Άννα Φρανκ: To ημερολόγιο, η φρίκη του φασισμού κι ένα χαμόγελο
Το χαμόγελο μιας Γερμανοεβραίας, «το φαινομενικά ασυνεχές ημερολόγιο ενός παιδιού» και «η φρίκη του φασισμού» - Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ.
Κάπως έτσι άρχισε να γράφεται η ιστορία. Όταν σαν σήμερα, 12 Ιουνίου του 1942, μια χαμογελαστή τότε Γερμανοεβραία, χωρίς να το ξέρει γίνεται σύμβολο του Ολοκαυτώματος.
Η Άννα Φρανκ λαμβάνει τότε ένα ημερολόγιο για τα 13α γενέθλιά της. Τα σκούρα μάτια της θα μείνουν στην Ιστορία, θα γράψουν την ίδια την Ιστορία, μεταφορικά και κυριολεκτικά.
Ολυμπιακός: Οι λύσεις που δίνει η επιστροφή του Ορτέγκα
Η όμορφη Άννα, όταν ξεκίνησε να γράφει το ημερολόγιό της αγνοούσε προφανώς πόσο βαριά κληρονομιά θα άφηνε στην ανθρωπότητα στη σύντομη ζωή της.
Οριάν Εξπρές: Το θρυλικό τρένο του Τρότσκι, του Χέμινγουεϊ, της Μάτα Χάρι κι ένα... έγκλημα
Στρατόπεδο συγκέντρωσης Mπέργκεν-Mπέλσεν
Η Aννα Φρανκ έφυγε μόλις στα 15 της χρόνια. Πέθανε από τύφο στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Mπέργκεν-Mπέλσεν, τον Aπρίλιο του 1945. Πρόλαβε να μας χαρίσει το ημερολόγιό της. Τη μαρτυρία της για την αυτοομηρία οχτώ ανθρώπων στο Aμστερνταμ. Ένα δράμα που εκτυλίσσεται στο σπίτι της οδού Πρίσενγκραχτ όπου ακόμη και ο θάνατος αντιμετωπίζεται κάποιες φορές με χαμόγελο. Το πολύτιμο αυτό ντοκουμέντο μεταφράστηκε σε περισσότερες από 55 γλώσσες. Πρόκειται για ημερολογιακή καταγραφή από την 12η Iουνίου του 1942 έως την 1η Aυγούστου του 1944 που φέρνει γέλιο και δάκρυ σε όποιον το διαβάσει ή τύχει να το δει διασκευασμένο για το θέατρο ή για την τηλεόραση.
Η πρώτη ληστεία τρένου στην Ελλάδα. Ύποπτος... ο λήσταρχος Γιαγκούλας
Το καταφύγιο στο Πρίσενγκρατς
Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ. Ένα βιβλίο που κουβάλησε στο χρόνο το βάρος μιας πραγματικής ιστορίας. Het Achterhuis (Το πίσω σπίτι) ή Το Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ ή ημερολόγιο μιας νέας, όπως είναι ο αγγλικός τίτλος, ονομάζεται το ημερολόγιο που κρατούσε η Άννα Φρανκ, Γερμανοεβραία, στο Άμστερνταμ, για όσο καιρό κρυβόταν με την οικογένειά της από τους Γερμανούς, κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Κρυψώνα ήταν το καταφύγιο της οικογένειας στο Πρίσενγκρατς, που λειτουργεί σήμερα ως μουσείο με την ονομασία «Σπίτι της Άννας Φρανκ ». Η Άννα Φρανκ και η οικογένειά της συνελήφθησαν από τη Γκεστάπο. Επέζησε μόνον ο πατέρας της, Όττο Φρανκ, χάρη στον οποίο εκδόθηκε το ημερολόγιο.
Πεθαίνει η τελευταία επιζήσασα του «Τιτανικού»
Πρώτα για τους συγγενείς
Η πρώτη... αντιγραφή του ημερολογίου της Άννα έγινε από τον Όττο Φρανκ για τους συγγενείς του στην Ελβετία. Η δεύτερη, μια σύνθεση επανασυγγραφής του κειμένου, αποσπασμάτων από τα δοκίμιά της, και σκηνών από τα αρχικά της ημερολόγια, έγινε το πρώτο χειρόγραφο προς έκδοση, με επίλογο γραμμένο από φίλο της οικογένειας, όπου καταγραφόταν η τύχη της συγγραφέως. Την άνοιξη του 1946 το χειρόγραφο έφθασε στα χέρια του Dr. Jan Romein, ένος Δανού ιστορικού, ο οποίος έγραψε αμέσως άρθρο για την εφημερίδα Het Parool: «Τούτο το φαινομενικά ασυνεχές ημερολόγιο ενός παιδιού, αυτή η de profundis αποκάλυψη με τη φωνή ενός παιδιού, ενσωματώνει τη φρίκη του φασισμού περισσότερο από οποιοδήποτε στοιχείο της Νυρεμβέργης».
Ο εκδοτικός οίκος
Το άρθρο κίνησε το ενδιαφέρον του εκδοτικού οίκου Contact Publishing που προσέγγισε τον Όττο Φρανκ. Προσφέρθηκε να εκδώσει το βιβλίο, αλλά συμβούλευσε τον Όττο Φρανκ να αποφύγει τις αφηγήσεις εκείνες που υποδείκνυαν την αναδυόμενη σεξουαλικότητα της Άννα εξαιτίας πιθανών αντιδράσεων συντηρητικών και πρότεινε περικοπές. Αρκετές από τις καταχωρήσεις του ημερολογίου διαγράφηκαν, πριν κυκλοφορήσει το βιβλίο στις 25 Ιουνίου 1947.
Προς τα τέλη του 1950 βρέθηκε ο μεταφραστής της αγγλικής γλώσσας, η Barbara Mooyaart-Doubleday που συνήψε συμβόλαιο με την Vallentine, Mitchell & Co. στην Αγγλία. Το επόμενο έτος ήταν έτοιμη η μετάφρασή της, που περιλάμβανε τα τμήματα που είχε αφαιρέσει ο Όττο Φρανκ. Εκδόθηκε στις ΗΠΑ και το 1952 στη Μεγάλη Βρετανία. Έγινε μπεστ-σέλερ και ακολούθησαν μεταφράσεις στη γερμανική, την ιταλική, την ισπανική, τη ρωσική, την ιαπωνική και την ελληνική γλώσσα.
Το βραβείο Πούλιτζερ
Το βιβλίο που βασίστηκε στο ημερολόγιο κέρδισε το βραβείο Πούλιτζερ το 1955, και η ταινία που ακολούθησε απέδωσε στη Σέλλεϋ Γουίντερς βραβείο Όσκαρ για την ερμηνεία της. Η Γουίντερς δώρισε το Όσκαρ στον Οίκο Άννα Φρανκ, στο Άμστερνταμ. «Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» εκδόθηκε πρώτη φορά στην ελληνική γλώσσα το 1956 από τις Εκδόσεις "ΕΝΩΜΕΝΟΙ ΕΚΔΟΤΕΣ" σε μετάφραση του Κώστα Καλλιγά. Ακολούθησαν διάφορες νεότερες εκδόσεις.
Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ, γραμμένο στα ολλανδικά, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες κι έγινε ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του κόσμου. Διασκευάστηκε για την τηλεόραση, τον κινηματογράφο, το θέατρο, ακόμα και για την όπερα.
Πολλοί αρνητές του Ολοκαυτώματος όπως ο Ρομπέρ Φωρισσόν και ο Ντέιβιντ Ίρβινγκ επέκριναν το «Ημερολόγιο της Άννας Φράνκ» ως μερικώς πλαστό.
Με πληροφορίες από wikipedia.
