Oι τεκέδες και η σεξιστική λεκτική βία

Το συνδικαλιστικό όργανο των αθλητών, ο ΠΑΣΑΠ, πήρε θέση για το περιστατικό που συνέβη στον τρίτο αγώνα της σειράς των πλέι οφ Άρης-ΑΟ Θήρας, με τη λιποθυμία της αθλήτριας των Σαντορινιών, Μελίνας Εμμανουηλίδου. Στην ανακοίνωση που εξέδωσε ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Αμειβομένων Πετοσφαιριστών μιλά για ανωριμότητα και έλλειψη αθλητικής κουλτούρας, επισημαίνοντας ότι η ανοχή είναι συνενοχή.

Η ανακοίνωση:

«Με θλίψη παρακολουθήσαμε όσα ειπώθηκαν και γράφτηκαν με αφορμή τη λιποθυμία της αθλήτριας Μελίνας Εμμανουηλίδου του ΑΟ Θήρας, κατά τη διάρκεια του ημιτελικού αγώνα του πρωταθλήματος της VolleyLeague Γυναικών με τον Άρη Θεσσαλονίκης.

Αυτό που με λύπη διαπιστώνουμε για μια ακόμα φορά, ανεξαρτήτως των αιτιών της λιποθυμίας της εν λόγω αθλήτριας και το μέγεθος του “καπνο”-φαινομένου, είναι ότι μέρος της αθλητικής κοινωνίας πιστοποιεί τον τεράστιο βαθμό ανωριμότητάς του και της παντελούς έλλειψης σεβασμού στην υγεία και την προσπάθεια των αθλητών.

Πώς άλλωστε να εξηγηθεί διαφορετικά ο διαχρονικός συμβιβασμός που έχουμε κάνει ως κοινωνία με την εικόνα “τεκέ” που έχουν πολλά από τα γήπεδά μας, ιδίως όταν οι ποδοσφαιρικές οπαδικές μάζες αποφασίσουν να “στηρίξουν” την ομάδα τους. Πώς να εξηγηθεί ο συμβιβασμός που έχουμε κάνει με τη σεξιστική λεκτική βία με την οποία συχνά πυκνά έρχονται αντιμέτωπες όλες οι αθλήτριες;

Πως να εξηγηθεί ότι η αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει εξαντλείται στο αν ο καπνός στο εν λόγω παιχνίδι προερχόταν από ινδική κάνναβη ή τσιγάρα ή οτιδήποτε άλλο. Αυτό είναι το πρόβλημα κύριοι ή το ότι έχουμε αποδεχθεί ΟΛΟΙ μας το γεγονός ότι κάποιος μπορεί να καπνίζει (οτιδήποτε) σε κλειστούς αγωνιστικούς χώρους και να εκφράζεται όπως “γουστάρει”... (Σε πλήρη αντίθεση με τον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο);

“Αγαπητοί” οπαδοί ΟΛΩΝ των ομάδων... Αν αυτός είναι ο τρόπος στήριξης της προσπάθειας των αθλητριών, ευχαριστούμε αλλά δεν θα πάρουμε... Κάποια στιγμή οφείλουμε ως άθλημα να επιλέξουμε τι είδους φιλάθλων – οπαδών επιθυμούμε να έχουμε στα γήπεδά μας και να δείξουμε έμπρακτα, και όχι στα λόγια, ότι σεβόμαστε το άθλημα και τους πρωταγωνιστές του.

Ζητάμε να πάψουμε επιτέλους να συμβιβαζόμαστε – “σιωπώντας” – με την καφρίλα από όπου και αν προέρχεται... Ζητάμε να ξεκινήσουν επιτέλους οι διαιτητές να εφαρμόζουν όσα προβλέπονται από τη Νομοθεσία και τους Κανονισμούς και να ασκούν ουσιαστικό έλεγχο... Ζητάμε να κάνουν το ίδιο οι παρατηρητές και ας γίνουν “κακοί” κάποτε και αυτοί... Ζητάμε σεβασμό...

Καλούμε τους αθλητές και τις αθλήτριες να υψώσουν την φωνή τους και να σταθούν απέναντι σε αυτές τις συμπεριφορές από όπου και αν προέρχονται! Σε μια χώρα που η έλλειψη αθλητικής κουλτούρας είναι εμφανής, οφείλουν τα αρμόδια όργανα να σταθούν απέναντι σε τέτοια φαινόμενα και να πάψουν να “εθελοτυφλούν”. Η ανοχή είναι... συνενοχή!».