Άιρτον Σένα: Η «καταραμένη» Πρωτομαγιά του 1994

Τι και αν έχουν περάσει 26 ολόκληρα χρόνια από τον θάνατο του, ο Άιρτον Σένα συνεχίζει να μνημονεύεται μέχρι και σήμερα για τα όσα κατάφερε να πετύχει στην καριέρα του ως οδηγός της Formula 1. Όλοι λίγο πολύ γνωρίζουν την ιστορία του ή έστω ένα μέρος της με αποκορύφωμα το μοιραίο δυστύχημα της 1ης Μαΐου του 1994 στην πίστα της Ίμολα.

Τα πρώτα του βήματα στον κόσμο της ταχύτητας

Γεννημένος στις 21 Μαρτίου του 1960 στο Σάο Πάολο της Βραζιλίας ο Άιρτον Σένα Ντα Σίλβα, όπως είναι το πλήρες όνομα του, αποφάσισε από πολύ μικρή ηλικία να ακολουθήσει τον δρόμο της ταχύτητας. Την ώρα που τα παιδιά της ηλικίας του ανακάλυπταν τις ομορφιές της στρογγυλής θεάς εκείνος αποκτούσε στα δέκα του το πρώτο του καρτ κάνοντας ουσιαστικά το πρώτο του βήμα για μία λαμπρή, όπως αποδείχθηκε στο μέλλον, καριέρα.

Με το μικρόβιο του μηχανοκίνητου αθλητισμού να έχει μπει για τα καλά στο αίμα του ο Βραζιλιάνος ξεκίνησε να παίρνει μέρος σε τοπικούς αγώνες και παρά το γεγονός πως ήταν μικρός και άπειρος κατάφερε να πάρει τον πρώτο του τίτλο, ο οποίος του έδωσε τη δυνατότητα να ανοίξει τα φτερά του και εκτός της Λατινικής Αμερικής. Τη διετία 1978-1980 έλαβε μέρος στο παγκόσμιο πρωτάθλημα καρτ κατακτώντας τη δεύτερη θέση. Με τις εμφανίσεις του να είναι εντυπωσιακές ο ίδιος πήρε τη μεγάλη απόφαση να αφήσει την πατρίδα του και να πάει την επόμενη χρονιά στην Αγγλία προκειμένου να διεκδικήσει μία θέση στη Formula 1. Το 1983 έμελλε να του ανοίξει τον δρόμο για το μεγάλο του όνειρο αφού αναδείχθηκε νικητής της Formula 3.

Σένα, Τσαπεκοένσε και Ultras

Το όνειρο έγινε πραγματικότητα

Η κατάκτηση του τίτλου της Formula 3 ανάγκασε αρκετές ομάδες της Formula 1 να τον εντάξουν στο δυναμικό τους. Έτσι το 1984 ο Άιρτον Σένα κάνει την πρώτη του εμφάνιση στην κορωνίδα των μηχανοκίνητων σπορ με τα χρώματα της Τoleman-Hart. Η ομάδα του Βραζιλιάνου ήταν από τις πιο αδύναμες του πρωταθλήματος όμως ο ίδιος μπόρεσε να κάνει με το καλημέρα αισθητή την παρουσία του.

Στις 7 Απριλίου πανηγύρισε τον πρώτο του βαθμό στο κορυφαίο πρωτάθλημα της ταχύτητας χάρη στην εμφάνιση του στο Grand Prix της Νότιας Αφρικής. Η συνέχεια ήταν ανάλογη με αποκορύφωμα το Grand Prix του Μονακό. Σε μία άκρως απαιτητική πίστα η καταρρακτώδης βροχή οδήγησε στην εγκατάλειψη αρκετών οδηγών, όχι όμως και του Άιρτον Σένα που από τη 13η θέση εκκίνησης βρέθηκε στη δεύτερη διεκδικώντας παράλληλα τη νίκη. Οι κακές καιρικές συνθήκες ανάγκασαν τους διοργανωτές να διακόψουν τον αγώνα. Ο Βραζιλιάνος όμως είχε ήδη καταφέρει να περάσει το μήνυμα πως στη βροχή είναι ανίκητος. Η ένατη θέση που κατέλαβε στο πρωτάθλημα απέδειξε ότι ένα λαμπρό αστέρι γεννιέται στον κόσμο της Formula 1.

Γι’ αυτό το λόγο η Lotus έτρεξε να τον κάνει δικό της την επόμενη χρονιά παρά το γεγονός πως δεσμευόταν με τριετές συμβόλαιο. Με τη νέα του ομάδα ο Σένα έκανε αυτό που ξέρει καλά. Να πατά το γκάζι μέχρι το τέρμα. Η πρώτη του νίκη ήρθε στην Πορτογαλία, ενώ η πρώτη του pole position στη Βραζιλία. Η τύχη όμως σε εκείνον τον αγώνα δεν ήταν με το μέρος του καθώς εγκατέλειψε λόγω τεχνικού προβλήματος.

Στη Lotus αγωνίστηκε τρία χρόνια (1985-1987) κατακτώντας την τέταρτη θέση ('85, '86) και την τρίτη αντίστοιχα ('87). Έχοντας αποδείξει πως είναι γεννημένος για μεγάλα πράγματα στη Formula 1 ήρθε η μεταπήδηση στη McLaren το 1988.

Τα τρία πρωταθλήματα και η αντιπαλότητα με τον Προστ

Στην παρθενική του χρονιά με τη McLaren ο Βραζιλιάνος κατάφερε να στεφθεί για πρώτη φορά παγκόσμιος πρωταθλητής έχοντας στην ίδια ομάδα τον μεγάλο του, στη συνέχεια αντίπαλο, Αλέν Προστ. Με οκτώ νίκες και 13 pole position ο Σένα έβαλε δύσκολα στον Γάλλο που μέχρι πρότινος είχε τον πρώτο λόγο στην ομάδα.

Το 1989 έμελλε να ραγίσει το γυαλί της σχέσης του. Στις 22 Οκτωβρίου ήταν προγραμματισμένος ο προτελευταίος αγώνας της χρονιάς στην πίστα της Ιαπωνίας. Ο Προστ βρισκόταν μπροστά στο πρωτάθλημα με 76 βαθμούς και ο Σένα τον ακολουθούσε με 60. Ο Βραζιλιάνος έπρεπε να κατακτήσει τη νίκη στους δύο εναπομείναντες αγώνες προκειμένου να πάρει το πρωτάθλημα.

Λίγο πριν από το φινάλε του αγώνα και ενώ ο Προστ βρισκόταν στην πρώτη θέση ο Σένα επιχείρησε να τον προσπεράσει με αποτέλεσμα τα δύο μονοθέσια να τεθούν εκτός πίστας. Παρόλα αυτά ο Βραζιλιάνος μπήκε και πάλι στον αγώνα πανηγυρίζοντας τη νίκη.

Ωστόσο ύστερα και από τη διαμαρτυρία του Γάλλου οι αγωνοδίκες θεώρησαν αντικανονική την ενέργεια του Σένα με αποτέλεσμα να του στερήσουν τη νίκη και επομένως τις όποιες ελπίδες για κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Με το κλίμα στην ομάδα να είναι αρκετά βαρύ ο Προστ αποφάσισε να αποχωρήσει από τη McLaren για λογαριασμό της Ferrari, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο στον Σένα να προσθέσει άλλους δύο παγκόσμιους τίτλους (1990, 1991) στο παλμαρέ του αφού η Scuderia δεν ήταν ακόμα σε θέση για να πρωταγωνιστήσει.

Η προοπτική της Williams

Η αποχώρηση της Honda από τη McLaren στοίχισε αρκετά στην ομάδα του Σένα την ίδια στιγμή που η Williams με τον Προστ πίσω από το τιμόνι της κατάφερε να πάρει τα πρωτεία στο πρωτάθλημα.

Οι Βρετανοί δημιούργησαν ένα πρωτοποριακό για εκείνη την εποχή μονοθέσιο και κατάφεραν να μετατραπούν σε μεγάλη ομάδα της Formula 1. Οι επιτυχίες του Προστ έκαναν τη Williams να προσεγγίσει τον Σένα προκειμένου να έχει στις τάξεις της το καλύτερο δίδυμο εκείνης της εποχής.

Ωστόσο ο Γάλλος είχε ασκήσει βέτο για την απόκτηση του Βραζιλιάνου με αποτέλεσμα να μην προχωρήσει η συμφωνία. Το 1994 όμως ο Προστ έριξε τίτλους τέλους στην αξιοθαύμαστη καριέρα του κάτι που έδωσε τη δυνατότητα στον Σένα να πάρει τη θέση του στη Williams.

Μετά το τέλος του Γάλλου πρωταθλητή άπαντες ήταν σίγουροι για την κυριαρχία του Σένα. Όμως αυτό δεν αποδείχτηκε στην πράξη μιας και η αφαίρεση της ελεγχόμενης ανάρτησης από τα μονοθέσια έκανε αρκετά δύσκολη την οδήγηση. Ο ίδιος ο Βραζιλιάνος είχε εκφράσει τη δυσαρέσκεια του αφήνοντας υπονοούμενα μεταξύ άλλων και για τη νέα του ομάδα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η εγκατάλειψη του μονοθεσίου του στους πρώτους αγώνες της σεζόν.

Το μοιραίο ατύχημα

Παρά τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο Σένα συνέχιζε με τη Williams. Την Πρωτομαγιά του 1994 ήταν προγραμματισμένο το Grand Prix του Σαν Μαρίνο στην πίστα της Ίμολα. Από τα δοκιμαστικά υπήρχε η αίσθηση πως κάτι κακό πρόκειται να γίνει σε εκείνο τον αγώνα. Αρχικά ο Ρούμπενς Μπαρικέλο είχε ένα σοβαρό ατύχημα με το μονοθέσιό του και στη συνέχεια η τελευταία προειδοποίηση ήρθε από τον θάνατο του Ρόλαντ Ράτζενμπεργκερ.

Συγκεκριμένα ο Αυστριακός συγκρούστηκε με μεγάλη ταχύτητα εκτός πίστας με αποτέλεσμα να χτυπήσει σοβαρά στον αυχένα πριν αφήσει την τελευταία του πνοή. Βλέποντας τα δύο συμβάντα ο Άιρτον Σένα δεν έκρυψε την ανησυχία του για την έκβαση του επερχόμενου αγώνα. Μάλιστα ο γιατρός που εξέτασε τον νεκρό είπε στον Βραζιλιάνο: «Έχεις γίνει πρωταθλητής τρεις φορές. Είσαι ο πιο γρήγορος οδηγός στον κόσμο. Γιατί δεν τα παρατάς, να τα παρατήσω κι εγώ και να πάμε για ψάρεμα;» Ο Σένα όμως του απάντησε: «Δεν μπορώ να τα παρατήσω».

Έτσι ο τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής μπήκε για τελευταία φορά στο μονοθέσιο του. Στον έβδομο γύρο και ενώ οδηγούσε την κούρσα έχασε τον έλεγχο στην στροφή Ταμπουρέλο και με 300 περίπου χλμ./ώρα έπεσε πάνω σε τοίχο. Αμέσως το ιατρικό επιτελείο της πίστας έσπευσε να βγάλει από το λαβωμένο μονοθέσιο της Williams τον Σένα την ίδια ώρα που όλοι κοιτούσαν με κομμένη την ανάσα το ατύχημά του.

Ο Σένα εισήχθη στο νοσοκομείο αλλά λίγες ώρες μετά ανακοινώθηκε ο θάνατός του. Η απώλεια του 34χρονου οδηγού ήταν αβάσταχτη για τους φίλους της ταχύτητας αλλά κυρίως για τους συμπατριώτες του, οι οποίοι τον λάτρευαν σαν Θεό. Δεν είναι τυχαίο που η κυβέρνηση της Βραζιλίας κήρυξε τη χώρα σε τριήμερο πένθος, ενώ το πλήθος στην κηδεία του ξεπέρασε τα τρία εκατομμύρια.

Ο «άνθρωπος» Σένα

Ο Σένα εκτός από κορυφαίος οδηγός ήταν και φιλάνθρωπος. Μεταξύ άλλων είχε δημιουργήσει ένα ίδρυμα στη Βραζιλία δαπανώντας 80.000.000 ευρώ έτσι ώστε να μορφώνονται τα παιδιά της πατρίδας του, ενώ οι δωρεές του ξεπέρασαν τα 400.000.000 ευρώ.

Αξίζει να σημειωθεί πως μέσα στο «μοιραίο» του μονοθέσιο υπήρχε μία σημαία της Αυστρίας την οποία προόριζε να σηκώσει μετά το τέλος του αγώνα προς τιμήν του Ράτζενμπεργκερ.

Αυτή ήταν η σύντομη αλλά παράλληλα συγκλονιστική ιστορία του κορυφαίου, για πάρα πολλούς, οδηγού του μηχανοκίνητου αθλητισμού. Τραγούδια, ντοκιμαντέρ, βιβλία και πόσα άλλα άρθρα έχουν γραφτεί προς τιμήν του Άιρτον Σένα, ο οποίος πάτησε το γκάζι για την αιωνιότητα σαν σήμερα πριν από 26 χρόνια.

Το όνομα του συνεχίζει και θα συνεχίζει να μνημονεύεται για τα μεγάλα του επιτεύγματα τόσο εντός όσο και εκτός πίστας. Το μόνο σίγουρο είναι πως η πρώτη ημέρα του Μαΐου δεν θα είναι ποτέ ξανά ίδια για τη Formula 1.