Σε κρίση ο Ολυμπιακός, πώς ήρθαν οι βαριές ήττες από Ζοκ και Πάζαρτζικ

Οι γυναίκες του Ολυμπιακού, αφού πέρασαν την Αστερίξ και το μεγάλο εμπόδιο της Μινσκ, σκάλωσαν στην σαφώς κατώτερη Ζοκ γιατί ακολουθούν φθίνουσα πορεία και όσο περνάει ο καιρός παίζουν χειρότερα. Ακούστηκαν πολλά για την αναπάντεχη ήττα 3-0 στον Ρέντη, για το κακό κουοτσάρισα του Κουτίνιο, για το διαρκές ντεφορμάρισμα της Στέλλας Χριστοδούλου, τα σκαμπανεβάσματα της Σάλας, αλλά η ουσία είναι μία. Ο Ολυμπιακός έχασε τεράστια ευκαιρία να μπεί στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ, απέναντι σε έναν αντίπαλο που είχε σαφώς κατώτερο ρόστερ, αλλά τις νίκες τις παίρνουν οι ομάδες, όχι τα ονόματα.

Η Χριστοδούλου πράγματι δεν βρίσκεται στην καλύτερη φάση της καριέρας της. Τουναντίον, και έπρεπε να αντικατασταθεί από την Ξανθοπούλου, όταν μάλιστα ο Κουβανός τις άλλαξε σχεδόν όλες μπας και συνέλθει η ομάδα του. Έκανε μάλιστα και το μαγικό, αντικατέστησε την Κόστα με τη Σάλας! Η κακή επιθετική ανάπτυξη μάλιστα έφερε και 18 μπλοκ της Ζοκ που φάνταζε Κονελιάνο, απέναντι στον χειρότερο Ολυμπιακό των τελευταίων χρόνων. Ο Κουτίνιο είναι προφανές ότι δεν ξέρει που δουλεύει και μας έκανε κάκιστη εντύπωση όταν δήλωσε “στόχος να πάρουμε το CEV Cup”, αν και αυτό μπορεί να αποδοθεί στα κακά αγγλικά του, που κι αυτό είναι μεγάλο θέμα. Η πρώτη ένσταση υπήρχε στην Πυλαία, όταν ο Ολυμπιακός έχανε 23-12 για παράδειγμα και πανηγύριζε κερδισμένο πόντο. Υπάρχει δυσαρέσκεια και για τις επιθετικές επιδόσεις της Κόστα, αλλά η Βραζιλιάνα αποκτήθηκε για να σκουπίζει στην άμυνα , όπως και κάνει, με τις Χίπε, Σάλας να καθαρίζουν μπροστά. Και οι δυο όμως αποδείχθηκαν κατώτερες των προσδοκιών, εξαιτίας των τραυματισμών τους.

Η χρονιά όμως δεν τελείωσε στις 4 Νοεμβρίου, προκαλούν όμως ανησυχία δυο βαριές ήττες σε μικρό χρονικό διάστημα. Χτυπούν καμπάνες, χρειάζεται όμως ηρεμία. Να περιμένουν την έλευση της Άγκοστ στις 10 Δεκεμβρίου, να δουν σε τι κατάσταση βρίσκεται και να παρακολουθούν την εξέλιξη της Σάλας και της Χίπε που υποφέρουν απο τραυματισμούς. Κι αν δεν βελτιωθεί η κατάσταση να έχουν ανοιχτές τις κεραίες τους για αντικαταστάτριες. Το κακό για τον Ολυμπιακό είναι ότι απομυθοποιήθηκε απέναντι στους αντιπάλους του στο πρωτάθλημα Ελλάδας.

Πάμε τώρα στους άνδρες , που σαφώς υποτίμησαν την κατώτερη πλην έμπειρη Πάζαρτζικ και τώρα πρέπει να πάρουν 4 σετ στον Ρέντη. Κι αν το 3-0, 3-1 δεν είναι τόσο δύσκολο με καλή απόδοση, η κατάκτηση του χρυσού σετ δεν είναι θέμα ικανότητας. Πολλά κρίνονται από μια φάση και δεν το κερδίζει πάντα ο καλύτερος. Και η Πάζαρτζικ πέρασε με το χρυσό σετ την ισπανική Λας Πάλμας και με νίκη-ανατροπή στην έδρα της Σολισγκόρ. Ξέρει τον τρόπο.

Η ανάλυση του ματς στην Βουλγαρία μας δίνει δυο συμπεράσματα. Η Πάζαρτζικ ήταν η ευάλωτη στην υποδοχή και ο Ολυμπιακός φημίζεται για το σερβίς του, αλλά στις όχθες του Έβρου είδαμε το εντελώς αντίθετο. Λάθος τακτική; Μάλλον, γιατί όλοι ξέρουν ότι ο γνωστός Αλεξίεφ είναι... τρύπα, αλλά τον σημάδεψαν μόλις 19 φορές, όσες και τον λίμπερο Σαλπάροφ και έδωσαν 33 υποδοχές στον Μασάρι.

Πάμε και στην επιθετική ανάπτυξη, όπου ο Στιβαχτής άφησε έξω τους κεντρικούς με μόλις 17 από τις 96 πάσες και ο Καζάζης μοίρασε τη θέση του δεύτερου κεντρικού σε τρεις παίκτες(!). Στον βασικό Ζουπάνι που πήρε μόλις 2 πάσες σε δύο σετ(!), όσες και ο Χαραλαμπίδης με τον Ανδρεάδη να περιορίζεται σε μια και να χρεώνεται το ανεπίτρεπτο λάθος(πέρασε τη μπάλα με μανσέτα στο αντίπαλο τερέν) που έδωσε το σετ στους Βούλγαρους. Μιλάμε για παγκόσμιο ρεκόρ, μόλις 5 πάσες σε 3 κεντρικούς, σε 4 σετ. Κι όταν ένας κεντρικός δεν παίρνει μπάλες, είναι δύσκολο να κάνει μπλοκ.

Kι έτσι μετά από ένα καταπληκτικό παιχνίδι κυριαρχίας στη Σύρο, είδαμε έναν κακό Ολυμπιακό στη Βουλγαρία, που σαφώς υποτίμησε την Πάζαρτζικ και τώρα πρέπει να κάνει το θαύμα στον Ρέντη, μια ιστορική ανατροπή.