Χάλκινο μετάλλιο με… γεύση χρυσού!

Ασχέτως αν η διοργάνωση γινόταν εδώ, η Εθνική μας δεν ήταν στα φαβορί για μετάλλιο, επομένως είναι μεγάλη επιτυχία η κατάκτηση της 3ης θέσης. Οι παίκτες του Κώστα Παπαδόπουλου κατάφεραν να κερδίσουν τον κόσμο, με την εικόνα τους στο παρκέ. Ψυχή, μαχητικότητα και πάθος είναι τρεις λέξεις που χαρακτηρίζουν αυτήν την ομάδα.

Οι διεθνείς μας μπόρεσαν να ξεπεράσουν το σοκ απ’ τη συντριβή στον ημιτελικό με τη Γαλλία και παρόλο που βρέθηκαν πίσω και στον μικρό τελικό με το Βέλγιο, κατόρθωσαν να ανατρέψουν την κατάσταση και να πάρουν μια θέση στο βάθρο.

Με το σπαθί τους. Μπορεί να μην έχουν και το …πλουσιότερο ταλέντο της γης, αλλά η καρδιά τους το λέει! Με κυριότερο εκφραστή του πνεύματος αυτής της ομάδας, τον Βαγγέλη Ζούγρη. Ο αθλητής του Περιστερίου βρισκόταν σε κάθε άκρη του γηπέδου και πάλευε σαν λιοντάρι!

Η επιτυχία αυτή έδειξε πως κάτι γίνεται από πίσω στο ελληνικό μπάσκετ. Μπορεί να μην είμαστε Γαλλία (όπου εκεί η παραγωγική διαδικασία είναι άλλο πράγμα), αλλά γίνεται προσπάθεια. Ας μην είμαστε για μια φορά αρνητικοί. Το θέμα είναι να αλλάξουν κάποια πράγματα και διάφορες νοοτροπίες.

Το να μένει ένας παίκτης ελεύθερος από μικρή ηλικία μπορεί να έγινε για καλό, αλλά μάλλον έφερε τα αντίθετα αποτελέσματα. Θα πρέπει να μπει ένα όριο στο …παιδομάζωμα από τους μεγάλους συλλόγους, ώστε όλες οι ομάδες να είναι δυνατές και ανταγωνιστικά τα μικρά πρωταθλήματα.

Ίσως ήταν αχρείαστη και η είσοδος των ξένων στη Β’ και Γ’ Εθνική. Και μια μεγάλη «πληγή» είναι οι γονείς των παιδιών, όπως και οι μάνατζερ που …φουσκώνουν τα μυαλά των παικτών από μικρή ηλικία.


Το να πάρεις από νωρίς μεταγραφή σε έναν μεγάλο σύλλογο ή να εξασφαλίσεις ένα καλό συμβόλαιο, δεν είναι πανάκεια. Ίσα ίσα που σε κάνει να επαναπαυτείς και να μειώσεις τη δουλειά. Όλα πρέπει να γίνονται με τη σειρά, βήμα-βήμα. Ο καλός παίκτης δεν θα χαθεί. Μπορεί τα πράγματα να είναι πιο δύσκολα, αν δεν έχεις και τις κατάλληλες διασυνδέσεις, αλλά ο επιμένων νικά.

Και κάνει πιο γλυκιά την ανέλιξή σου, όπως πιο γλυκό ήταν το μετάλλιο αυτής της ομάδας, που λίγοι την πίστευαν αλλά στο παρκέ τα έδωσε όλα και δικαιώθηκε.