Κομοτηνή, πολυπολιτισμική πόλη με έντονο φοιτητικό στοιχείο

Η Κομοτηνή βρίσκεται στο κέντρο της Θράκης και είναι πρωτεύουσα του νομού Ροδόπης. Η πόλη είναι επίπεδη, χτισμένη μέσα στο Θρακικό κάμπο και στους πρόποδες της οροσειράς της Ροδόπης ενώ η ρυμοτομία της είναι ακανόνιστη και δαιδαλώδης, κυρίως στην παλιά πόλη.

Η Κομοτηνή βρισκόταν υπό τουρκική κατοχή για 551 χρόνια μέχρι να περάσει στους Βούλγαρους κατά τον Ά Βαλκανικό Πόλεμο τον Οκτώβριο του 1912. Στο Β' Βαλκανικό Πόλεμο, στις 14 Ιουλίου του 1913 απελευθερώθηκε από τον ελληνικό στρατό αλλά με τη συνθήκη Βουκουρεστίου παραχωρήθηκε και πάλι στη Βουλγαρία. Το 1920 ενώθηκε επισήμως με την Ελλάδα ενώ οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί της Κομοτηνής εξαιρέθηκαν από την ανταλλαγή πληθυσμών με την Τουρκία στην Συνθήκη της Λωζάνης το 1923.

Μετά το 1922 προσέφυγαν στην πόλη αρκετοί πρόσφυγες από τον Πόντο, τη Μικρά Ασία, την Ανατολική Θράκη και την Ανατολική Ρωμυλία. Την ίδια περίοδο, επίσης, βρήκαν καταφύγιο και αρκετοί μουσουλμάνοι αντικεμαλιστές, ως πολιτικοί πρόσφυγες. Σήμερα αποτελεί σημαντικό εμπορικό, οικονομικό και συγκοινωνιακό κέντρο της Θράκης και βρίσκεται επί της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκης-Αλεξανδρούπολης.

Η καρδιά της πόλης χτυπά στην πλατεία Ειρήνης ενώ οι 10.000 φοιτητές που σπουδάζουν στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο δημιουργούν πολύ ζωντανή ατμόσφαιρα. Γραφικά σοκάκια και μίξη πολιτισμών χριστιανών, μουσουλμάνων και ρομά συνθέτουν το παζλ του πληθυσμού της πόλης.

Η μοναδική πόλη της Ελλάδας με τέτοια σύνθεση, το φοιτητικό στοιχείο με διάφορες πανεπιστημιακές σχολές τόνωσε τη ζωή της περιοχής και άνθισε τον τομέα της διασκέδασης με δεκάδες μπαρ, εστιατόρια, ταβέρνες.

Μισή ώρα από την Κομοτηνή βρίσκονται οι παραλίες του Φαναρίου, της Μαρώνειας όπου δημιουργήθηκαν παραθεριστικοί οικισμοί και οργανωμένες παραλίες που σφύζουν από ζωή τους καλοκαιρινούς μήνες. Στον Βορά, προς τη Βουλγαρία, στην οροσειρά Ροδόπη, υπάρχουν τα Θρακικά Τέμπη και ανεξερεύνητες περιοχές.

Εξυπηρετείται από δύο αεροδρόμια, με πλησιέστερο τον αερολιμένα Αλεξανδρούπολης Δημόκριτος σε απόσταση 65 χιλιομέτρων και τον αερολιμένα Μέγας Αλέξανδρος στην Χρυσούπολη Καβάλας, ο οποίος απέχει 80 χιλιόμετρα.

Μουσεία

Αρχαιολογικό Μουσείο
Λαογραφικό Μουσείο
Εκκλησιαστικό Μουσείο Ιεράς Μητροπόλεως Μαρωνείας και Κομοτηνής
Βυζαντινό Μουσείο
Μουσείο «Καραθεοδωρή»
Δημοτική Παπαδριέλλειος Πινακοθήκη
Θρακικό Μουσείο Παιδείας
Θρακικό, Εθνολογικό, Ιστορικό και Πολιτιστικό Μουσείο Κομοτηνής και Θράκης

Μνημεία
Το Βυζαντινό Φρούριο
Ο Ναός Κοιμήσεως της Παναγίας
Το Εσκί Τζαμί
Το Γενί Τζαμί
Το παλιό δικαστικό μέγαρο, οθωμανικής περιόδου
Η Ελληνική Αστική Σχολή Νέστωρος Τσανακλή
Ο Πύργος του Ωρολογιού
Το κτίριο του Μορφωτικού Ομίλου Κομοτηνής
Η ιστορική Καπναποθήκη της οδού Παρνασσού 8
Το Μνημείο του Ολοκαυτώματος για τους Εβραίους της Κομοτηνής στο πάρκο της Αγίας Παρασκευής

Ο ανδριάντας του Κωνσταντίνου Καραθεοδωρή.

Ο πληθυσμός είναι εξαιρετικά πολύγλωσσος για το μέγεθός της. Αποτελείται από ντόπιους Έλληνες, Έλληνες απογόνους προσφύγων από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη, Έλληνες Μειονοτικούς (Τουρκόφωνους, Πομάκους και Αθίγγανους, κυρίως Μουσουλμάνους στο θρήσκευμα) και απογόνους Αρμενίων προσφύγων.

Οι Τσιγγάνοι μένουν στον Ήφαιστο, έναν οικισμό 1 χιλιόμετρο βορειοδυτικά της Κομοτηνής, και στην περιοχή Αλάν Κουγιού (Αλάνκιοϊ) γνωστή και ως «Τενεκέ Μαχαλά», μέσα στην Κομοτηνή. Την δεκαετία του 1990 εγκαταστάθηκαν σε αυτή και παλιννοστούντες ομογενείς από χώρες της πρώην ΕΣΣΔ (κυρίως Γεωργία, Αρμενία, Ρωσία, Ουκρανία και Καζακστάν). Ο πληθυσμός της, κατά την απογραφή του 2011, είναι 55.812 κάτοικοι

Φωτό: User:Ggia από Wikipedia