Η ώρα των οπαδών του Ολυμπιακού με Χριστοδούλου, Κονόμι

Ο Ολυμπιακός επαναπαύτηκε στο πλεονέκτημα έδρας, δεν πάλεψε όπως έπρεπε στο Μαρούσι και την Πέμπτη πρέπει να εξαργυρώσει τις προσπάθειες όλου του χρόνου, με τη βοήθεια του κόσμου του, που έλαμψε δια της απουσίας του στους δυο εντός έδρας τελικούς.

Η ώρα των οπαδών του Ολυμπιακού με Χριστοδούλου, Κονόμι

Δεν είναι και τόσο καλό να στηρίζεσαι στην έδρα σου για να πάρεις έναν τίτλο, αλλά ότι έγινε, έγινε και ο Παρίζι με τις παίκτριες του οφείλουν να κλείσουν τη χρονιά με νίκη και το ένατο συνεχόμενο πρωτάθλημα στην ιστορία του συλλόγου. Στα δυο πρώτα ματς στον Ρέντη, ο Ολυμπιακός ήταν καλύτερος, ενώ ο Παναθηναϊκός αυτοκτόνησε στο τέταρτο σετ του δεύτερου τελικού όταν προηγήθηκε με 17-20 και 22-23. Κι αυτός όμως λύγισε από την πίεση του λιγοστού κόσμου που βρέθηκε στις εξέδρες. Αν επομένως το “Μελίνα Μερκούρη” ξεχειλίζει την Πέμπτη, τα πράγματα θα είναι διαφορετικά, καθώς η νίκη που έκανε ο Παναθηναϊκός στον Ρέντη την κανονική περίοδο, έγινε σε άδειες εξέδρες και χωρίς Κονόμι στην εξάδα, τη λίμπερο του Ολυμπιακού που είναι η κορυφαία του πρωταθλήματος. Όλες οι παίκτριες του Ολυμπιακού είχαν αυξομοιώσεις, με πρώτη και καλύτερη τη Σάλας που γιγαντώνεται στον Ρέντη και χάνεται στο Μαρούσι.

Στον πέμπτο τελικό πρέπει και ο Κάρλο Παρίζι να δει διαφορετικά το ματς και οχι αφ υψηλού όπως έκανε στο Μαρούσι. Στον τελικό της Τρίτης υπήρχαν τουλάχιστον 4 αμφισβητούμενες φάσεις, όπου μπορούσε να ζητήσει βίντεο ρέφερι και θα κέρδιζε τα δύο, αλλά δεν το έπραξε και δεν βοήθησε την ομάδα του. Αντίθετα ο Γκάιτς εξαντλεί όλες τις πιθανότητες και καλά κάνει, γιατί αυτό λειτουργεί και ψυχολογικά. Δεν είναι ντροπή να παίρνεις βίντεο-ρέφερι και να το χάνεις. Τουναντίον αμφισβητείς και πιέζεις τους διαιτητές, ενώ μπορείς να τα χρησιμοποιήσεις και ως τάιμ άουτ.

Η είσοδος της Κόστα στην εξάδα του Ολυμπιακού βοήθησε τα μάλα στην υποδοχή, την άμυνα και στον ψυχολογικό τομέα και η Βραζιλιάνα θα είναι η παίκτρια-κλειδί, γι αυτό πρέπει να μαζέψει την τελευταία ικμάδα των δυνάμεων της για να κάνει μεγάλο ματς.

Αν ο Ολυμπιακός ξεκινήσει επιτέλους δυνατά τον πέμπτο τελικό, θα έχει το πάνω χέρι, κάτι που δεν έκανε στους τέσσερις προηγούμενους, που ήταν νωθρός και άτολμος, δεν ήταν ψυχολογικά προετοιμασμένος. Κι όταν ο Παναθηναϊκός πιεστεί, ο Γκάιτς πανικοβάλεται και κάνει μαντάρα την ομάδα του, αφού ακόμη δεν έχει αποφασίσει αν του κάνει η Κωνσταντίνου ή η Στεπανένκο, η Μεταξά ή η Χατζηευστρατιάδου. Δυστυχώς για τον Ολυμπιακό οι φαεινές ιδέες του στον πρώτο τελικό (Μπραμπίλα ακραία με υποδοχή, Τσιτσιγιάννη αντί Κωνσταντίνου) βγήκαν από το μυαλό του ή τους τις έβγαλαν...

Η ομάδα του Ολυμπιακού τα τελευταία χρόνια κέρδιζε δια περιπάτου τους τελικούς με αντιπάλους τον ΑΟ Θήρας, τον Άρη και τον Πανναξιακό και έχασε το μέταλλο που είχε σε δύσκολα ματς. Συνήθισε στα εύκολα. Oι Χριστοδούλου, Κονόμι όμως ήταν αυτές που άλλαξαν την ιστορία του Ολυμπιακού με τις μεγάλες νίκες επί της ΑΕΚ στη Νέα Φιλαδέλφεια, κι αυτές πρέπει να ηγηθούν της ομάδας. Και να γραφτούν στην ιστορία με χρυσά γράμματα, αφού θα είναι οι μοναδικές με 9 πρωταθλήματα στη ιστορία του βόλεϊ γυναικών στην Ελλάδα. Και μαζί με τη Γιώτα και τη Χίπε κατέκτησαν μέσα στην Προύσα το Τσάλεντζ Καπ. Άρα το έχουν και μπορούν, αρκεί να εμφανιστούν με το μαχαίρι στα δόντια το βράδι της Πέμπτης. Kι αυτές πρέπει να μεταλαμπαδεύσουν στις συμπαίκτριες το πάθος τους, φυσικά με επικεφαλής τη Χίπε που οδήγησε τον Ολυμπιακό στις μεγαλύτερες επιτυχίες του και την Εμμανουηλίδου που φώναξε παρούσα σε όλες τις δύσκολες καταστάσεις...