Η δολοφονία του Γεώργιου Α’

Ο Γεώργιος απαγόρευε να τον φρουρούν από απόσταση μικρότερη των 40-50 μέτρων. Έτσι δεν ήταν δύσκολο στον δολοφόνο να ρυθμίσει το πού και πότε θα τον χτυπήσει.

Κατά τις 4 το απόγευμα, καθώς ο βασιλιάς επέστρεφε στο ανάκτορο περνώντας από την περιοχή «Κερίμ Εφέντη», κοντά στο καφενείο «Πασά Λιμάν», στη διασταύρωση Πύργων και Αγίας Τριάδος, βαδίζοντας στο δεξί πεζοδρόμιο και όχι μακριά από το Αστυνομικό Τμήμα, ο δολοφόνος παραμόνευε καθισμένος σε ένα καφενείο, δίπλα σε δυο-τρεις Τούρκους.

Όταν ο βασιλιάς πέρασε τη γωνία, τον πλησίασε και πυροβόλησε από πίσω, από απόσταση δύο-τριών βημάτων, με ένα Μαυροβουνιώτικο περίστροφο. Η σφαίρα εισήλθε από την πλάτη και διαπέρασε την καρδιά, δημιουργώντας μία μεγάλη «πύλη εξόδου» στο στήθος.

Ο βασιλιάς παραπάτησε, βγάζοντας ένα βογγητό πόνου. Ο Εβραίος οπωροπώλης Ααρών Αμίρ, που ήταν κοντά, έτρεξε να τον συγκρατήσει. Ο δολοφόνος επιχείρησε να πυροβολήσει και τον Φραγκούδη, αλλά αυτός τον αφόπλισε. Όταν έφτασαν στο νοσοκομείο, ο Γεώργιος ήταν ήδη νεκρός. Ο δολοφόνος Αλέξανδρος Σχινάς μεταφέρθηκε στο Αστυνομικό Τμήμα Φαλήρου Θεσσαλονίκης, όπου ανακρίθηκε.

Η πόλη τέθηκε σε κατάσταση επιφυλακής, καθώς κυκλοφόρησε η φήμη ότι οι δολοφόνοι ήταν Βούλγαροι. Προς αποφυγή επεισοδίων, η Αστυνομία ανακοίνωσε το όνομα του δράστη και ότι ήταν Έλληνας. Και διέρρευσε την πληροφορία πως ο δράστης ήταν αναρχικός και σχεδόν παράφρων και ότι δολοφόνησε τον Γεώργιο για εκδίκηση, επειδή στο παρελθόν ο βασιλιάς είχε αρνηθεί να του χορηγήσει οικονομική βοήθεια.

Διετέλεσε βασιλιάς των Ελλήνων από τις 18 Οκτωβρίου 1863 έως τη δολοφονία του στις 5 Μαρτίου 1913 και υπήρξε συνετός βασιλιάς, σε αντίθεση με τον διάδοχό του Κωνσταντίνο. Γνώρισε άριστα τους Έλληνες και κατόρθωσε να προσαρμοστεί γρήγορα στον χαρακτήρα και το περιβάλλον τους. Τον διέκρινε υπομονή και ψυχραιμία στην αντιμετώπιση των πολιτικών διενέξεων, ενώ δεν έτρεφε εμπιστοσύνη στους αυλοκόλακες και ήθελε να μαθαίνει ο ίδιος την αλήθεια, όσο δυσάρεστη κι αν ήταν. Επί της βασιλείας του η Ελλάδα υπερδιπλασιάστηκε και οργανώθηκε σε κράτος.

ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ…

363: Ο Ρωμαίος αυτοκράτορας Ιουλιανός κινείται από την Αντιόχεια, για να επιτεθεί εναντίον της αυτοκρατορίας των Σασσανιδών, σε μία εκστρατεία που θα επιφέρει το θάνατό του.

1496: Ο βασιλιάς Ερρίκος Ζ’ της Αγγλίας δίνει την άδεια στον Τζιοβάννι Καμπότο και τους γιους του να εξερευνήσουν άγνωστους τόπους.

1616: Το βιβλίο του Νικόλαου Κοπέρνικου «De Revolutionibus Orbium Coelestium» απαγορεύεται από την Καθολική Εκκλησία.

1770: Στη Βοστώνη, πέντε Αμερικανοί πυροβολούνται θανάσιμα από τα βρετανικά στρατεύματα, γεγονός που θα συμβάλει στο ξέσπασμα της Αμερικανικής Επανάστασης πέντε χρόνια αργότερα.

1868: Η όπερα του Αρρίγκο Μπόιτο κάνει πρεμιέρα στη Σκάλα του Μιλάνου.

1933: Το Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα του Αδόλφου Χίτλερ λαμβάνει το 43,9% στις εκλογές του Ράιχσταγκ, γεγονός που επιτρέπει στους Ναζί να εγκαθιδρύσουν αργότερα δικτατορία.

1940: Υπογράφεται από τις σοβιετικές αρχές το έγγραφο που θα οδηγήσει στην μαζική εκτέλεση 22.000 Πολωνών αξιωματικών, διανοουμένων και πολιτικών κρατουμένων, έγκλημα γνωστό ως σφαγή του Κατίν.

1970: Η Συνθήκη μη διάδοσης πυρηνικών όπλων τίθεται σε ισχύ, μετά την επικύρωσή της από 43 κράτη.