«Δεν λες κουβέντα»: Η Μπέλλου έστειλε εξώδικο για να μη κυκλοφορήσει...

Η Μπέλλου δεν ήταν μια ριζοσπαστική επιλογή, καθότι είχαν προηγηθεί οι ηχογραφήσεις της στο «Μ’ αεροπλάνα και βαπόρια» του Σαββόπουλου το 1975, καθώς και στο «Μην κλαις» του Ηλία Ανδριόπουλου και του Μιχάλη Μπουρμπούλη το 1980.

Η ερμηνεύτρια τραγούδησε με μισή καρδιά ένα τραγούδι με το οποίο δεν είχε ταυτιστεί. Διαφωνούσε με την αισθητική του και με τους στίχους του. Μόλις μπήκε η Μπέλλου στο στούντιο να τραγουδήσει, ήξερε πως υπήρχαν μόνο τα κουπλέ -το δικό της μέρος δηλαδή- και αγνοούσε πως υπήρχε κι ένα ρεφρέν το οποίο θα τραγουδούσε ο συνθέτης.

Ολοκλήρωσε την ηχογράφηση, έμειναν όλοι ικανοποιημένοι και έφυγε.
Πέντε ημέρες αργότερα -ποιος ξέρει τι προέκυψε- πήγε ξαφνικά στο σπίτι του Μούτση στα Ιλίσια έξαλλη:
«Τι με έβαλες, ρε συ, να πω αυτό το κωλοτράγουδο; Όλο "όχι" κι "όχι" είναι. Δε λες κουβέντα, δεν πας πουθενά, δεν κάνεις τίποτα! Τι διάολο δηλαδή, χάθηκε να λέει και κάπου πως παρ’ όλα αυτά σ’ αγαπάω;».

Την επομένη έστειλε εξώδικο στην εταιρεία όπου απαγόρευε την κυκλοφορία του τραγουδιού.

Λίγες μέρες αργότερα, η ίδια ξαναχτυπά το κουδούνι του σπιτιού του Δήμου Μούτση κρατώντας ένα μπουκέτο λουλούδια για να τον ευχαριστήσει. «Τελικά, είμαι τυχερή», του είπε, καθώς το τραγούδι με το που κυκλοφόρησε ο δίσκος έγινε αμέσως επιτυχία, ενώ ο συνθέτης έγινε μετέπειτα ένας από τους καλύτερους φίλους της.