Η διπλή αποτυχία με τον Τόμπσον

Το περασμένο καλοκαίρι, ο Ολυμπιακός έχτισε το ρόστερ του έχοντας την επιθυμία να αποκτηθούν ξένοι παίκτες με εμπειρία και παραστάσεις σε επίπεδο EuroLeague, οι οποίοι παράλληλα θα γνωρίζουν την δυναμική, αλλά και το πρεστίζ των «ερυθρολεύκων», ώστε να προσαρμοστούν γρήγορα στην νοοτροπία της ομάδας. Και έτσι έγινε: Στρέλνιεκς, Μακλίν, Ρόμπερτς, Τιλί, όλοι τους είχαν εμπειρία από την κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση σε επίπεδο συλλόγων και γνώριζαν το μέγεθος του Olympiacos B.C. Για έναν παίκτη μόνο έγινε εξαίρεση: για τον Χόλις Τόμπσον.

Ο Χόλις Τόμπσον αποκτήθηκε ως ο αντικαταστάτης του Ματ Λοτζέσκι στο ρόστερ, για να δώσει έξτρα ώθηση στον Ολυμπιακό στο κομμάτι του σκορ. Ένα νεότερο (κατά έξι χρόνια), αλλά και περισσότερο αθλητικό «2αρο3άρι», με έφεση και ικανότητα στην επίθεση. Το σκάουτινγκ ανέφερε για έναν παίκτη που μπορεί να σουτάρει εξαιρετικά είτε στο «ένας με έναν», είτε μετά από ντρίμπλά, είτε βγαίνοντας από τα σκριν, διαθέτοντας "καυτό" (και γρήγορο) χέρι από την περιφέρεια. Για έναν φόργουορντ με ταλέντο στο να βάζει την μπάλα στο καλάθι, έχοντας γεμάτες σεζόν στο ΝΒΑ (250 αγώνες μέσα σε 4 χρόνια), αγωνιζόμενος με την φανέλα των Σίξερς, αλλά με «μηδέν» εμπειρία στην Ευρώπη. Εδώ υπήρχε και ένα μικρό ρίσκο για το κατά πόσο θα μπορούσε να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.

"Χάθηκε" από τον Γενάρη και μετά, άρχισε να βγάζει απογοήτευση

Στο ξεκίνημα της σεζόν (με τον Βασίλη Σπανούλη να παραμένει εκτός λόγω τραυματισμού) ο Χόλις Τόμπσον ήταν τουλάχιστον ικανοποιητικός. Είχε ρόλο μέσα στο ροτέισον, έπαιρνε προσπάθειες, έβαζε σουτ, ήταν δραστήριος μέσα στο παιχνίδι και έδειχνε στην πράξη το ένστικτο του σκόρερ που διαθέτει. Η τελευταία φορά που σημείωσε διψήφιο αριθμό πόντων στην EuroLeague ήταν στα τέλη Δεκέμβρη κόντρα στη Ζάλγκιρις στο Κάουνας (10 πόντοι, 2/4 δίποντα, 2/4 τρίποντα). Παράλληλα, αυτή ήταν και η τελευταία φορά που έπαιξε τόσο πολύ (21 λεπτά). Από τότε ο χρόνος συμμετοχής του μειώθηκε, ο ρόλος του περιορίστηκε, η απόδοση του είχε σκαμπανεβάσματα, χάθηκε μέσα στο ροτέισον και ο παίκτης ακολούθως άρχισε να βγάζει μία απογοήτευση στο παιχνίδι του.

Έχει και ο Τόμπσον τις ευθύνες του: από ένα σημείο και μετά τα παράτησε

Έχει όμως και εκείνος τις ευθύνες του, καθώς από ένα σημείο και μετά, όταν έμπαινε στο παρκέ, παρουσιαζόταν κατώτερος των περιστάσεων. Διστακτικός στην επίθεση, ελαφρός αδιάφορος και με έλλειψη συγκέντρωσης, αδυνατώντας να ακολουθήσει τα συστήματα. Έχανε τους αντιπάλους του στην άμυνα, αναλωνόταν σε λάθη, ενώ υπήρχαν και φάσεις που δεν έβλεπε που πήγαινε η μπάλα... Σε αρκετές προπονήσεις και αγώνες έδειχνε εκτός τόπου και χρόνου, με αποτέλεσμα ο Γιάννης Σφαιρόπουλος να μην τον εμπιστεύεται και να τον παροπλίσει. Στην αποστολή που ταξίδεψε στο Κάουνας για τα playoffs, ο Χόλις Τόμπσον ήταν μόνος του. Δεν μίλαγε σε κανέναν και προτιμούσε να απομονώνεται. Έδειχνε... ξένο σώμα. Είναι χαρακτηριστικό πως αν και ο Αμερικανός ήταν υγιής, ο προπονητής του Ολυμπιακού εμπιστεύτηκε περισσότερο τους τραυματίες παίκτες του.

Γενικότερα, τους τελευταίους μήνες, ο Χόλις Τόμπσον είχε την εικόνα του... τουρίστα στον Ολυμπιακό. Από ένα σημείο και μετά τα παράτησε και έδειχνε σαν να μετάνιωσε που ήρθε στην Ελλάδα για να συνεχίσει την καριέρα του. Το μυαλό του ήταν... αλλού και το κορμί του απρόθυμο. Σίγουρα, έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα. Ελαφρώς απρόσιτος, ορισμένες φορές αψυχολόγητος, ενώ δεν έκανε και ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε να προσαρμοστεί τόσο στα ευρωπαϊκά δεδομένα, όσο και στη φιλοσοφία της ομάδας.

Ο Ολυμπιακός που δεν κατάφερε να τον αξιοποιήσει

Ο Χόλις Τόμπσον απέτυχε στον Ολυμπιακό, αλλά και ο Ολυμπιακός απέτυχε να τον αξιοποιήσει. Αυτή είναι η αλήθεια. Και σε αυτό έχει ευθύνες τόσο η ομάδα, όσο και το προπονητικό επιτελείο. Δεν φταίει για όλα ο Αμερικανός φόργουορντ. Οι Πειραιώτες δεν κατάφεραν να του δώσουν ρόλο μέσα στο ροτέισον, δεν έβγαλαν τα απαραίτητα συστήματα ώστε να εκμεταλλευτούν τα ταλέντα του και δεν μπόρεσαν να κρατήσουν «ζεστό» το κίνητρο του παίκτη, ο οποίος από ένα σημείο και μετά ένιωθε πως δεν υπήρχε χώρος για εκείνον. Και το αποτέλεσμα; Ο αθλητής να αποχωρεί από τον Πειραιά πριν καν να τελειώσει η σεζόν, όντας στους... υποψήφιους για τις χειρότερες μεταγραφές που έχουν κάνει στο μεγάλο λιμάνι τα τελευταία χρόνια.

Προφανώς και είχε μπροστά του στο «3» δύο εξαιρετικούς παίκτες, όπως τους Κώστα Παπανικολάου και Ιωάννη Παπαπέτρου, πάνω στους οποίους έχει επενδύσει και ποντάρει πολλά ο Ολυμπιακός, αλλά σε μία σεζόν με τόσα πολλά παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη, με αρκετούς τραυματισμούς, συν το γεγονός πως μπορούσε ο Χόλις Τόμπσον να αγωνιστεί και στο «2», οι «ερυθρόλευκοι» δεν μπόρεσαν να τον αξιοποιήσουν. Δεν είναι κακός παίκτης, έχει μεγάλες δυνατότητες στο κομμάτι του σκορ και δεν θα μας κάνει εντύπωση αν στο μέλλον πάει σε ομάδα που βγάλει... μάτια. Δεν γίνεται σε μία σεζόν να σου βγουν όλες οι μεταγραφές. Αυτό είναι σπάνιο να συμβεί. Είναι κρίμα όμως που οι Πειραιώτες δεν κατάφεραν να κερδίσουν πράγματα από εκείνον, με την συνεργασία μεταξύ των δύο πλευρών να λήγει τόσο απογοητευτικά και άδοξα.