Ιωάννα Κριμίλη: Η Κρητικοπούλα που λάμπει στο Σαν Φρανσίσκο! (pics)

Η Ιωάννα Κριμίλη είναι άλλο ένα κορίτσι που κρατάει ψηλά τη σημαία του ελληνικού μπάσκετ στις ΗΠΑ! Στη δεύτερη χρονιά της στο Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο, η 19χρονη γκαρντ κάνει… πράματα και θάματα (μ.ό. 19,4 π., 3,5 ρ., 3,4 ασ.) και έχει ήδη αναδειχθεί τρεις φορές Freshman of the Week και μια φορά Player of the Week στην περιφέρειά της! Η Κρητικοπούλα αθλήτρια άνοιξε την καρδιά της στο «ΦΩΣ» και μίλησε για το αμερικάνικο όνειρο που ζει και τους στόχους της!

Στα 19 σου, είσαι για δεύτερη χρονιά στις ΗΠΑ, με το Πανεπιστήμιο του Σαν Φρανσίσκο. Πώς νιώθεις με αυτήν την εμπειρία;

Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη καθώς πιστεύω ότι πήρα την καλύτερη δυνατή απόφαση με την επιλογή του Πανεπιστημίου του Σαν Φρανσίσκο καθώς οι συνθήκες εδώ είναι ιδανικές σε όλα τα επίπεδα, ο καιρός και ο τρόπος ζωής είναι παρόμοιοι με την Κρήτη και αυτό με βοήθησε να προσαρμοστώ πολύ γρήγορα.

Πέρσι έχασες το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν λόγω τραυματισμού. Πού χτύπησες; Πώς σου στάθηκε το Πανεπιστήμιο; Έμεινες εκεί ή γύρισες στην Ελλάδα;

Πέρυσι πρόλαβα να παίξω μόνο εννιά παιχνίδια γιατί έπαθα stress fracture στο αριστερό μου κουντεπιέ. Ήταν ένας δύσκολος τραυματισμός, αλλά με τη βοήθεια του Πανεπιστημίου μου και την ψυχολογική στήριξη από τους δικούς μου ανθρώπους το ξεπέρασα. Είχα ένα πολύ καλό χειρουργείο καθώς ο γιατρός που το έκανε είναι ένας από τους καλύτερους στην Αμερική. Το Πανεπιστήμιο στάθηκε δίπλα μου όλους τους μήνες της αποκατάστασής μου, γι’ αυτό θεώρησα ότι ήταν καλύτερο να μείνω στην Αμερική όσο περισσότερο μπορούσα για να έχω καλύτερη αποθεραπεία δίπλα στους φυσικοθεραπευτές μου. Αλλά ακόμα κι όταν γύρισα στην Ελλάδα, είχα καθημερινή επικοινωνία με τους φυσικοθεραπευτές και τον γιατρό μου και φυσικά με τους προπονητές μου.

Φέτος έχεις ξεκινήσει δυναμικά, με αρκετές προσωπικές διακρίσεις. Χαρούμενη;

Σίγουρα είμαι πολύ χαρούμενη και ευχαριστημένη μέχρι τώρα γιατί οι εμφανίσεις μου συνδυάζονται και με νίκες της ομάδας, όμως δεν επαναπαύομαι... Αυτό με κάνει να προσπαθώ ακόμα περισσότερο με χαμηλά το κεφάλι να βελτιώνομαι καθημερινά! Το βασικό είναι να πηγαίνει καλά η ομάδα.

Ποιοι οι στόχοι της ομάδας;

Οι στόχοι της ομάδας είναι να κοιτάμε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά και να βελτιωνόμαστε παιχνίδι με το παιχνίδι, να δουλεύουμε καθημερινά και στο τέλος θα κάνουμε ταμείο. Ευελπιστούμε σε μια καλή πορεία χωρίς τραυματισμούς.

Περίγραψέ μας το καθημερινό σου πρόγραμμα.

Φέτος το πρόγραμμά μας είναι λίγο διαφορετικό καθώς έχουμε online μαθήματα. Συνήθως το πρωί έχουμε βάρη 8-9 και μετά ακολουθεί η προπόνηση 9-12. Το μεσημέρι έχουμε τα μαθήματά μας και το απόγευμα μάς μένει χρόνος είτε για διάβασμα είτε για ξεκούραση. Φυσικά το πρόγραμμα διαφοροποιείται αν έχουμε αγώνα.

Τι σπουδάζεις ταυτόχρονα;

Σπουδάζω Διοίκηση Επιχειρήσεων και είμαι πολύ χαρούμενη που μπορώ να συνδυάζω μπάσκετ σε υψηλό επίπεδο και συγχρόνως να σπουδάζω κάτι που μου αρέσει.

Με τον κορονοϊό πώς είναι εκεί η κατάσταση;

Τις τελευταίες εβδομάδες τα κρούσματα έχουν αυξηθεί πολύ. Στο Σαν Φρανσίσκο έχουμε μπει σε λοκντάουν, παρ’ όλα αυτά προπονήσεις κάνουμε κανονικά. Πλέον κάνουμε το τεστ κάθε μέρα πριν από κάθε προπόνηση, αλλά είναι πολύ ωραίο που, παρά την πανδημία, συνεχίζουμε προπονήσεις και αγώνες κανονικά και με ασφάλεια.

Είσαι από την Κρήτη. Πού έκανες τα πρώτα σου βήματα; Πού έπαιξες μετά;

Ξεκίνησα στον Εργοτέλη, βλέποντας τον αδερφό μου που έπαιζε κι εκείνος στην ομάδα, και εκεί έπαιξα επτά χρόνια. Στον Εργοτέλη αγάπησα το μπάσκετ, ξεκίνησε σαν χόμπι για μένα, αλλά σιγά σιγά άρχισα να βάζω μικρούς στόχους. Το σωματείο καθώς και οι προπονητές που είχα στον Εργοτέλη μού έμαθαν πώς να διασκεδάζω και να αγαπάω αυτό το άθλημα.

Ειδικά στις μικρότερες ηλικίες είναι πολύ σημαντικό να μάθεις πρώτα να διασκεδάζεις παίζοντας και μετά να βελτιώνεσαι και να νικάς. Έχω πολύ καλές αναμνήσεις και δεν ξεχνάω ποτέ από πού ξεκίνησα. Όταν πήγαμε Πανελλήνιο με τον Εργοτέλη, με είδαν και άλλες ομάδες και έτσι ήρθε η μεταγραφή μου στον ΠΑΟΚ όπου έπαιξα δύο χρόνια στην ομάδα. Ουσιαστικά έκανα τα πρώτα μου επαγγελματικά βήματα στον ΠΑΟΚ και έμαθα πολλά πράγματα καθώς και πώς είναι να παίζεις σε επαγγελματικό επίπεδο. Το σωματείο ήταν εξαιρετικό και γνώρισα πολλούς αξιόλογους ανθρώπους στον ΠΑΟΚ αλλά και στη Θεσσαλονίκη γενικότερα. Όπως έχω ξαναπεί, θεωρώ ότι ήμουν διπλά τυχερή που στην ομάδα ήταν η Λολίτα Λύμουρα, πήρα πολλές γνώσεις από εκείνη και κατανόησα περισσότερο το μπάσκετ δίπλα της, αλλά, εκτός από όλα αυτά, απέκτησα και μια πολύ καλή φίλη.

Βασικό στέλεχος των μικρών Εθνικών. Σύντομα να σε περιμένουμε και στην Εθνική γυναικών;

Σίγουρα αυτό είναι ένα μεγάλο όνειρο! Η εθνική ομάδα γυναικών είναι κάτι τελείως διαφορετικό. Αποτελεί ύψιστη τιμή για έναν αθλητή να φορά τη φανέλα με το εθνόσημο. Ευελπιστώ μια μέρα να είμαι και εγώ μέλος αυτής της οικογένειας.

Βλέπουμε ολοένα και περισσότερα κορίτσια να πηγαίνουν στις ΗΠΑ. Γιατί αυτό;

Όντως, έτσι είναι... Είναι μια τελείως διαφορετική εμπειρία που αξίζει τον κόπο. Ο βασικός λόγος νομίζω είναι οι συνθήκες που βοηθούν έναν αθλητή να εξελιχθεί και να αφοσιωθεί πραγματικά στο μπάσκετ αλλά ταυτόχρονα να συνδυάσει και τις σπουδές του.

Με τις άλλες Ελληνίδες εκεί μιλάς; Ποια η καλύτερη φίλη σου από το μπάσκετ;

Μιλάω με αρκετές Ελληνίδες που παίζουν στην Αμερική και είμαι πολύ χαρούμενη που βλέπω ότι ξεχωρίζουν σε τόσο υψηλό επίπεδο. Σχεδόν όλες μου οι φίλες είναι από το μπάσκετ και είναι λογικό γιατί εκεί περνάω τον περισσότερο χρόνο της ημέρας μου. Τώρα, αν είναι να ξεχωρίσω κάποιες, θα πω τη Χριστίνα Κατσαμούρη και τη Λαμπρινή Πολυμένη, που παίξαμε μαζί δύο χρόνια στον ΠΑΟΚ και νιώθω πραγματικά πολύ τυχερή που τις γνώρισα.

Στον ελεύθερο χρόνο σου τι σου αρέσει να κάνεις; Πες μας για το Σαν Φρανσίσκο.

Στον ελεύθερο χρόνο μου, που πλέον δεν υπάρχει (γέλια), μου αρέσει να βλέπω ταινίες ή αγώνες μπάσκετ και γενικά προτιμώ να κάθομαι σπίτι με την οικογένειά μου ή φίλους.

Το Σαν Φρανσίσκο είναι πραγματικά όνειρο. Η πόλη είναι πολύ όμορφη και έχει πολλά μέρη να επισκεφθείς καθώς και ωραία εστιατόρια. Το πιο εντυπωσιακό πιστεύω είναι ότι από σχεδόν όλες τις πλευρές της πόλης φαίνεται η Golden Gate Bridge. Ο καιρός μού θυμίζει πολύ την Κρήτη, καθώς δεν έχει πολύ κρύο και νιώθω οικεία.

Ποια τα όνειρά σου;

Θα ήθελα να συνεχίσω να κάνω αυτό που αγαπάω για πολύ ακόμα καιρό, να βελτιώνομαι καθημερινά δουλεύοντας πολύ σκληρά, να κληθώ στην Εθνική γυναικών αλλά και να κάνω και άλλα κορίτσια να αγαπήσουν τον αθλητισμό και πιο συγκεκριμένα το μπάσκετ! Υγεία να υπάρχει και τα υπόλοιπα έρχονται με πολλή δουλειά.

Τέλος, θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους που πίστεψαν σε μένα, τους προπονητές μου που με στηρίζουν όλα αυτά τα χρόνια και κυρίως τους γονείς μου και τον αδερφό μου που, παρότι είναι τόσο μακριά, είναι πάντα δίπλα μου και με στηρίζουν καθημερινά!