Ψάχνοντας τη σταθερότητα…

Μια ζέστη, μια κρύο… Έτσι πάνε τα πράγματα στη φετινή Ευρωλίγκα για τις δύο ελληνικές ομάδες που συμμετέχουν στην κορυφαία διοργάνωση. Ενώ οι αγωνιστικές περνούν και πλησιάζουμε στην ολοκλήρωση του μισού προγράμματος της κανονικής περιόδου, ο Ολυμπιακός και ο Παναθηναϊκός δεν έχουν καταφέρει ακόμα να βρουν σταθερότητα στην απόδοσή τους. Οι μεν «ερυθρόλευκοι», κινούμενοι στα όρια του μέσου της κατάταξης, προσπαθούν να παγιώσουν τη θέση τους στην οκτάδα και να ανέλθουν κάποιες θέσεις προκειμένου να έχουν καλύτερο (;) σταύρωμα στα χιαστί των πλέι οφ. Οι δε «πράσινοι» βολοδέρνουν καιρό τώρα στα πολύ χαμηλά στρώματα της βαθμολογίας και θα χρειαστούν ένα μεγάλο σερί νικών στον δεύτερο γύρο για να πλησιάσουν και να μπουν στις προνομιούχους θέσεις.

Το θέμα της αστάθειας, ωστόσο, δεν αφορά μόνο τους δύο «αιωνίους». Γενικότερα η Ευρωλίγκα της αγωνιστικής περιόδου 2020-21 είναι αναμφίβολα η πιο απρόβλεπτη, ου μην και αλλοπρόσαλλη, εδώ και πολλά χρόνια. Σημειώνονται αποτελέσματα σε κάθε αγωνιστική τα οποία δεν περιμένει κανείς, με νικητές και διαφορές πόντων μάλιστα που ιντριγκάρουν τους απανταχού… ξυπνητζήδες περί παράνομων στοιχηματικών συνεννοήσεων. Όπως συνήθως συμβαίνει, δηλαδή, σε αυτές τις περιπτώσεις…

Με μια γρήγορη ματιά στην κατάταξη διαπιστώνει κανείς ότι κάτω από το μέσον αυτής συνωστίζονται ομάδες του πάνω ραφιού, όπως η Εφές, η Μακάμπι, ο ΠΑΟ, η Φενέρμπαχτσε και η Μπασκόνια. Παράλληλα, πολλές ήττες -για τη φάση όπου βρισκόμαστε- έχουν ήδη υποστεί ομάδες της πρώτης οκτάδας όπως η Ρεάλ Μαδρίτης και η Αρμάνι Μιλάνο. Αντίθετα, εκπλήσσουν ευχάριστα με την παρουσία τους σύλλογοι χωρίς σπουδαίες περγαμηνές στον θεσμό, σαν την Μπάγερν, τη Βαλένθια και τη Ζενίτ, οι οποίοι φιγουράρουν στην εξάδα.

Όπως έχουμε ξαναπεί, η πανδημία έχει επηρεάσει πολύ σοβαρά και τον χώρο του αθλητισμού και στην προκειμένη περίπτωση τη μεγαλύτερη διασυλλογική διοργάνωση του μπάσκετ. Με κρούσματα, απουσίες, προετοιμασίες της… κακιάς ώρας και άδεια, παγωμένα γήπεδα, το πρωτάθλημα δεν διεξάγεται υπό τις ομαλές συνθήκες του παρελθόντος. Γεγονός που δίνει το περιθώριο να καταγράφονται αναπάντεχα σκορ στους αγώνες και να βγαίνουν στον… αφρό ομάδες που αξιοποιούν το καλό φεγγάρι τους έναντι της μειονεξίας άλλων που μπορεί να ταλαιπωρούνται περισσότερο από τον κορονοϊό. Μιλώντας πάντα για τη συγκεκριμένη χρονική περίοδο, διότι σε λίγο καιρό η κατάσταση μπορεί να γυρίσει ανάποδα και να ευνοούνται άλλοι από τις συγκυρίες.

Πέρα από όλα αυτά, πάντως, οι Ολυμπιακός και Παναθηναϊκός έχουν και τα θέματά τους ως ομάδες. Οι Πειραιώτες για παράδειγμα «μπάζουν» στην άμυνα και εμφανίζουν συχνά αδυναμίες στους τομείς της ενέργειας και των ριμπάουντ (και ελλείψει Μιλουτίνοβ) στο δικό τους μισό γήπεδο. Οι Αθηναίοι παρουσιάζονται αδούλευτοι στα επιθετικά συστήματα και χάνουν πολύ στη δημιουργία. Έτσι, λόγου χάρη, ο Παπαγιάννης των 2,17 μέτρων εκτέλεσε 0/4 τρίποντα στο παιχνίδι με τη Ρεάλ, ενώ τα σουτ θα μπορούσε να τα πάρει κάποιος περιφερειακός.

Η λογική και ψύχραιμη θεώρηση των πραγμάτων λέει ότι το «σκοτσέζικο ντους» στους οπαδούς των δύο ομάδων μας θα συνεχιστεί έως το τέλος της κανονικής σεζόν. Το ζητούμενο είναι να δούμε το κάτι παραπάνω και σπουδαίο από αυτές στα προημιτελικά νοκ άουτ, που φαντάζουν ο μοναδικός αντικειμενικός στόχος αμφοτέρων. Εάν κι εφόσον προκριθούν…