Euro 1972: Γερμανική «κατοχή» στο Βέλγιο
Η τέταρτη έκδοση του μεγάλου ποδοσφαιρικού ραντεβού των αντιπροσωπευτικών συγκροτημάτων της Ευρώπης είχε αρκετά κοινά στοιχεία με την προηγούμενη, του 1968.
Πέραν του φορμάτ διεξαγωγής, το ότι νικήτριά της ήταν μια ομάδα που έκανε την παρθενική της εμφάνιση στα τελικά του θεσμού. Μετά την Ιταλία, τη «σκυτάλη» πήρε η Γερμανία, μόνο που τα «πάντσερ» δεν πήραν το πρώτο τους ευρωπαϊκό εντός έδρας (όπως οι «ατζούρι»), παρότι οι συνθήκες λίγο απείχαν, είναι η αλήθεια...
Και σε αυτήν την προκριματική διαδικασία η μόνη χώρα που δεν δήλωσε παρούσα ήταν η Ισλανδία (για οικονομικούς λόγους), αλλά υπήρξε αύξηση των συμμετεχουσών χωρών, από 31 σε 32, οι οποίες τοποθετήθηκαν ανάλογα με τη δυναμική τους σε οκτώ γκρουπ των τεσσάρων ομάδων και ακολούθως έγινε η κλήρωση των οκτώ ομίλων. Οι μεγάλες εκπλήξεις έλειψαν και στα προημιτελικά προκρίθηκαν οι Ουγγαρία, Ρουμανία, Αγγλία, Δυτική Γερμανία, Ιταλία, Βέλγιο, Γιουγκοσλαβία και ΕΣΣΔ ως πρώτες των ομίλων.
Η Εθνική μας ήταν στο ίδιο γκρουπ (3ο) με τους Άγγλους τερματίζοντας προτελευταία με μία μόνο νίκη επί της Μάλτας (2-0), η οποία πήρε τον μόνο της πόντο στο μεταξύ μας ματς (1-1)...
Το παρασκήνιο του χρίσματος στους Βέλγους
Το θέμα της διοργανώτριας χώρας συζητήθηκε για πρώτη φορά αφού προέκυψε η οκτάδα. Ενδιαφέρον για την τελική φάση του τουρνουά είχαν εκφράσει αρχικά οι Αγγλία, ΕΣΣΔ, Ιταλία, Γιουγκοσλαβία και Δυτική Γερμανία. Η Γιουγκοσλαβία αποσύρθηκε προκειμένου να διεκδικήσει το Μουντιάλ του 1982, ενώ η Δυτική Γερμανία έκανε πίσω, καθώς, εκτός από τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1974, είχε να αντιμετωπίσει και το διαβόητο σκάνδαλο στημένων αγώνων στην Μπουντεσλίγκα.
Οι ιθύνοντες της ΟΥΕΦΑ προέκριναν την αγγλική λύση (που είχε νωπή την εμπειρία του Μουντιάλ του 1966), εφόσον απέκλειε στα προημιτελικά τη Δυτική Γερμανία, ειδάλλως το τουρνουά θα διοργάνωνε η νικήτρια του ζευγαριού Βέλγιο - Ιταλία. Ωστόσο, υπήρχε μουρμούρα για το ενδεχόμενο η κάτοχος του τίτλου «σκουάντρα ατζούρα» να είναι ξανά οικοδέσποινα μετά τα όσα πολυσυζητημένα συνέβησαν πριν από τέσσερα χρόνια (με τον περιβόητο ημιτελικό που κρίθηκε στο... κέρμα).
Οι Δυτικογερμανοί (που πριν από μια τετραετία είχαν αποκλειστεί στην προκριματική φάση των ομίλων, στο γκρουπ της μετέπειτα φιναλίστ Γιουγκοσλαβίας) πήραν εκ νέου ρεβάνς από τους Άγγλους για την απώλεια του Μουντιάλ του 1966. Μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1970, που απέκλεισαν την Αγγλία, το ξανάκαναν κερδίζοντάς την 3-1 στο «Γουέμπλεϊ»! Ωστόσο, η διοργάνωση δεν πήγε στην Ιταλία, αφού το Βέλγιο με... ιταλική τακτική (κατενάτσιο) απέσπασε 0-0 στο Μιλάνο και επικράτησε 2-1 στις Βρυξέλλες, πανηγυρίζοντας την παρθενική πρόκρισή του στα τελικά αλλά και τη φιλοξενία της τελικής φάσης.
Τέσσερα γκολ σε δύο ματς ο «βομβαρδιστής» Μίλερ και η πρόβα... Μουντιάλ
Τα όνειρα των «κόκκινων διαβόλων» για τίτλο έκανε θρύψαλα ο Γκερντ Μίλερ πετυχαίνοντας και τα δύο γκολ στη νίκη των Γερμανών στον ημιτελικό της Αμβέρσας (2-1).
Στα αξιοσημείωτα η ερασιτεχνική επιλογή της ΟΥΕΦΑ να ορίσει την ίδια ώρα και τον έτερο ημιτελικό, που είχε ως αποτέλεσμα την αναμέτρηση ΕΣΣΔ - Ουγγαρία 1-0, στις Βρυξέλλες, να παρακολουθήσουν λιγότεροι από 2.000 θεατές!
Στον μικρό τελικό, στη Λιέγη, το Βέλγιο κατέβαλε 2-1 την Ουγγαρία κατακτώντας την τρίτη θέση.
Στον μεγάλο τελικό, στο «Χέιζελ», η Δυτική Γερμανία επιβεβαίωσε τα υπέρ της προγνωστικά και με μια επιβλητική εμφάνιση του Μίλερ (άλλα δύο γκολ) θριάμβευσε 3-0 της ΕΣΣΔ κατακτώντας για πρώτη φορά στην Ιστορία της τον τίτλο της πρωταθλήτριας Ευρώπης και κάνοντας... πρόβα για την κατάκτηση του Μουντιάλ δύο χρόνια αργότερα στα γήπεδά της.
Αξιομνημόνευτο ήταν πως το «Χέιζελ» είχε κατακλυστεί (βοηθούσης και της γειτνίασης με τη Γερμανία) με οπαδούς της «νασιοναλμανσάφτ» (40.000 από τους 43.000 παριστάμενους).
Ωστόσο, το γεγονός που είχε ως αποτέλεσμα να γραφτεί ότι «δεν ήταν ένα βελγικό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, αλλά ένα γερμανικό Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα στο Βέλγιο…» συνέβη στον ημιτελικό, όταν οι Γερμανοί έχοντας 20.000 αιτήσεις εισιτηρίων ζήτησαν και πέτυχαν την αλλαγή έδρας. Από τις Βρυξέλλες και πιο συγκεκριμένα το «Άστριντπαρκ» (των 37.000 θεατών) στο «Μποσουίλ» της Αμβέρσας των 60.000, για να χωρέσουν όλοι οι Γερμανοί αιτούντες εισιτηρίου στις κερκίδες του.
ΤΕΛΙΚΗ ΦΑΣΗ ΓΙΟΥΡΟ 1972
Ημιτελικοί
14.6.1972: Βέλγιο – Γερμανία 1-2
(83’ Πολενίς - 24’, 71’ Μίλερ)
14.6.1972: ΕΣΣΔ – Ουγγαρία 1-0
(53’ Κόνκοφ)
Μικρός τελικός
17.6.1972: Βέλγιο – Ουγγαρία 2-1
(24’ Λάμπερτ, 28’ Φαν Χιμστ - 53’ Κου)
ΤΕΛΙΚΟΣ
18.6.1972: Γερμανία – ΕΣΣΔ 3-0
(28’, 57’ Μίλερ, 52’ Bίμερ)
Οι εντεκάδες του τελικού
ΓΕΡΜΑΝΙΑ (4-3-3): Μάιερ, Χέτγκες, Σβάρτσενμπεκ, Μπεκενμπάουερ, Μπράιτνερ, Χένες, Νέτσερ, Βίμερ, Χάινκες, Μίλερ, Κρέμερς.
ΕΣΣΔ (4-3-3): Εβγένι Ρουντάκοφ, Τζοτζουασβίλι, Χουρτσιλάβα, Καπλίτσνι, Ιστόμιν, Κολότοφ, Τρόσκιν, Μπαϊντάτσνι, Μπανισέβσκι (63’ Κοσίνκεβιτς), Κόνκοφ (46’ Ντολμάτοφ), Ονισένκο.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ