Στα χέρια ποιου λαϊκού τραγουδιστή ξεψύχησε η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου

Ο χρόνος στο πέρασμά του μας απογυμνώνει από τους ανθρώπους με τους οποίους συνοδοιπορήσαμε. Στο τέλος όλοι φεύγουμε μόνοι κι είναι μεγάλη τύχη αν μας κρατά το χέρι κάποιος, ακόμα και αν δεν είναι από αυτούς τους συνοδοιπόρους.

Με πόσους ανθρώπους δεν συνεργάστηκε η Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου! Με πόσους δεν έφαγε, δεν ήπιε, δεν γλέντησε. Σε πόσους δεν εμπιστεύτηκε στίχους χαρίζοντάς τους τεράστιες επιτυχίες. «Δυο πόρτες έχει η ζωή», «Είμ' αητός χωρίς φτερά», «Ηλιοβασιλέματα», «Απ' τα ψηλά στα χαμηλά»... fosonline.gr Το πάθος της για την χαρτοπαιξία την καταδίκασε στη μόνιμη ένδεια. Τα χρόνια πέρασαν και μαζί τους η ακμή αυτού του θαυμαστού μυαλού που κατέβαζε υπέροχους στίχους. Στο τέλος της ζωής της απογυμνωμένη από τα πρόσωπα του στενού της περιβάλλοντος, καθώς η κόρη της Μαίρη και ο άντρας της είχαν πεθάνει, είχε μόνο την εγγονή της Ρέα να την φροντίζει. Στο μεταξύ όλοι αυτοί που είχαν ευεργετηθεί από την δημιουργική της αύρα ή είχαν πεθάνει ή την είχαν ξεχάσει. Η τελευταία από τη χρυσή εποχή που στάθηκε δίπλα της ήταν η Ρένα Βλαχοπούλου που εκτός των άλλων την δάνειζε χρηματικά ποσά.

Ωστόσο την ώρα που «έβγαινε από την πόρτα της ζωής» είχε κοντά της ένα τραγουδιστή που τότε έκανε τα πρώτα του βήματα. Πρόκειται για τον Κώστα Καρουσάκη, ο οποίος γνώρισε τη «γριά του ελληνικού πενταγράμμου» μέσω του μαέστρου Στέλιου Χρυσίνη. Ο πρωτόβγαλτος τότε Καρουσάκης γνώρισε στο σπίτι της Ευτυχίας συνθέτες όπως ο Μπάμπης Μπακάλης και ο Απόστολος Καλδάρας. Ο ίδιος είχε πει σε συνέντευξή του: «Την είχα σαν μάνα μου αυτή τη γυναίκα». Στο νοσοκομείο που νοσηλεύτηκε για τελευταία φορά η Ευτυχία είχε δίπλα της τον λαϊκό τραγουδιστή, ο οποίος μνημόνευε το τέλος της με τα εξής λόγια: «Μου ζήτησε να της τραγουδήσω το τραγούδι "Σαν βγαίνει ο Χότζας στο τζαμί". fosonline.gr Θυμόμουν μόνο τους δύο στίχους κι εκείνη μου είπε τον τρίτο. Της κρατούσα το χέρι όσο της τραγουδούσα. Ύστερα από λίγο ξεψύχησε». Η παρακάτω φωτογραφία παρατίθεται για του λόγου το αληθές.

(Στοιχεία αντλήθηκαν από σχετικό άρθρο στο Documento)