Όλα ίδια και όλα διαφορετικά…
Δεν αμφισβητεί κανείς πως για να φθάσει μια ομάδα στην κατάκτηση του τίτλου, πρέπει να φτιάξει μονοθέσιο, να διαθέτει έναν πιλότο ο οποίος είναι ανθεκτικός στην πίεση και τέλος ο επικεφαλής στρατηγικής να κάνει όσο το δυνατόν σωστότερες επιλογές.
Η Φεράρι στο Μονακό τον περασμένο μήνα έδειξε πως «πονάει» στον τρίτο τομέα. Μετά και το «ναυάγιο» του Μπακού, η εξαιρετική απόδοση της ιταλικής εταιρείας στην αρχή της σεζόν μοιάζει να απέχει… χρόνια.
Το πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 επιστρέφει στον Καναδά για πρώτη φορά ύστερα από τρία χρόνια - και δεν θα μπορούσε να έρθει σε καλύτερη στιγμή για τη Φεράρι, η οποία βλέπει τις ελπίδες της για τον τίτλο να βρίσκονται ελεύθερη πτώση.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Το Circuit Gilles-Villeneuve ξυπνά ευχάριστες αναμνήσεις για τη Scuderia, με την «κόκκινη» ομάδα να κόβει το νήμα σε αμφότερες τις τελευταίες εκδόσεις -και με μια περίφημη ανατροπή στον αγώνα του 2019- και πόσο πολύ θα ήθελε να συνεχίσει το σερί αυτό το Σαββατοκύριακο.
Μετά το πέρας των τριών πρώτων αγώνων της σεζόν η Φεράρι «μεσουρανούσε» στην κορυφή του πρωταθλήματος κατασκευαστών, με 49 βαθμούς διαφορά από τη Red Bull, και τον Σάρλ Λεκλέρκ να προηγείται με 44 βαθμούς στην κορυφή της βαθμολογίας των οδηγών. Η συνέχεια όμως χαρακτηρίστηκε από κατηφόρα και μάλιστα γρήγορη.
Στους πέντε αγώνες που ακολούθησαν η Φεράρι έχει καταφέρει να σημειώσει μόλις 59 βαθμούς. Ο Λεκλέρκ είδε το προβάδισμά του να εξανεμίζεται στους δύο από τους τρεις τελευταίους αγώνες και βίωσε μια αρνητική ταλάντευση 80 πόντων έναντι του Φερστάπεν, η οποία τον έφερε 34 πόντους μακριά από τον πρωτοπόρο παγκόσμιο πρωταθλητή.
Ο συμπαίκτης του, Κάρλος Σάινθ, είχε μια συγκλονιστική πορεία. Ήταν ο πρώτος που αποσύρθηκε στα τρία από τα έξι τελευταία Γκραν Πρι, έχοντας συμμετάσχει σε 31 διαδοχικούς τερματισμούς αγώνων - και ο μόνος οδηγός που κατατάχθηκε σε κάθε αγώνα το 2021.
Στη Φεράρι σίγουρα ελπίζουν πως ο Καναδάς θα γίνει το εφαλτήριο για μια νέα σελίδα. Ως «όπλο» θέλουν να χρησιμοποιήσουν το νέο πίσω «φτερό» που εισήγαγαν στο Μπακού, και σύμφωνα με τον διευθυντή της ομάδας, Ματία Μπινότο, θα τους βοηθήσει να μειώσουν το έλλειμμα ταχύτητας στην ευθεία γραμμή με τη Red Bull, κάτι που θα είναι ιδιαίτερα ωφέλιμο στο Μόντρεαλ, εάν συνυπολογίσουμε και τα χαρακτηριστικά της πίστας.
Έχουν μια βραχυπρόθεσμη επιδιόρθωση, αφού εξέτασαν τα υδραυλικά εξαρτήματα που απέτυχαν στο αυτοκίνητο του Σάινθ στο Μπακού, ενώ έχουν ξεκινήσει οι εξετάσεις στον κινητήρα του Λεκλέρκ, ο οποίος απέτυχε και έφτασε στην έδρα της Φεράρι, το Μαρανέλο, την περασμένη Τετάρτη.
Όσο κι αν μοιάζει στριφνό, προτεραιότητά τους θα είναι να φτάσουν δύο μονοθέσια στον τερματισμό, αφού υπέστησαν την πρώτη τους διπλή απόσυρση λόγω μηχανικής βλάβης έπειτα από σχεδόν 25 χρόνια και το βρετανικό Γκραν Πρι του 1997, μαζεύοντας αρκετούς πόντους για να εξασφαλίσουν κάποια σταθερότητα.
Η φόρμα τους στις κατατακτήριες δοκιμές τους ήταν εξαιρετική, με τον Λεκλέρκ να παίρνει την pole position και στους τέσσερις τελευταίους αγώνες, αλλά τα απογεύματα της Κυριακής δεν κυλούν ανάλογα και έτσι βλέπου τη Red Bull να απομακρύνεται. Έχουμε δει στα δεδομένα ότι ο μακροπρόθεσμος ρυθμός τους με βάση την Παρασκευή ήταν καλύτερος από τη Red Bull στους τρεις από τους τέσσερις τελευταίους αγώνες (μόνη εξαίρεση η Ισπανία), αλλά κάτι τέτοιο δεν «μεταφράστηκε» και στα Γκραν Πρι.
Στον αντίποδα, η Red Bull βρίσκεται σε μια αξιοσημείωτα ανοδική πορεία. Έχουν κερδίσει κάθε έναν από τους πέντε τελευταίους αγώνες και τώρα είναι ένα-δύο στο πρωτάθλημα οδηγών για πρώτη φορά μετά το Γκραν Πρι του Βελγίου το 2011, παραπάνω από μια δεκαετία «πίσω». Όταν μια ομάδα καταφέρνει σε 3 από τους 8 αγώνες να πάρει το μάξιμουμ των βαθμών σημαίνει ότι κάτι κάνει καλά. Προηγούνται με 80 πόντους της Φεράρι, μολονότι βρίσκονταν 47 πόντους πίσω της πριν την Ιμόλα, μαζεύοντας 127 πόντους στους τελευταίους πέντε αγώνες.
Μπορεί ο Φερστάπεν να μοιάζει πως δεν αισθάνεται ακόμα άνετα με το RB18, ιδιαίτερα στο ζέσταμα, όμως το απόγευμα της Κυριακής είναι μια διαφορετική ιστορία, μια και αξιοποιώντας τον ανώτερο αγωνιστικό ρυθμό, τη διαχείριση ελαστικών και την ταχύτητα της ομάδας στην ευθεία έφθασε σε τέσσερις νίκες σε πέντε αγώνες.
Σκληρή πίεση του ασκεί ο συμπαίκτης του, Σέρχιο Πέρεζ, με τον Μεξικανό να βρίσκεται σε εξαιρετική κατάσταση και να έχει τερματίσει στις δύο πρώτες θέσεις και στους τρεις τελευταίους αγώνες και συνολικά πέντε φορές φέτος. Μετά τη νίκη του στο Μονακό και σε συνδυασμό με την ανανέωση του συμβολαίου του μοιάζει «απελευθερωμένος» και σαν να πιστεύει πλέον περισσότερο στις δυνατότητές του. Οδηγεί στο υψηλότερο επίπεδό του, έχοντας ξεκλειδώσει γρήγορα τις δυνατότητες της νέας γενιάς αυτοκινήτων, και αυτή η ταχύτητα και η συνέπεια είναι που κάνουν τη Red Bull το αδιαφιλονίκητο φαβορί για το πρώτο της πρωτάθλημα κατασκευαστών από το 2013.
Οι αντίπαλοί τους, η Mercedes, βγάζουν επίσης σταθερότητα, ιδιαίτερα με τον Τζορτζ Ράσελ, ο οποίος τερμάτισε κάθε αγώνα φέτος στην πρώτη πεντάδα – αλλά δεν έχουν ακόμη ένα αυτοκίνητο ικανό να διεκδικήσει νίκες σε αγώνες ή ακόμα και στο βάθρο.
Εξακολουθούν να ταλαιπωρούνται από τις αναπηδήσεις -οι οποίες έχουν οδηγήσει τον Λιούις Χάμιλτον να αντιμετωπίζει σοβαρούς πόνους στην μέση- με τον διευθυντή στρατηγικής Τζέιμς Φόουλς να παραδέχεται αυτήν την εβδομάδα ότι η ομάδα είχε φτάσει στα άκρα την κατεύθυνση του set-up της στο Μπακού.
Αναμένεται πως ο αγώνας στο Circuit Gilles-Villeneuve μπορεί να είναι άλλη μια πρόκληση για τους νυν παγκόσμιους πρωταθλητές, προτού φτάσουμε σε πιο ομαλές πίστες όπως το Silverstone. Εντούτοις, η ομάδα ελπίζει ότι το έλλειμμά της στις κατατακτήριες δοκιμές δεν θα είναι τόσο υψηλό όσο ήταν στο Μπακού (1,3 δευτ.).
Ας μη λησμονούμε και τον Φέτελ, ο οποίος μολονότι φημολογείται ότι θα αποσυρθεί στο τέλος της αγωνιστικής χρονιάς, έκανε την καλύτερή του εμφάνιση στο Μπακού.
Κλείνοντας, φαίνεται τελικά πως η ΜακΛάρεν δεν θα καταφέρει να είναι η 3η ομάδα του grid, όπως πολλοί περίμεναν. Ο Ντάνιελ Ρικιάρντο δεν δείχνει ο εαυτός του και συνεχίζει να κυμαίνεται στη μετριότητα. Παρόλα αυτά, η τακτική που ακολούθησε τον έφερε μπροστά από τον Νόρις, ο οποίος αναίτια ζήτησε επιτακτικά να πάρει τη θέση του και, φυσικά, η ΜακΛάρεν δεν του έκανε το… χατίρι, προστατεύοντας παράλληλα και τον Ρικιάρντο.
Σε κάθε περίπτωση, η «μάχη» του Μόντρεαλ, από την pole position μέχρι και το βάθρο προμηνύεται συγκλονιστική και η πίστα του Καναδά αναμένεται να «γεννήσει» νέες μοναδικές ιστορίες.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ