Space Jam στο Μιλάνο

Ήττες απρόσμενες, αρνητικά αποτελέσματα σε ματς που υπάρχει το «πρέπει», φέρνουν δύο σενάρια. Είτε δημιουργούνται ρωγμές μέσα στα αποδυτήρια, είτε συσπειρώνουν-πεισμώνουν τις ομάδες. Η ήττα από τον Παναθηναϊκό είναι γεγονός πως πλήγωσε τους «ερυθρόλευκους» (αγωνιστικά και επικοινωνιακά), αλλά στην ομάδα του Ολυμπιακού έχουν μεγάλη εμπιστοσύνη στις δυνατότητές τους. Γνωρίζουν καλύτερα από τον καθένα την δυναμική της ομάδας τους, την ποιότητα που διαθέτουν, αλλά και για το τι είναι ικανοί να παρουσιάσουν, αν βρεθούν σε καλή μέρα, αν παίξουν μπάσκετ σύμφωνα με τις δυνατότητές τους. Ήταν αναμενόμενο να δεχτεί κριτική το συγκρότημα του Γιώργου Μπαρτζώκα μετά την ήττα από τους "πράσινους" . Όχι μόνο για το αρνητικό αποτέλεσμα, αλλά και για την προβληματική εικόνα που παρουσίασε κόντρα στο "τριφύλλι" σχεδόν για τρία δεκάλεπτα.

Ο Ολυμπιακός αδίκησε τον εαυτό του

Στα "αιώνια" ντέρμπι λένε πως δεν παίζουν ρόλο τα φαβορί, αλλά είναι γεγονός πως οι Πειραιώτες ηττήθηκαν από μία φέτος κατώτερη ομάδα, η οποία υστερεί σε ποιότητα και βάθος στον πάγκο. Ο Ολυμπιακός αδίκησε τον εαυτό του. Υπήρξαν παίκτες που στάθηκαν κατώτεροι των περιστάσεων, η ομάδα δεν λειτούργησε σωστά (ήταν απελπιστικά άστοχη), ενώ και στο πνευματικό κομμάτι δεν έδειξε απόλυτα έτοιμη. Έγιναν λάθη από το προπονητικό-τιμ και πάρθηκαν ρίσκα που δεν βγήκαν, όπως με το μικρό ροτέισον. Η καλοπροαίρετη κριτική είναι επιθυμητή και ενίοτε χρήσιμη. Ήταν αναμενόμενο βέβαια να λειτουργήσουν και οι «σκοτεινοί μηχανισμοί», οι οποίοι θα είχαν στόχο να υποτιμήσουν, να μειώσουν, να βλάψουν και να προσβάλουν τους πρωταγωνιστές. Γράφτηκαν και ειπώθηκαν υπερβολές, για ένα σύνολο το οποίο παίζει εξαιρετικό μπάσκετ από την αρχή της σεζόν, όντας πλέον στην 3η θέση της κατάταξης στην EuroLeague.

Η απάντηση ήταν εκκωφαντική!

Όλα αυτά, όμως, θα λέγαμε πως έκαναν καλό στους Πειραιώτες. Τους πείσμωσαν και τους συσπείρωσαν και πλέον το ζητούμενο ήταν η αντίδραση στην πράξη. Και η απάντηση ήταν εκκωφαντική! Ο Ολυμπιακός πήρε ένα τεράστιο "διπλό" (72-93) μέσα στο Μιλάνο, παίζοντας εκπληκτικό μπάσκετ. Όχι μόνο ανάγκασε την ισχυρή Αρμάνι στην πρώτη της εντός έδρας ήττα, αλλά έριξε 60 πόντους στο ημίχρονο και 93 συνολικά, σε μία ομάδα που είχε την 2η καλύτερη άμυνα στη διοργάνωση, δεχόμενη σχεδόν 71 πόντους μέσον όρο σε κάθε ματς.

Οι Πειραιώτες... άλωσαν την έδρα ενός πρωτοκλασάτου αντιπάλου, ο οποίος έχει στόχο να βρεθεί ξανά στο Final-Four. Όχι απλά επικράτησαν, αλλά και διέλυσαν τους Ιταλούς, με το +21 να είναι ένα επιπλέον κέρδος σε ενδεχόμενο ισοβαθμίας. Λίγο πιο τυχερός να ήταν και στην Βαρκελώνη (έχασε στην παράταση) και θα είχε ήδη στο τσεπάκι του δύο "διπλά" κόντρα σε ομάδες με διπλάσιο μπάτζετ.

Τρίποντη επέλαση

Το περιφερειακό σουτ είναι ένα πολύτιμο στοιχείο στο σύγχρονο ευρωπαϊκό μπάσκετ. Όποια ομάδα έχει ευχέρεια πίσω από τα 6.75 μέτρα, έχει πάντα ένα σημαντικό αβαντάζ για να πετύχει τους στόχους της. Ό,τι όμως η τύχη, η μοίρα, η κακή μέρα (πείτε το όπως θέλετε) στέρησε στον Ολυμπιακό στο ΣΕΦ κόντρα στον Παναθηναϊκό, όπου... έσπασε τα καλάθια με το φτωχό 4/27 τρίποντα, του το επέστρεψε πλουσιοπάροχα στο Μιλάνο. Ονειρικό πρώτο ημίχρονο με το εκπληκτικό 12/16 τρίποντα (75%), τελειώνοντας το ματς σημειώνοντας ιστορικό ρεκόρ συλλόγου σε όλες τις διοργανώσεις με 18/33 (!) σουτ (54.5%) πίσω από τα 6.75 μέτρα.

Πήρε... φωτιά στο ξεκίνημα ο "καυτός" Τάιλερ Ντόρσεϊ (4/6) και ακολούθως πήρε την σκυτάλη ο τρομερός Γιαννούλης Λαρεντζάκης (5/9), ο οποίος... ξεχείλιζε από αγωνιστικό θράσος. Ήταν εντυπωσιακή η συνέπεια του Ολυμπιακού στο σκοράρισμα στο πρώτο μέρος, σημειώνοντας ένα ακόμη ρεκόρ με 60 πόντους (σε πρώτο ημίχρονο) αλλά και γενικότερα σε όλο το ματς. Και είναι σημαντικό το γεγονός πως η ομάδα έφτασε σε αυτόν τον μεγάλο θρίαμβο έχοντας πλουραλισμό στο σκοράρισμα. Και οι 11 παίκτες που αγωνίστηκαν έβαλαν τη μπάλα στο καλάθι. Ήταν προϊόν ομαδικής δουλειάς, συνεργασίας, καλής κυκλοφορίας της μπάλας, αλλά και αυτοπεποίθησης. Οι Πειραιώτες είχαν 14 ασίστ και μόλις 4 λάθη στο πρώτο μέρος, τελειώνοντας το ματς με 19/14. Έβαλαν σουτ, έτρεξαν στο ανοιχτό γήπεδο, έβγαλαν και ωραίες συνεργασίες στο παιχνίδι του μισού γηπέδου, συνδυάζοντας την ουσία με το θέαμα. Απολαυστική-χορταστική εμφάνιση, κάνοντας επίδειξη δύναμης σε έναν δυνατό αντίπαλο με πρωτοκλασάτους παίκτες: Σέρχιο, Ντιλέινι, Ντατόμε, Μέλι, Χάινς, Σιλντς.

Ο Μπαρτζώκας άνοιξε το ροτέισον

Λειτούργησε όμως διαφορετικά και ο Γιώργος Μπαρτζώκας. Για τους λόγους του επέλεξε να πάει με ένα μικρότερο ροτέισον κόντρα στον Παναθηναϊκό. Το ρίσκο δεν του βγήκε. Αυτή τη φορά, όμως, κόντρα στην Αρμάνι, έβαλε ενεργά στην εξίσωση τους 11 από τους 12 παίκτες του. Είναι χαρακτηριστικό πως κανείς δεν έπαιξε πάνω από 25 λεπτά, ενώ οι 10 από τους 11 έπαιξαν +12 λεπτά ο καθένας. Με αυτόν τον τρόπο διατήρησε την φρεσκάδα στην πεντάδα του, με τον Ολυμπιακό να ελέγχει τον ρυθμό από την αρχή έως και το τέλος της αναμέτρησης.

Ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης δεν έπαιξε λεπτό στο δεύτερο μέρος στο ΣΕΦ απέναντι στους "πράσινους". Κόντρα στην Αρμάνι, όμως, όχι μόνο πρωταγωνίστησε επιθετικά, βάζοντας μεγάλα σουτ (18 πόντοι, 5/9 τρίποντα), αλλά έβγαλε και άμυνες, κάνοντας τη διαφορά στο δεύτερο εικοσάλεπτο. Ό,τι βλέπετε στο παρκέ είναι προϊόν δουλειάς και ατομικής βελτίωσης. Το αγωνιστικό θράσος και η περίσσια αυτοπεποίθηση, είναι από γεννησιμιού του. Έχει κερδίσει επάξια μία ενεργή θέση στο ροτέισον του Ολυμπιακού.

Ο Κώστας Παπανικολάου ήταν παντού, ενώ μαζί με τον Σάσα Βεζένκοφ σχεδόν εξαφάνισαν τον Νικολό Μέλι. Ήταν ευχάριστη πάντως και η αγωνιστική ανάταση του Χασάν Μάρτιν. Τέλειωσε φάσεις, πήρε μάχες, φώναξε "παρών". Ο καλός Μάρτιν, όχι μόνο θα βοηθήσει τον εαυτό του και την ομάδα, αλλά θα αναβαθμίσει (κυρίως δημιουργικά) και το παιχνίδι του Κώστα Σλούκα με τις πικ-εν-ρολ συνεργασίες τους. Δεν έχουν φέτος την εξαιρετική χημεία που είχαν πέρσι. Ακολουθούν δύο σερί εκτός έδρας αγώνες σε Βελιγράδι και Καζάν. Τα "διπλά" μόλις ξεκίνησαν...