Το τραγούδι του Σαββόπουλου που θα έλεγε ο Καζαντζίδης

Ο Διονύσης Σαββόπουλος είχε προτείνει στον Καζαντζίδη να πει το τραγούδι του: «Σαν βγω απ’ αυτή τη φυλακή». Ήταν η εποχή που ο καινοτόμος τραγουδοποιός πλεύριζε τους λαϊκούς βάρδους για να δώσουν στα τραγούδια του το κάτι παραπάνω. Τα κατάφερε με την Μπέλλου, με τον Μενιδιάτη, όχι όμως και με τον Καζαντζίδη. Η μαρτυρία του ίδιου του Σαββόπουλου είναι ενδεικτική:

«Ήθελα πολύ να πει το τραγούδι μου “Σαν βγω απ’ αυτή τη φυλακή”. Τον γνώρισα, βρεθήκαμε στο Μεγάλο Πεύκο. Κι έγινε ολόκληρη ιστορία για να καταλήξουμε. Ετσι ήταν οι λαϊκοί οι παλιότεροι. Θυμάμαι τι έγινε όταν έδωσα στον Μιχάλη Μενιδιάτη το τραγούδι “Λαϊκός τραγουδιστής”, που λέει “όμως, τούτη η θητεία δεν σταματάει πουθενά”, για την ταινία “Happy Day” του Βούλγαρη. Μαζεύτηκαν τότε ο Μενιδιάτης, ο αδερφός του, μαζί με τις γυναίκες τους και με τον Άκη Πάνου, το κουβεντιάσανε, για να αποφανθεί ο Άκης Πάνου, ο οποίος έδωσε εντέλει το οκέι και το είπε ο Μενιδιάτης το τραγούδι.

Έτσι και με τον Στέλιο. Ενώ το συζητήσαμε, το δοκιμάσαμε, το ετοιμάσαμε σε πρόβα με την κιθάρα – μάλιστα μου λέει, “εσύ την έφτιαξες αυτή την κιθάρα, μπράβο”, νόμιζε ότι φτιάχνω και την κιθάρα που παίζω – μαγειρεύτηκε πολύ για να παρθεί η απόφαση. Τελικά με διάφορες προφάσεις δεν ήρθε στο ραντεβού. Μέσα μου το περίμενα, ήξερα ότι δεν θα το πει ο Στέλιος, δεν ήθελε, το φοβόταν το τραγούδι, τα λόγια του».

Ο Σαββόπουλος ωστόσο δεν έχασε ποτέ την καλή γνώμη που είχε για την ερμηνευτική δεινότητα του Στέλιου.

«…H κληρονομιά του είναι ότι μας δίδαξε την αμεσότητα κατά τρόπο που δεν χωράει αμφισβήτηση. Θεωρώ ότι την αμεσότητα, την άμεση επικοινωνία με το κοινό ο Καζαντζίδης μου τη δίδαξε και εμένα. O Στέλιος είχε αμεσότητα αφοπλιστική, όπως είχε αντίστοιχα ας πούμε στις ταινίες του ο Μάρλον Μπράντο (…)».

Στοιχεία αντλήθηκαν από το βιβλίο του Θωμά Κοροβίνη: «Στέλιος Καζαντζίδης-αφιέρωμα»