Στίβεν Χόκινγκ: O διασημότερος επιστήμονας μετά τον Αϊνστάιν

Είναι γνωστός από τη διατύπωση μιας θεωρίας για τις μαύρες τρύπες, βασισμένης τόσο στη θεωρία της σχετικότητας όσο και στην κβαντομηχανική. Ασχολήθηκε επίσης με τη μελέτη των ιδιαίτερων προβλημάτων του χωροχρόνου και συνέγραψε το μπεστ σέλερ «Το χρονικό του χρόνου» (1988). Στο μεγαλύτερο μέρος της ζωής του παρέμεινε καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο εξαιτίας μιας ανίατης νευρολογικής νόσου και για πολλά χρόνια μιλούσε με συνθετική φωνή.

Ο Χόκινγκ πίστευε ότι η γνώση πρέπει να είναι κοινό κτήμα όλων και έτσι αποφάσισε να καταστήσει δημόσια και προσιτή τη διατριβή του «Οι ιδιότητες των διαστελλόμενων συμπάντων» σε όλους, ελπίζοντας πως με αυτόν τον τρόπο θα εμπνεύσει και άλλους επιστήμονες να μοιραστούν το έργο τους. «Ο καθένας οπουδήποτε στον κόσμο θα πρέπει να έχει ελεύθερη και απεριόριστη πρόσβαση όχι μόνο στην έρευνά μου αλλά επίσης στην έρευνα κάθε μεγάλου και διερευνητικού νου σε όλο το φάσμα της ανθρώπινης κατανόησης».

Ο Στίβεν Χόκινγκ κατέφυγε στην κβαντική θεωρία για να ερμηνεύσει τη λειτουργία του σύμπαντος. Δηλαδή από τα βάθη της δομής της ύλης πέρασε στο διάστημα. Αλλιώς, μετέτρεψε το μικροσκόπιο σε τηλεσκόπιο. Για να συνθέσει τις θεωρίες του, χρησιμοποίησε μεθόδους και ευρήματα της κβαντομηχανικής, της κοσμολογίας, των νόμων της βαρύτητας, της θερμοδυναμικής και της πληροφορικής.

Απαντώντας στη διάσημη ρήση του Αϊνστάιν περί Θεού και… ζαριών, ο Χόκινγκ είχε δηλώσει πως «ο Θεός όχι μόνο παίζει ζάρια (με το σύμπαν) αλλά καμιά φορά τα πετάει σε μέρη όπου κανείς δεν μπορεί να τα βρει».

Πέρα από τη μεγάλη του συμβολή στον κόσμο της επιστήμης, ο Χόκινγκ ήταν γνωστός και για την κοινωνική και πολιτική του δράση. Αγωνίστηκε για τα άτομα με αναπηρία, ενώ ήταν υποστηρικτής της δημόσιας, καθολικής, υγειονομικής περίθαλψης και σφοδρός επικριτής των αντιλαϊκών περικοπών στο βρετανικό σύστημα υγείας.

Με μια ματιά…

1895: Συλλαλητήριο διοργανώνεται στο Πεδίον του Άρεως κατά της βαριάς φορολογίας των ακινήτων που επέβαλε η κυβέρνηση Τρικούπη.

1912: Ιδρύεται στη Νότια Αφρική το Αφρικανικό Εθνικό Κογκρέσο, που θα παίξει τον καθοριστικότερο ρόλο στην ανατροπή του απαρτχάιντ.

1958: Εγκαινιάζεται το ανακαινισμένο θέατρο «Ολύμπια», επί της οδού Ακαδημίας, έδρα της Λυρικής Σκηνής μέχρι το 2017. Πρώτη παράσταση, η «Αΐντα» του Τζουζέπε Βέρντι.

1961: Εγκαινιάζεται το κλειστό γήπεδο 1.500 θέσεων της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, γνωστό και ως «Τάφος του Ινδού».

1973: Αρχίζει η δίκη για το σκάνδαλο Γουότεργκεϊτ. Επτά κατηγορούμενοι κάθονται στο εδώλιο για τη διάρρηξη στα γραφεία του Δημοκρατικού Κόμματος στο κτίριο Γουότεργκεϊτ.

1989: Ο μέσος της Λάρισας, Κώστας Κολομητρούσης, τραυματίζεται σοβαρά από βίαιο μαρκάρισμα του αμυντικού του Ηρακλή, Γιώργου Παπαδόπουλου, κατά τη διάρκεια της νίκης της ΑΕΛ με 3-1. Ο Παπαδόπουλος θα τιμωρηθεί με ποινή 16 αγωνιστικών.

1991: Ο εκπαιδευτικός Νίκος Τεμπονέρας χάνει τη ζωή του σε συμπλοκή με τον πρόεδρο της ΟΝΝΕΔ Αχαΐας και δημοτικό σύμβουλο Ιωάννη Καλαμπόκα, κατά τη διάρκεια των μαθητικών κινητοποιήσεων στην Πάτρα. (Υπόθεση Τεμπονέρα).

1992: Ο Νίκος Γκάλης ψηφίζεται ο έκτος καλύτερος Ευρωπαίος καλαθοσφαιριστής όλων των εποχών από τους αναγνώστες του «FIBA Basketball Magazine». Ο Γιώργος Κολοκυθάς κατατάσσεται στην 46η θέση.