Τη νύχτα που έδειραν την Μπέλλου για ένα στίχο

Έχει καταγραφεί επίσημα στην Ρεμπέτικη Ιστορία το επεισόδιο ξυλοδαρμού της Σωτηρίας Μπέλλου ένα βράδυ του 1949 στου «Τζίμη του Χοντρού».

Η Μπέλλου αντιμετώπιζε πολλά προβλήματα στα χρόνια του εμφυλίου ως αριστερή. Ο ατίθασος χαρακτήρας της και η ανυποχώρητη στάση της την έβαζαν συχνά σε μπελάδες.

Τη μοιραία νύχτα του '49 μπήκε στου «Τζίμη του Χοντρού» εμφανίστηκε μια παρέα από Χίτες που ήθελαν να διασκεδάσουν με τον δικό τους τρόπο. Πολλοί τους ταυτίζουν με τους περιβόητους αδερφούς Κατελάνους. Έχουν βγάλει τα όπλα πάνω στο τραπέζι, θορυβούν και ειρωνεύονται τους μουσικούς. Γνωρίζοντας το πολιτικό παρελθόν της Μπέλλου θέλησαν να την προκαλέσουν και κάποιος από όλους της είπε: «Πες μας μωρή παλιοκουμμούνα του "Άετού ο γιος".

Η Μπέλλου απάντησε πως δεν γνωρίζει το τραγούδι και αντί για αυτό τραγούδησε το «Κάποια μάνα αναστενάζει». Κι όλα καλά μέχρι εδώ. Στο σημείο όμως που το τραγούδι του Τσιτσάνη λέει: «...απ' τη μαύρη ξενιτιά», η ρεμπέτισσα το παράλλαξε τραγουδώντας: «απ' τη μαύρη Ικαριά». Και τότε έγινε το σώσε! Όρμησαν ωρυόμενοι οι Χίτες την τράβηξαν από τα μαλλιά και την οδήγησαν στα ενδότερα, όπου την φιλοδώρησαν με ένα γερό μπερντάχι, αφού πρώτα της έσκισαν τα ρούχα, την έφτυσαν και την έβρισαν σκαιότατα. Η Μπέλλου κατάφερε να διαφύγει αιμόφυρτη. Έκτοτε όμως είχε να το λέει ότι δεν βρέθηκε ούτε ένας άντρας να την υπερασπιστεί - ούτε καν ο Τσιτσάνης δεν μπήκε στη μέση. Το περιστατικό αυτό στάθηκε αφορμή να διακόψει για ένα διάστημα τη συνεργασία της με τον μεγάλο συνθέτη.