιστα, σπαταλούσε τη μία κατοχή μετά την άλλη. Έχανε σουτ, έπαιρνε κακές αποφάσεις, έκανε λάθη. Αντιθέτως, όμως, η καλή συμπεριφορά του στην άμυνα ήταν το κύριο συστατικό που κόντεψε να γυρίσει το ματς στο τέλος. Από το -11 (51-62) βρέθηκε να φέρνει το σκορ (74-74) στα ίσα.

Ο Ολυμπιακός φέτος έπαιξε σε πολλά παιχνίδια εξαιρετικό μπάσκετ, συνδυάζοντας την ουσία με το θέαμα στο παιχνίδι του. Σημείωσε μεγάλες νίκες, απέναντι σε όλες τις ομάδες της Λίγκας. Κύριο συστατικό της επιτυχίας του όμως ήταν η καλή άμυνα. Σε όλη τη σεζόν πόνταρε στα ανασταλτικά του καθήκοντα, μονόδρομος ήταν να το πράξει και τώρα στον ημιτελικό, σε ένα ματς μάλιστα που οι Πειραιώτες τα είχαν... σπάσει (7/25-28%) από την περιφέρεια. Η προβληματική επιθετική συμπεριφορά των ερυθρολεύκων, ήταν λογικό να μη δίνει και αυτοπεποίθηση στον Γιώργο Μπαρτζώκα ώστε να την εμπιστευτεί περισσότερο.

Και η άμυνα ήταν καλή πάντως. Ο Βεζένκοφ σχεδόν κόλλησε πάνω του. Ο Μίτσιτς έψαξε το «ένας με έναν», είχε πάνω του τον Ουόκαπ, ακολούθως έγινε αλλαγή στο μαρκάρισμα, βγήκε μπροστά του ο Βούλγαρος, αλλά ο Σέρβος γκαρντ έκανε το τέλειο σουτ (όντας μάλιστα εκτός ισορροπίας) και η μπάλα βρήκε μόνο δίχτυ! Ναι, ο Ολυμπιακός αγωνιζόταν λες και ήταν στο ΣΕΦ, αλλά και ο άλλος ο μπαγάσας έπαιζε μπάσκετ στην χώρα που γεννήθηκε και μεγάλωσε. 'Ετσι είναι το μπάσκετ όμως, για αυτό το σπορ έχει αγαπηθεί τόσο. Για τις συγκινήσεις που μπορεί να σου προσφέρει μέχρι και το τελευταίο δευτερόλεπτο.

Ο Σάσα Βεζένκοφ ανέλαβε την ευθύνη μετά το τέλος της αναμέτρησης, σε μία θα ηγετική τοποθέτηση, μη θέλοντας να κρυφτεί πίσω από το δάχτυλό του. Όλη τη σεζόν ήταν καταπληκτικός, βρέθηκε δικαίως στην κορυφαία πεντάδα της EuroLeague, αλλά στον ημιτελικό παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων. Ήταν απελπιστικά άστοχος (1/8 τρίποντα), δεν έβρισκε λύσεις κοντά στο καλάθι και γενικότερα δεν πήρε ποτέ μπρος μέσα στο ματς. Εμφανίσεις σαν και αυτές, είναι δεδομένο πως θα τον γεμίσουν με πείσμα, αλλά και με κίνητρο ενόψει της συνέχειας.

H ευρωπαϊκή φετινή σεζόν για τον Ολυμπιακό είναι άκρως πετυχημένη. Έκανε σερί υπερβάσεις. Επέστρεψε στα προημιτελικά ύστερα από τέσσερα χρόνια, τερμάτισε στη δεύτερη θέση της κατάταξης έχοντας το κορυφαίο συν/πλην (άμυνα/επίθεση) και προκρίθηκε στο Final-Four αποκλείοντας την ίσως πιο φορμαρισμένη ομάδα της Ευρώπης. Τη Μονακό. Kαι γνώρισε τον αποκλεισμό στον ημιτελικό από την κάτοχο του τίτλου, η οποία υπερτερεί σε μπάτζετ. Μένει βέβαια η πικρία πως οι Πειραιώτες δεν έκαναν το καλύτερό τους παιχνίδι.

Το σημαντικό, πάντως, για τον Ολυμπιακό είναι πως έχει επιστρέψει στην ελίτ της EuroLeague. Και το ζητούμενο είναι να διατηρηθεί σε αυτή τη θέση για τα επόμενα χρόνια. Να αποκτήσει και πάλι διάρκεια και συνέπεια. Διαθέτει έναν εξαιρετικό κορμό παικτών, τον οποίο και έχει "δέσει" για τα επόμενα χρόνια, έναν εγνωσμένης αξίας προπονητή που έχει παρουσιάσει έργο, αλλά και μία διοίκηση η οποία παραμένει "διψασμένη" για να υπάρξει συνέχεια στις επιτυχίες. Ψηλά το κεφάλι και τα καλύτερα έρχονται. Το έχει καταλάβει και ο κόσμος. Παρά την πικρία τους, σχεδόν 12.000 φίλοι των ερυθρολεύκων, χειροκρότησαν και αποθέωσαν τους παίκτες του Γιώργου Μπαρτζώκα.