Ολυμπιακός: Μη σταματάς Βασίλη!

Απίστευτος, συγκινητικός, Ολυμπιακός από τα παλιά το βράδυ της Παρασκευής (12/3) στο ΣΕΦ, ισοπέδωσε -για δεύτερη φορά στην τρέχουσα σεζόν- τη Ζενίτ του υπερδιπλάσιου μπάτζετ! Ένας Ολυμπιακός που στο δεύτερο ημίχρονο του αγώνα… θυμήθηκε ποιος είναι, έδειξε παλμό και χαρακτήρα και πήρε μια μεγάλη νίκη ψυχολογίας.

Και ναι, το μπάσκετ είναι μεν ομαδικό άθλημα, όμως αυτή η νίκη και εμφάνιση του δεύτερου μισού του ματς είχε συγκεκριμένους πρωταγωνιστές. Είχε τους Βεζένκοφ και ΜακΚίσικ, οι οποίοι με την αυταπάρνηση και το σπουδαίο επιθετικό τους ταλέντο έδωσαν το σύνθημα της αντεπίθεσης.

Είχε τον Λαρεντζάκη, ίσως τον πιο αδικημένο -από πλευράς χρόνου συμμετοχής- παίκτη του Ολυμπιακού, ο οποίος ακόμα… κλέβει μπάλες από τους Ρώσους και αν μη τι άλλο απέδειξε πως μπορεί και πρέπει να βρει ρόλο στην ομάδα. Ήταν από τους βασικούς συντελεστές της γρανιτένιας άμυνας του β’ ημιχρόνου και ειδικά της 4ης περιόδου, όπου η Ζενίτ κατόρθωσε να πετύχει όλους κι όλους πέντε πόντους.

Και πάνω απ’ όλα, είχε και τον παίκτη που έχει υπογράψει τις μεγαλύτερες επιτυχίες των «ερυθρόλευκων» εδώ και μια δεκαετία. Ο Βασίλης Σπανούλης πήρε τη σκυτάλη από τους προαναφερθέντες και κονιορτοποίησε τους Ρώσους με μια εμφάνιση από τα παλιά. Πέτυχε 16 πόντους με ποσοστά για… Όσκαρ και κυρίως τρία κρισιμότατα τρίποντα όταν η μπάλα «έκαιγε».

Ό,τι και να πεις γι’ αυτό τον αθλητή είναι λίγο, όμως υπάρχουν κάποια πράγματα που οφείλουμε να επισημάνουμε και τα οποία πρέπει να λάβουν πολύ σοβαρά υπόψη τους οι ιθύνοντες του Ολυμπιακού και ο Γιώργος Μπαρτζώκας.

Ο Σπανούλης δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να σταματήσει το μπάσκετ στο τέλος της σεζόν.

Θα είναι κρίμα κι άδικο για τον Ολυμπιακό, να σταματήσει ο φυσικός του ηγέτης (μαζί με τον Γιώργο Πρίντεζη) επί μια δεκαετία, όταν ακόμα και στα 38 του δείχνει ότι είναι υπερπολύτιμος. Ότι έχει ακόμα… βενζίνη στο ντεπόζιτο, ότι έχει διάθεση και πράγματα να προσφέρει. Πόσω μάλλον σε άδειο γήπεδο. Του το οφείλει ο Ολυμπιακός, του το οφείλουμε όλοι…