Η εφεύρεση του σελοτέιπ

Στις 8 Σεπτεμβρίου 1930 ο Αμερικανός μηχανικός Ρίτσαρντ Ντριου, που εργαζόταν στην εταιρεία 3Μ, εφευρίσκει τη διάφανη κολλητική ταινία (σελοτέιπ).

Η εφεύρεση του σελοτέιπ

Ένα προϊόν που μετρά σχεδόν έναν αιώνα ζωής και βρίσκεται σήμερα μέσα σε κάθε σπίτι.

Ο Ντριου παράτησε το Πανεπιστήμιο μετά από ενάμιση χρόνο και έκανε μαθήματα στον σχεδιασμό μηχανημάτων δι’ αλληλογραφίας, πριν τελικά προσληφθεί σε ηλικία 22 ετών από την εταιρεία Minnesota Mining and Manufacturing Company (αργότερα θα μετονομαζόταν σε 3Μ), που την εποχή εκείνη κατασκεύαζε γυαλόχαρτο.

Δουλειά του ήταν να παραδίδει δείγματα γυαλόχαρτων σε κατασκευαστές αυτοκινήτων, οι οποίοι τα χρησιμοποιούσαν κατά τις βαφές. Τη δεκαετία του 1920 ήταν πολύ της μόδας τα δίχρωμα αυτοκίνητα, όμως οι εργάτες που καλούνταν να τα βάψουν αντιμετώπιζαν πολλές δυσκολίες. Για να διαχωρίσουν τα σημεία του αμαξώματος που δεν έπρεπε να βαφτούν, κολλούσαν εφημερίδες, όμως η κόλλα ήταν τόσο ισχυρή ώστε όταν τις αφαιρούσαν, τα πάντα είχαν γίνει χάλια.

Μόλις το είδε αυτό ο Ντριου αποφάσισε να βρει έναν καλύτερο τρόπο. Πέρασε τα επόμενα δύο χρόνια δοκιμάζοντας τα πάντα, για να φτιάξει μια ταινία που θα κολλούσε αρκετά, αλλά θα ήταν και εύκολο να ξεκολλήσει. Μάλιστα, ένα υψηλόβαθμο στέλεχος της εταιρείας, ο Ουίλιαμ Μακ Νάιτ, του είπε να σταματήσει αυτό το χάσιμο χρόνου και να κάνει τη δουλειά του. Όμως ο Ντριου ήταν αποφασισμένος και έτσι συνέχισε να ασχολείται με το πρότζεκτ αυτό εκτός του ωραρίου εργασίας του.

Τελικά το 1925 βρήκε τη φόρμουλα που αναζητούσε: χαρτί κρεπ και ξυλόκολλα, ανακατεμένη με γλυκερίνη. Όταν παρουσίασε αυτήν την πρώτη εκδοχή του προϊόντος του στους εργάτες στις αυτοκινητοβιομηχανίες, εκείνοι τη μίσησαν. Το χαρτί είχε κόλλα μόνο στις άκρες του και έτσι συνεχώς έπεφτε, με αποτέλεσμα να μην είναι καθόλου πρακτικό στη χρήση.

«Πάρ’ το πίσω στους Σκωτσέζους για τους οποίους δουλεύεις και πες τους να βάλουν και άλλη κόλλα» του είπαν, χρησιμοποιώντας το στερεότυπο για τους Σκωτσέζους, για να υπονοήσουν ότι η εταιρεία είχε τσιγκουνευτεί την κόλλα. Αυτό ήταν. Το όνομα Scotch κόλλησε και η νέα εκδοχή της κολλητικής ταινίας της 3Μ, που τελικά έγινε διάφανη, έμεινε γνωστή ως Scotch tape. Στην πορεία, μάλιστα, η εταιρεία θα κυκλοφορούσε κι άλλα προϊόντα στη σειρά Scotch, όπως για παράδειγμα τα σφουγγαράκια Scotch Brite.

Το σελοτέιπ του Ντριου κυκλοφόρησε καθώς η αμερικανική οικονομία βυθιζόταν στη Μεγάλη Ύφεση. Ήταν η εποχή όπου οι Αμερικανοί δεν είχαν πια χρήματα να αγοράσουν καινούργια πράγματα και έτσι αναγκάζονταν να επιδιορθώσουν έστω και πρόχειρα ό,τι χαλούσε, σκιζόταν ή έσπαγε. Το Scotch tape έγινε δημοφιλές και μετέτρεψε την 3Μ στην πανίσχυρη πολυεθνική που γνωρίζουμε σήμερα.

Μάλιστα ο Μακ Νάιτ, που είχε πει στον Ντριου να μην ασχολείται με αυτό το πρότζεκτ, έγινε τελικά πρόεδρος της εταιρείας. Έχοντας κατανοήσει ότι η 3Μ μόνο κερδισμένη μπορεί να βγει από τους πειραματισμούς των υπαλλήλων της, εγκαινίασε τον κανόνα του 15%, που επέτρεπε στους μηχανικούς της να αφιερώνουν το 15% του χρόνου εργασίας τους σε πρότζεκτ που τους ενδιαφέρουν!

Όσο για τον ίδιο τον Ντριου; Μετά την επιτυχία του σελοτέιπ τέθηκε επικεφαλής ενός εργαστηρίου της 3Μ για την ανάπτυξη νέων προϊόντων, όπου ήταν ελεύθερος να δουλέψει πάνω στις ιδέες του. Μαζί με την ομάδα του κατοχύρωσαν περισσότερες από 30 πατέντες, για προϊόντα όπως οι προστατευτικές μάσκες προσώπου. Αποσύρθηκε από την 3Μ το 1962 και πέθανε το 1980 σε ηλικία 81 ετών.

Με μια ματιά…
1570: Οθωμανικές δυνάμεις του Μουσταφά Πασά κυριεύουν και λεηλατούν τη Λευκωσία, την οποία υπεράσπιζαν ο Ενετός τοποτηρητής Ντάντελο και ο Έλληνας Ευγένιος Συγκλητικός. Η άλωση της Λευκωσίας σήμανε την επικράτηση των Τούρκων σχεδόν σε ολόκληρη την Κύπρο.

1822: Διεξάγεται η Ναυμαχία των Σπετσών, κατά την οποία ο ελληνικός στόλος, με 72 πλοία υπό την αρχηγία του Ανδρέα Μιαούλη, νικά τον τουρκικό υπό τον Καρά Αλή. Έτσι, ματαιώνεται ο ανεφοδιασμός των πολιορκημένων Τούρκων του Ναυπλίου.

1943: Η Ιταλία «παραδίδει τα όπλα» και επισήμως. Στην Αθήνα και στις άλλες πόλεις οι Έλληνες μόλις πληροφορούνται την είδηση αρχίζουν να πανηγυρίζουν. Μαζί τους και πολλοί Ιταλοί που είναι αντίθετοι στον Μουσολίνι και στο φασιστικό καθεστώς της χώρας τους.

1944: Η Λέλα Καραγιάννη, αρχηγός της αντιστασιακής οργάνωσης «Μπουμπουλίνα» κατά τη διάρκεια της Κατοχής, εκτελείται από τους Γερμανούς σε ηλικία 46 ετών.

2003: Ο Ντέιβιντ Μπόουι γράφει Ιστορία, καθώς δίνει την πρώτη διαδραστική συναυλία. Η συναυλία μεταδίδεται μέσω δορυφόρου σε 21 κινηματογράφους του κόσμου και οι θεατές έχουν τη δυνατότητα να μιλήσουν μαζί του και να του ζητήσουν αφιερώσεις.