Το «όχι» να γίνει «ναι»

Τα περισσότερα πρωταθλήματα μπάσκετ στην Ευρώπη έχουν ολοκληρωθεί με τις εθνικές ομάδες να παίρνουν σιγά, σιγά τη σκυτάλη. Στη χώρα μας μετά από αρκετά χρόνια είδαμε να διεξάγονται τελικοί χωρίς τους δύο «αιωνίους» καθώς ο Ολυμπιακός αποφάσισε να μη συμμετάσχει, διαμαρτυρόμενος για τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί η ελληνική διαιτησία.

Το τέλος της χρονιάς βρήκε τον Παναθηναϊκό να κατακτά τον τίτλο απέναντι στον αξιόμαχο Προμηθέα Πατρών, ο οποίος αποτέλεσε μία μικρή ηλιαχτίδα στο σκοτάδι που άπλωσε τo πέπλο του στο χώρο του μπάσκετ. Μετά την ολοκλήρωση των εγχώριων αλλά και των ευρωπαϊκών υποχρεώσεων τόσο οι «ερυθρόλευκοι» όσο και οι «πράσινοι» ξεκίνησαν να σχεδιάζουν χωρίς να χάνουν χρόνο το πλάνο της νέας σεζόν. Τις τελευταίες ημέρες, δύο ζητήματα κέντρισαν το ενδιαφέρον των δύο ομάδων.

Από τη μία ο Ολυμπιακός περίμενε τον Κώστα Σλούκα να απαντήσει θετικά στην πρόταση που του κατέθεσε και από την άλλη ο Παναθηναϊκός ανέμενε το «ναι» του Ρικ Πιτίνο για να προχωρήσει στο στήσιμο της ομάδας. Η κατάληξη των δύο περιπτώσεων όμως δεν έφεραν το επιθυμητό αποτέλεσμα στα δύο στρατόπεδα καθώς έλαβαν αρνητική απάντηση.

Η επανάσταση που έχει ξεκινήσει η ομάδα του μεγάλου λιμανιού απέναντι στους φορείς του πρωταθλήματος δημιούργησε μία σύγχυση στις τάξεις του συλλόγου κάτι που ενδεχομένως να αντιλήφθηκε ο Σλούκας, ο οποίος, προτίμησε σύμφωνα με την πλειονότητα των δημοσιευμάτων να παραμείνει στη Φενέρμπαχτσε. Από την άλλη ο Ρικ Πιτίνο έπειτα από έξι μήνες στο πάγκο του Παναθηναϊκού αποφάσισε να αποχωρήσει ανοίγοντας ένα νέο κεφάλαιο στην καριέρα του.

Το οικονομικό σκέλος δεν επηρέασε την απόφαση του Σλούκα και του Πιτίνο

Σίγουρα ορισμένοι θα ισχυριστούν ότι μεγάλο ρόλο στην τελική τους απόφαση έπαιξε και το οικονομικό σκέλος, αλλά στις συγκεκριμένες διαπραγματεύσεις ίσως να μην είχαν και τόσο πρωταγωνιστικό ρόλο.

Η επιστροφή του Κώστα Σλούκα στον Ολυμπιακό ήταν επιθυμία τόσο του ίδιου όσο και της διοίκησης η οποία δεν παρέδωσε εύκολα τα όπλα, καταθέτοντας μία αρκετά δελεαστική πρόταση σε σχέση με αυτή των Τούρκων οι οποίοι φημίζονται για τα υψηλά συμβόλαια που προσφέρουν.

Το «όχι» όμως, του Έλληνα γκαρντ ίσως να δείχνει περίτρανα πως η κατάσταση που επικρατεί στο ελληνικό μπάσκετ το τελευταίο διάστημα δεν αντικατοπτρίζει τις επιτυχίες που έχει σημειώσει η χώρα μας, τόσο σε εθνικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο.

Ακόμα και η άρνηση του Πιτίνο αυτό φανερώνει, ενός ανθρώπου που έχει «φάει» με το κουτάλι τα γήπεδα στην Αμερική και με την πρώτη ευκαιρία εκθείαζε τον ελληνικό τρόπο ζωής, αποφάσισε να μην παραμείνει στον πάγκο του Παναθηναϊκού, λέγοντας «αντίο» όπως έγραψε και ο ίδιος στον υπέροχο κόσμο της Ελλάδας.

Οι δύο αρνητικές απαντήσεις λοιπόν δεν πρέπει να περάσουν στα ψιλά γράμματα από τους φίλους του μπάσκετ, οι οποίοι παρακολουθούν με αγωνία όλες τις εξελίξεις γύρω από το άθλημα που μας έχει χαρίσει τόσες χαρές.

Δεν πρέπει φυσικά να περάσει απαρατήρητο και από τους παράγοντες οι οποίοι χωρίς να έχουν κάποιο κέρδος βάζουν χρήματα από την τσέπη τους για να συντηρούν τις ομάδες που αγαπούν. Οι περιπτώσεις των Σλούκα και Πιτίνο πρέπει να αποτελέσουν οδηγό για την εύρεση μίας λύσης που θα μετατρέψει τα «όχι» σε «ναι» επαναφέροντας έτσι το μπάσκετ σε τροχιά επιτυχιών, γιατί μόνο εκεί αξίζει να βρίσκεται.