Ολυμπιακός: Πέμπτος «τρικολόρ» στα ερυθρόλευκα!

Λιβιό Ζαν-Σαρλ ο 5ος… Ο πέμπτος Γάλλος για τον Ολυμπιακό! Δεν είναι πλούσια η παράδοση που έχουν οι «ερυθρόλευκοι» από τη γαλλική σχολή. Δεν «αγόραζε» πολύ από εκεί, γιατί η αλήθεια είναι πως οι εξαιρετικές περιπτώσεις πήγαιναν στο ΝΒΑ. Από κει και πέρα δεν υπήρχαν και πολλοί οι οποίοι κέντριζαν το ενδιαφέρον των Πειραιωτών, που κλασικά πήγαιναν σε πιο μπασκετικές επιλογές (Σερβία, Λιθουανία κ.τ.λ.) και όχι τόσο σε μία σχολή φουλ αθλητική. Στα Ευρωμπάσκετ άλλωστε ήταν πάντα διακριτή η διαφορά των «τρικολόρ» με τις υπόλοιπες σχολές.

Ο Ολυμπιακός λοιπόν με την απόκτηση του 26χρονου πρώην φόργουορντ (σέντερ) της Βιλερμπάν ανέβασε τον δείκτη των Γάλλων που έχουν φορέσει την ερυθρόλευκη φανέλα στους πέντε, οι τρεις εξ αυτών μάλιστα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ο Κιμ Τιλί το καλοκαίρι του 2017, ο Αξέλ Τουπάν πέρσι και τώρα ο Λιβιό Ζαν-Σαρλ. Οι άλλοι δύο είναι παλαιότεροι, αν και θα τους θυμάστε οι πιο μεγάλοι: ο Στεφάν Ρισασέ, το καλοκαίρι του 2000, ο οποίος πήρε μάλιστα και τίτλο, και ο Αρσέν Αντέ-Μενσά το καλοκαίρι του 1998.

Οι τρεις εξ αυτών συνδέονται και με τη Βιλερμπάν, ενώ ο νεοαποκτηθείς φόργουορντ-σέντερ των «ερυθρολεύκων» αποκάλυψε πως πριν κλείσει στον Ολυμπιακό μίλησε με τους Τουπάν και Τιλί: «Οι Αξέλ Τουπάν και Κιμ Τιλί έχουν αγωνιστεί στην ομάδα και αμφότεροι μου είπαν πως ήταν σπουδαία εμπειρία για εκείνους».

Το «ΦΩΣ» κάνει μία αναδρομή στους Γάλλους που φόρεσαν τη φανέλα του Ολυμπιακού και τα πεπραγμένα τους.

ΑΡΣΕΝ ΑΝΤΕ-ΜΕΝΣΑ, 1998-2000

Στο φάιναλ 4 του Μονάχου με τον Ολυμπιακό

Ο Αρσέν Αντέ-Μενσά ήταν ο πρώτος Γάλλος που έπαιξε στον Ολυμπιακό. Έπιασε λιμάνι το καλοκαίρι του 1998 από τη Ρασίνγκ Παρί και έχοντας προλάβει να κατακτήσει ήδη τρία πρωταθλήματα Γαλλίας. Στον Ολυμπιακό έμεινε για δύο χρόνια. Ήρθε ουσιαστικά ως αντικαταστάτης του Ευθύμη Μπακατσιά, που έπειτα από πέντε χρόνια στον Ολυμπιακό θα συνέχιζε την καριέρα του στο Περιστέρι με αναβαθμισμένο ρόλο. Ο Γάλλος θα ήταν «μπακ απ» του Άντονι Γκόλντγουαϊρ, που είχε αντικαταστήσει τον Μάικλ Χόκινς. Στον Ολυμπιακό με το που έφυγε ο Γκόλντγουαϊρ ανανέωσαν τη συνεργασία τους αμέσως, ψάχνοντας μόνο βασικό πόιντ γκαρντ και όχι και… αναπληρωματικό.

Ο Αντέ-Μενσά, παρά το γεγονός ότι είναι 1,83 μ., ήταν ιδιαίτερα δυναμικός και αθλητικός. Έπαιξε με τον Ολυμπιακό σε αυτά τα δύο χρόνια σε 55 αγώνες πρωταθλήματος στην Α1 έχοντας 3,4 πόντους κατά μ.ό. με 1,1 ασίστ και 1,1 ριμπάουντ! Με την ομάδα του Ντούσαν Ίβκοβιτς την πρώτη χρονιά έφτασε μέχρι τους τελικούς του πρωταθλήματος (το 1998-99), ωστόσο δεν κατάφερε να πανηγυρίσει τον τίτλο, καθώς ο Παναθηναϊκός κέρδισε στο 5ο παιχνίδι στο ΣΕΦ.

Στην Ευρωλίγκα της… ΦΙΜΠΑ ο Αντέ-Μενσά έφτασε το 1999 μέχρι το φάιναλ 4 του Μονάχου, ωστόσο στον ημιτελικό οι Πειραιώτες συνάντησαν την υπερηχητική Ζαλγκίρις Κάουνας του Γιόνας Καζλάουσκας και των Τάιους Έντνι και Εουρέλιους Ζουκάουσκας, που εν τέλει με μπασκετάρα είχε πάρει και το τρόπαιο. Και οι τρεις, προπονητής και παίκες, ντύθηκαν στα ερυθρόλευκα μετέπειτα.

Ο Αντέ-Μενσά είχε στον ημιτελικό με τη Ζαλγκίρις 12 πόντους σε 14 λεπτά (με 4/7 σουτ), όσους και ο Παπανικολάου, ενώ 15 είχε ο Τάρλατς. Στη σεζόν βέβαια είχε 3,7 πόντους μ.ό. με 48% δίποντα και 43% τρίποντα, 1,1 ριμπάουντ, 1 ασίστ και 1 λάθος. Την επόμενη χρονιά στην Ευρώπη, με τον Ολυμπιακό να αποκλείεται στα πλέι οφ με 2-1 από την Ολίμπια Λιουμπλιάνας, είχε 3,1 πόντους μ.ό. με 51,5% δίποντα και 50% τρίποντα, 0,6 ασίστ και 0,4 ριμπάουντ.

Ο Αντέ-Μενσά έμεινε στην Ελλάδα και μετά τον Ολυμπιακό (αντικαταστάτης του ήταν ο Νίκος Μπουντούρης), καθώς αγωνίστηκε την επόμενη σεζόν στη Νήαρ Ηστ. Το 2001 επέστρεψε στη Γαλλία για λογαριασμό της Βιλερμπάν και μετά το τέλος της σεζόν έβαλε τέλος στην καριέρα του.

ΣΤΕΦΑΝ ΡΙΣΑΣΕ, 2000-02

Κυπελλούχος και παρά τσακ… Μπολόνια

Ο Στεφάν Ρισασέ, με τα… κοτσιδάκια, έπιασε λιμάνι το καλοκαίρι του 2000 και αγωνίστηκε με τη φανέλα του Ολυμπιακού για δύο χρόνια. Πριν «κλείσει» στους «ερυθρόλευκους», είχαν ενδιαφερθεί γι’ αυτόν η Ουνικάχα Μάλαγα του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς και η Ρεάλ Μαδρίτης.

Έφτασε στον Πειραιά… «φορώντας» το ασημένιο μετάλλιο που είχε κατακτήσει με τη Γαλλία στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ενώ ήταν «παρών» με τη Ρασίνγκ Παρί στο Παρίσι και το τουρνουά «McDonalds» με τους Σικάγο Μπουλς (συμπαίκτης τότε με τον Αρσέν-Μενσά).

«Το να αντιμετωπίζεις τον Τζόρνταν είναι ένα φανταστικό συναίσθημα! Για την ακρίβεια, μετράς τις δυνάμεις σου και μετά το τέλος του αγώνα έχεις την αίσθηση ότι μπορεί να σε κερδίσει με 50 πόντους χωρίς να δύνασαι να κάνεις κάτι για να το αποφύγεις! Σε ένα σημείο του αγώνα με έστειλε στο παρκέ με μια προσποίηση που σε… ταπεινώνει και σε κάνει να νιώθεις γελοίος! Πλέον, με το πέρασμα των χρόνων νομίζω πως είναι μία από τις καλές αναμνήσεις μου» είχε αναφέρει χαρακτηριστικά κάποια στιγμή.

Στην επίσημη παρουσίασή του στον Ολυμπιακό είναι ανάμεσα στους Ράτζα, Ρίβερς, Οικονόμου, Φέμερλινγκ και σε έναν… πιτσιρικά ονόματι Γιώργο Πρίντεζη. «Νιώθω περήφανος που αγωνίζομαι στον Ολυμπιακό. Έχω πολύ καλούς συμπαίκτες και θεωρώ πως η φετινή σεζόν θα είναι συναρπαστική» ήταν τα λόγια του. Στο πρώτο παιχνίδι του ο Ρισασέ κατέπληξε, έχοντας 18 πόντους μέσα στη Μαδρίτη απέναντι στη Ρεάλ (75-73)! Ήταν το πρώτο ιστορικό παιχνίδι της τότε νεοσύστατης Ευρωλίγκας.

Ο Γάλλος, ο οποίος ήταν «τριάρι», έπαιξε συνολικά σε 67 αγώνες πρωταθλήματος και είχε 9,6 πόντους με 33% στα τρίποντα, 3,3 ριμπάουντ και 1,3 ασίστ κατά μέσον όρο. Στην Ευρωλίγκα, όπου έπαιξε πρώτη φορά με τον Ολυμπιακό στα δύο χρόνια παρουσίας του στο μεγάλο λιμάνι, είχε παρουσία σε 34 αγώνες στην κορυφαία ευρωπαϊκή διοργάνωση έχοντας 11,2 πόντους κατά μέσον όρο με 65,2% δίποντα και 44,9% τρίποντα, 3,3 ριμπάουντ και 0,9 ασίστ ανά ματς.

Η πρώτη του χρονιά με την ομάδα του Πειραιά στην Ευρωλίγκα, το 2000-01, ήταν και η καλύτερή του στα έξι χρόνια που έπαιξε στη μεγάλη διοργάνωση (τέσσερα ακόμα με τη Μάλαγα), καθώς είχε 12,8 πόντους μ.ό. με 73,7% στα δίποντα και 50% στα τρίποντα. Ήταν τρίτος σκόρερ της ομάδας τότε, πίσω από Ράτζα, Οικονόμου και πάνω από Βούκσεβιτς.

Την επόμενη σεζόν, ο Ρισασέ μαζί με τον Ολυμπιακό έφτασε μια ανάσα από τη συμμετοχή στο φάιναλ 4 της Μπολόνια. Στον όμιλο με Παναθηναϊκό και ΑΕΚ οι Πειραιώτες είχαν το πάνω χέρι στις ισοβαθμίες με τις ελληνικές ομάδες, αλλά… «αυτοκτόνησαν» απέναντι στην Ολίμπια Λιουμπλιάνας.

Το 2002 ο Ρισασέ κατέκτησε με τους «ερυθρόλευκους» το Κύπελλο Ελλάδας στο φάιναλ 4 που είχε διεξαχθεί στο ΣΕΦ. Στον τελικό κόντρα στο Μαρούσι μάλιστα είχε σημειώσει 6 πόντους. Το καλύτερο παιχνίδι του ήταν εκείνη τη σεζόν, για τον πρώτο ημιτελικό του πρωταθλήματος, κόντρα στον Παναθηναϊκό. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν κερδίσει με 80-89 μέσα στο ΟΑΚΑ τον πρωταθλητή Ευρώπης Παναθηναϊκό, με τον Γάλλο να έχει 25 πόντους με 4/7 δίποντα, 5/6 τρίποντα, 6 ριμπάουντ, 5 ασίστ και 1 κλέψιμο.

Στον επόμενο ημιτελικό με τον Παναθηναϊκό, ο Ρισασέ πρωταγωνίστησε με τον Ολυμπιακό σε ένα… θερμό επεισόδιο: στον περιβόητο τσακωμό του Τόμιτς με τον Μποντιρόγκα στο ΣΕΦ, όπου έπεσαν και… χοντρές. Ο Λάζαρος Παπαδόπουλος στη διεκδίκηση ριμπάουντ άπλωσε τους αγκώνες εκνευρίζοντας τον Γάλλο, που χίμηξε πάνω του και πιάστηκαν στα χέρια και εν συνεχεία τσακώθηκαν οι Τόμιτς – Μποντιρόγκα. Αυτοί οι τέσσερις μαζί με τους Φορντ, Φέμερλινγκ και Καλαϊτζή αποβλήθηκαν από τον αγώνα, τον οποίο ο Ολυμπιακός κέρδισε με 80-76 και πέρασε στους τελικούς.

Στο πρωτάθλημα, παρά το γεγονός πως ο Ολυμπιακός προηγήθηκε της ΑΕΚ με 2-0, χάθηκε ο τίτλος, με τον Σούμποτιτς να μη βάζει στους τελευταίους δύο τελικούς τον Αλφόνσο Φορντ.

Ο Ρισασέ έφυγε από τον Ολυμπιακό, καθώς ο Σούμποτιτς (σ.σ. πέρα από προπονητής ήταν και οικονομικός διευθυντής) του πρότεινε μείωση αποδοχών κατά 50% και εύλογα ο Γάλλος πίστευε πως μπορούσε να βρει καλύτερη προσφορά! Μετά τον Πειραιά ο Ρισασέ πήγε στην Ισπανία και έπαιξε για τη Μάλαγα και τη Μούρθια και έκλεισε την καριέρα του στη Γαλλία με τη φανέλα της Σαλονέ.

ΚΙΜ ΤΙΛΙ, 2017-18

Όσκαρ ατυχίας…

Μετά τον Πέρο Άντιτς, που έφυγε από την ομάδα το καλοκαίρι του 2014, ο Ολυμπιακός αποφάσισε να «βάλει» πίσω από τον Γιώργο Πρίντεζη ένα έτοιμο, κανονικό, έμπειρο, Ευρωλιγκάτο «4άρι»! Αυτός ήταν ο Κιμ Τιλί, ο τρίτος Γάλλος στην ιστορία του Ολυμπιακού ύστερα από αρκετά χρόνια. Ο Τιλί, διεθνής με την εθνική του ομάδα, ύστερα από μια πετυχημένη θητεία στην Ισπανία με την Μπασκόνια (2014-17) και έχοντας ξεκινήσει και αυτός από τη Βιλερμπάν, το καλοκαίρι του 2017 αποφάσισε να κάνει το βήμα παραπάνω…

«Για εμένα, το ενδιαφέρον του Ολυμπιακού αποτέλεσε τεράστια έκπληξη. Πρόκειται για μία από τις καλύτερες ομάδες στην Ευρώπη, διαχρονικά. Ο Ολυμπιακός ήταν πάντα μεταξύ των κορυφαίων και όταν σε θέλουν οι καλύτεροι, δεν μπορείς να πεις “όχι”, ούτε καν να το σκεφτείς. Για εμένα λοιπόν ήταν μια εξαιρετικά εύκολη απόφαση που έπρεπε να πάρω. Και είπα αμέσως το “ναι”. Όλα έγιναν γρήγορα και νιώθω ενθουσιασμένος για τη νέα προοπτική που υπάρχει μπροστά μου» είχε πει χαρακτηριστικά όταν είχε κλείσει.

Στον Πειραιά πήγε έχοντας στην Μπασκόνια 6,9 πόντους και 3,8 ριμπάουντ ανά παιχνίδι σε 32 ματς στην Ευρωλίγκα και ο ενθουσιασμός στις δύο πλευρές για τη συνεργασία περίσσευε. Όταν μιλάμε όμως για τον Ολυμπιακό… «ο Θεός βλέπει τα σχέδιά τους και γελά».

Η κακοδαιμονία κτύπησε και πάλι την πόρτα του. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν πάειστο Ηράκλειο της Κρήτης για την πρεμιέρα τους στην Ευρωλίγκα (ήταν τιμωρημένοι και γι’ αυτό δεν αγωνίστηκαν στο ΣΕΦ) και μάλιστα ~σε ακόμα ένα παιχνίδι της μοίρας~ απέναντι στην πρώην ομάδα του Κιμ Τιλί, την Μπασκόνια. Στην προθέρμανση ο Γάλλος κάρφωσε και αισθάνθηκε να τραβιέται ο προσαγωγός του, με αποτέλεσμα να μην αγωνιστεί καν. Η διάγνωση; Ζημιά στον προσαγωγό, ήτοι ρήξη του μακρού προσαγωγού δεξιά (υπέστη απόσπαση τένοντα), χειρουργείο και απουσία από τους αγωνιστικούς χώρους για διάστημα περίπου 4,5 - 5 μηνών.

Ο Γάλλος, που είχε δηλώσει «θα γυρίσω πιο δυνατός», πραγματικά επέστρεψε στους 4,5 μήνες και μάλιστα νωρίς νωρίς έδειξε τι θα μπορούσε να δώσει και τι έχανε η ομάδα τόσο καιρό. Στο πρώτο παιχνίδι του στην Ευρωλίγκα έπαιξε στο ΟΑΚΑ απέναντι στον Παναθηναϊκό και μπορεί να πέτυχε 2 πόντους (1/3 δίποντο), αλλά ήταν εκπληκτικός στην άμυνα, πήρε 5 ριμπάουντ, είχε ένα μεγαλειώδες μπλοκ πάνω στον Γκιστ και γενικά μία μεστή και σκληρή παρουσία. Ο Τιλί έπαιξε σε δέκα παιχνίδια με τον Ολυμπιακό στην Ευρωλίγκα έχοντας (σε 16.08 λεπτά μ.ό.) 3,8 πόντους με 38,5% δίποντα και 57,1% τρίποντα και 2,4 ριμπάουντ. Στην Μπάσκετ Λιγκ είχε παίξει σε πέντε παιχνίδια έχοντας (σε 22 λεπτά μ.ό.) 5,4 πόντους με 50% δίποντα και 46,1% τρίποντα, αλλά και 5,8 ριμπάουντ ανά ματς.

Εκεί όμως που πήγε να ανασάνει, ξάφνου πνίγηκε και πάλι. Εκεί που επέστρεψε έπειτα από 4,5 μήνες απουσίας, εκεί που έψαχνε να βρει τον ρυθμό του και σε κάποια παιχνίδια «γέμιζε» τη ρακέτα… ήρθαν τα πάνω κάτω.

Το αριστερό γόνατό του τον πρόδωσε. Πρήστηκε, γέμισε με υγρό, κατάλαβε και ο ίδιος και οι άνθρωποι του Ολυμπιακού πως έπρεπε να κάνει αρθροσκόπηση για να απαλλαγεί, καθώς η θεραπεία δεν λειτούργησε. Ανασταλτικός παράγοντας ήταν οι αλλεργίες που είχε σε κάποια ειδικά φάρμακα που θα λειτουργούσαν ευεργετικά.

Είχε παίξει στα πλέι οφ με τη Ζαλγκίρις στην Ευρωλίγκα, όπου ήταν και ο Πρίντεζης με πρόβλημα αλλά και ο Μιλουτίνοβ, αλλά ο πόνος είχε γίνει ανυπόφορος. Δεν μπορούσε να κάνει άλματα ούτε πλάγια βήματα, με αποτέλεσμα να πάρουν την απόφαση να μπει στο χειρουργείο για να κάνει καθαρισμό, γιατί στην περίπτωσή του ελλόχευε και κίνδυνος μεγαλύτερης ζημιάς. Έτσι λοιπόν όπως ξεκίνησε τη σεζόν, έτσι την τελείωσε. Ξέρετε ποιο είναι το ακόμα πιο τραγικό της ιστορίας; Μέσα σε μία σεζόν έμεινε δύο φορές εκτός, έκανε δύο χειρουργεία, ένας παίκτης που από το 2010-11 που επέστρεψε στην Ευρώπη από τη Γιούτα και είχε παίξει σε 349 παιχνίδια… είχε χάσει μόλις τα δέκα με μικροτραυματισμούς. Ήταν ο πρώτος σοβαρός τραυματισμός στην καριέρα του, στον Ολυμπιακό, πριν καν παίξει ακόμα.

Ο Τιλί την επόμενη σεζόν έπαιξε στην Ευρωλίγκα με την Γκραν Κανάρια και σε 29 παιχνίδια είχε 6,5 πόντους με 52,8% δίποντα, 40,9% τρίποντα και 2,7 ριμπάουντ.

ΑΞΕΛ ΤΟΥΠΑΝ, 2018-19

«Διαζύγιο» στα… δικαστήρια!

Ο Αξέλ Τουπάν ήταν καθόλα γνώριμος των «ερυθρολεύκων», καθώς λίγο καιρό πριν (2017-18) τον είχαν αντιμετωπίσει στα πλέι οφ της Ευρωλίγκας, όταν ο Ολυμπιακός αποκλείστηκε με 3-1 από τη Ζαλγκίρις Κάουνας. Ο Γάλλος, ιδιαίτερα αθλητικός και με ειδικό ρόλο πάνω στον Σπανούλη, είχε στη σειρά 6,8 πόντους μ.ό. με 60% δίποντα και 43% τρίποντα. Ο Μπλατ δεν ήταν σε εκείνη τη σειρά προπονητής του Ολυμπιακού, ωστόσο τον τσέκαρε και εξ αρχής τον είχε ως πρώτο υποψήφιο, στην περίπτωση που δεν ανανέωνε ο Παπαπέτρου. Έτσι και έγινε, ο Παπαπέτρου δεν ανανέωσε και ο Τουπάν έριξε άγκυρα στο λιμάνι. Το μπέρδεμα βέβαια έγινε στη συνέχεια που αποκτήθηκε κι άλλο «3άρι», ο Γιάνις Τίμα, και υπήρξε ένα κομφούζιο.

Ο Γάλλος αφίχθη στον Πειραιά με συστάσεις από τον Γιασικεβίτσιους ~«είτε έπαιζε είτε όχι, την επόμενη μέρα τον έβλεπες πρώτον στην προπόνηση να προσπαθεί ακόμα πιο σκληρά»~ και τον ίδιο τον Τουπάν να λέει «φυσικά και δεν θα πάρω 50 μπάλες για να… λάμψω. Αυτό εξαρτάται από μένα. Να πάω να τις… κερδίσω».

Ο Μπλατ τον είχε επιλέξει για την αθλητικότητά του, για το γεγονός ότι μπορούσε να μαρκάρει πολλές θέσεις, για την ενέργειά του, για τα κίνητρά του, καθώς ~παρά το γεγονός ότι έχει περάσει από το ΝΒΑ (25 ματς)~ συνέχιζε να δουλεύει πάρα πολύ στις προπονήσεις.

Μετά το «μουδιασμένο» ξεκίνημα στη Μόσχα με τη Χίμκι, όπου είχε λάμψει ο Τίμα και ο Τουπάν είχε περάσει στο παρκέ μόλις για 5 λεπτά, ο Γάλλος ξεκίνησε να ανεβαίνει, ήταν πιο σταθερός από τον Λετονό και είχε αρκετά λεπτά και καλές εμφανίσεις, με αποκορύφωμα τους 19 πόντους με την Εφές (2/3 δίποντα και 4/6 τρίποντα). Στη συνέχεια άρχισε να «πέφτει» και αυτός ~είχαν γίνει πολλά στο εσωτερικό της ομάδας, θα τα θυμάστε~, ενώ δεν υπήρχαν ξεκάθαροι ρόλοι και το ροτέισον ήταν μπερδεμένο, με τον Γάλλο να μένει αρκετά στον πάγκο, αλλά και όταν έπαιζε η παρουσία του ήταν κάτω του μετρίου.

Η ομάδα είχε πάρει τον αγωνιστικό «κατήφορο» από τον Φεβρουάριο και μετά, το εσωτερικό δεν ήταν καλό και υπήρχαν θέματα με πολλούς ξένους (βλ. Ουέμπερ, Ριντ) και στη συνέχεια… «έσκασε» και το θέμα με τον Τουπάν, με αποτέλεσμα να μη «χωρίσουν» καλά.

Ο Ολυμπιακός είχε θέματα με το ρευστό, εξαιτίας της δικαστικής διαμάχης των προέδρων με τον πατέρα τους (κάτι που έχει λυθεί τώρα) και υπήρχε καθυστέρηση στις πληρωμές. Ο Τουπάν εξωτερίκευσε το θέμα με τα λεφτά όταν είχαν μπει όλα σε μία ροή: είχε μειωθεί το χάσμα στους δύο μήνες και πριν από τον αγώνα με την Γκραν Κανάρια είχαν πληρωθεί όλοι. Τότε έθεσε ζήτημα…

Πολλοί θεώρησαν ότι του «πιπίλισε» το μυαλό και ο μάνατζέρ του, φυσικά και είχε παίξει ρόλο και ο χρόνος/ρόλος του και όλα αυτά έφεραν την απαίτηση να φύγει από την ομάδα. Έστειλε και έγγραφο (όπως έπρεπε να γίνει) με σκοπό να αποδεσμευθεί επίσημα. Όταν ζήτησε τα χρωστούμενα δύο μηνών ο Ολυμπιακός τού επεσήμανε πως την επομένη το πρωί θα γινόταν κατάθεση σε ελληνική τράπεζα. Στα συμβόλαια άλλωστε αναγράφονταν πως μπορούσε η ομάδα να τους πληρώνει όπου θέλει λόγω των κάπιταλ κοντρόλ. Ο Τουπάν δεν το είχε δεχτεί. Ήθελε να μπουν σε τράπεζα της Γαλλίας. Του εξήγησαν ότι δεν γινόταν και επέμενε να φύγει, όπως και έγινε. Ο Τουπάν δεν παρουσιάστηκε σε υποχρέωση της ομάδας του, με αποτέλεσμα ο Ολυμπιακός να κινηθεί δικαστικά εναντίον του, ωστόσο πριν από λίγο καιρό έβγαλε απόφαση το δικαστήριο (BAT) με την οποία δικαίωσε τον Γάλλο!

Ο Τουπάν είχε με τον Ολυμπιακό στην Ευρωλίγκα σε 26 παιχνίδια (με 13.35’ χρόνο συμμετοχής) 4,8 πόντους, με 43,3% δίποντα, 36,1% τρίποντα, 1,2 ριμπάουντ, 0,5 ασίστ, 0,5 κλέψιμο και 0,7 λάθος κατά μ.ό., ενώ στο ελληνικό πρωτάθλημα της Α1, τη σεζόν που αποχώρησαν οι «ερυθρόλευκοι» και δεν την ολοκλήρωσαν, είχε σε 19 παιχνίδια (με 18.27’ χρόνο συμμετοχής) 7,1 πόντους, με 66,7% δίποντα, 36,2% τρίποντα, 2,5 ριμπάουντ, 0,8 ασίστ, 0,8 κλέψιμο και 0,4 λάθος κατά μέσον όρο.

Μετά τον Ολυμπιακό πήγε στην Ισπανία και τη Μάλαγα, όπου τραυματίστηκε όμως σοβαρά και έμεινε τρεις μήνες εκτός δράσης.