Ένα μόνο συνθέτη απέρριψε ο Καζαντζίδης

Ο μεγάλος τραγουδιστής είναι συχνά το άθροισμα των επιλογών του. Όσο κι αν κάποιοι θεωρούν ότι ο Καζαντζίδης υποτίμησε τον εαυτό του επιλέγοντας τραγούδια υποδεέστερα της αξίας του, στο ρεπερτόριό του υπάρχουν ένα σωρό «διαμάντια» τα οποία διαμόρφωσαν το ίδιο το λαϊκό τραγούδι.

Ο Καζαντζίδης συνεργάστηκε σχεδόν με όλους τους σημαντικούς μουσικοσυνθέτες αυτού του τόπου. Με κάποιους απλά, όπως ο Μούτσης ή ο Μίμης Πλέσσας, απλά δεν συναντήθηκε. Υπάρχει όμως κι ένας συνθέτης στον οποίο αρνήθηκε τη συνεργασία. Θα ήταν πραγματική τομή αν είχε τολμήσει να πει ένα τραγούδι του αλλά φαίνεται πως κάτι τον τρόμαξε στους στίχους. Η αλήθεια είναι ότι ο Διονύσης Σαββόπουλος, περι ου ο λόγος, είναι ένας δημιουργός που ορίζεται περισσότερο από τη στιχουργική του και λιγότερο από τις μελωδίες του. Έτσι τον αγαπήσαμε όλοι κι έτσι τον τραγουδάμε μέχρι σήμερα.

Το μεγάλο ραντεβού για την Ελληνική μουσική κλείστηκε στο Μεγάλο Πεύκο, εκεί όπου συναντήθηκαν Νιόνιος και Στέλιος για να σφραγίσουν τη συνεργασία τους στο τραγούδι «Δημοσθένους Λέξις». Ας αφήσουμε το Σαββόπουλο να μας τα διηγηθεί:

«Ήθελα πολύ να πει το τραγούδι μου “Σαν βγω απ’ αυτή τη φυλακή”. Τον γνώρισα, βρεθήκαμε στο Μεγάλο Πεύκο. Κι έγινε ολόκληρη ιστορία για να καταλήξουμε. Ετσι ήταν οι λαϊκοί οι παλιότεροι. Θυμάμαι τι έγινε όταν έδωσα στον Μιχάλη Μενιδιάτη το τραγούδι “Λαϊκός τραγουδιστής”, που λέει “όμως, τούτη η θητεία δεν σταματάει πουθενά”, για την ταινία “Happy Day” του Βούλγαρη. Μαζεύτηκαν τότε ο Μενιδιάτης, ο αδερφός του, μαζί με τις γυναίκες τους και με τον Άκη Πάνου, το κουβεντιάσανε, για να αποφανθεί ο Άκης Πάνου, ο οποίος έδωσε εντέλει το οκέι και το είπε ο Μενιδιάτης το τραγούδι. Έτσι και με τον Στέλιο. Ενώ το συζητήσαμε, το δοκιμάσαμε, το ετοιμάσαμε σε πρόβα με την κιθάρα – μάλιστα μου λέει, “εσύ την έφτιαξες αυτή την κιθάρα, μπράβο”, νόμιζε ότι φτιάχνω και την κιθάρα που παίζω – μαγειρεύτηκε πολύ για να παρθεί η απόφαση. Τελικά με διάφορες προφάσεις δεν ήρθε στο ραντεβού. Μέσα μου το περίμενα, ήξερα ότι δεν θα το πει ο Στέλιος, δεν ήθελε, το φοβόταν το τραγούδι, τα λόγια του».

Ο Σαββόπουλος ωστόσο δεν έχασε ποτέ την καλή γνώμη που είχε για την ερμηνευτική δεινότητα του Στέλιου.

«…H κληρονομιά του είναι ότι μας δίδαξε την αμεσότητα κατά τρόπο που δεν χωράει αμφισβήτηση. Θεωρώ ότι την αμεσότητα, την άμεση επικοινωνία με το κοινό ο Καζαντζίδης μου τη δίδαξε και εμένα. O Στέλιος είχε αμεσότητα αφοπλιστική, όπως είχε αντίστοιχα ας πούμε στις ταινίες του ο Μάρλον Μπράντο (…)».

Στοιχεία αντλήθηκαν από το βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη: «Στέλιος Καζαντζίδης-αφιέρωμα»