Οι κυπριακές ομάδες στο ελληνικό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου
Στις 8 Οκτωβρίου του 1967 διεξάγεται η πρώτη αγωνιστική του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής, όπου για πρώτη φορά αφενός μετέχουν 18 ομάδες, αφετέρου, δε, με απόφαση της χούντας μετέχει και μία εκπρόσωπος του κυπριακού πρωταθλήματος.
Τον Ολυμπιακό Λευκωσίας της χρονιάς αυτής θα διαδεχθούν, τα επόμενα χρόνια διαδοχικά, οι ΑΕ Λεμεσού (1968-69), Ολυμπιακός Λευκωσίας (1969-70), ΕΠΑ Λάρνακας (1970-71), Ολυμπιακός Λευκωσίας (1971-72), Ομόνοια (1972-73) και ΑΠΟΕΛ (1973-74).
Ο τελευταίος, μάλιστα, σε αντίθεση με τους άλλους πρωταθλητές Κύπρου, που πάντα βρίσκονταν στις τελευταίες ή στις προτελευταίες θέσεις, θα τερματίσει 13ος.
Ολυμπιακός: Αυτό που λείπει από τον Ελ Κααμπί
Η συμμετοχή κυπριακών συλλόγων στην ελληνική Α' Εθνική κατηγορία ήταν μια καινοτομία που εφαρμόσθηκε κατά το χρονικό διάστημα 1967-1974 ύστερα από πρωτοβουλία του δικτατορικού καθεστώτος των Αθηνών, την οποία υλοποίησε με επαφές που είχε στην Κύπρο με την Κυπριακή Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου (ΚΟΠ) στα τέλη Αυγούστου του 1967, ο τότε γ.γ. Αθλητισμού, Κωνσταντίνος Ασλανίδης.
Με έναρξη λοιπόν την ποδοσφαιρική περίοδο 1967-68 στο ελληνικό πρωτάθλημα έλαβε μέρος ο Ολυμπιακός Λευκωσίας, ενώ η κυπριακή Α΄ κατηγορία ουσιαστικά μετατράπηκε σε τέταρτο όμιλο της ελληνικής Β’ κατηγορίας, έτσι ώστε ο πρωταθλητής της να αποκτά το δικαίωμα συμμετοχής στο επόμενο ελληνικό πρωτάθλημα. Με τον τρόπο αυτόν επιδιώχθηκε η σταδιακή ενοποίηση των δύο διοργανώσεων, γεγονός όμως που δεν στάθηκε δυνατό να επιτευχθεί, αφού ο αριθμός των κυπριακών συλλόγων δεν αυξήθηκε, λόγω εμφανέστατης αγωνιστικής αδυναμίας τους, σε σχέση με τους αντίστοιχους ελληνικούς.
Η μοναδική ομάδα που κατόρθωσε να κερδίσει το δικαίωμα να διατηρηθεί για δεύτερο συνεχή χρόνο στην ελληνική Α’ Εθνική ήταν ο ΑΠΟΕΛ της περιόδου 1973-74, ωστόσο τα γεγονότα που ακολούθησαν με την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το καλοκαίρι του 1974 ματαίωσαν την περαιτέρω προοπτική του εγχειρήματος.
Με μια ματιά…
1580: Πεθαίνει ο Ιερόνιμους Βολφ, Γερμανός φιλόλογος, ο πρώτος που χρησιμοποίησε τη λέξη Βυζάντιο για να χαρακτηρίσει το Ανατολικό Ρωμαϊκό Κράτος. Θεωρείται ο θεμελιωτής των Βυζαντινών Σπουδών.
1827: Ο τριεθνής στόλος υπό τους ναυάρχους Ερρίκο Δεριγνύ, Εδουάρδο Κόδριγκτον και Λογγίνο Χέυδεν κατατροπώνει τον τουρκοαιγυπτιακό του Ιμπραήμ έξω από το Ναβαρίνο και ανοίγει τον δρόμο για την ελληνική ανεξαρτησία.
1838: Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εκφωνεί στην Πνύκα την περίφημη ομιλία του «Παραινέσεις προς τη νέα γενιά».
1973: Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος, σε μια προσπάθεια φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος του, διορίζει πρωθυπουργό τον Σπύρο Μαρκεζίνη. Η κυβέρνησή του θα καταρρεύσει στις 25 Νοεμβρίου, οκτώ μέρες μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου.
1927: Γεννιέται ο Κώστας Ταχτσής, Έλληνας ποιητής και συγγραφέας.
1987: Πεθαίνει ο Κωνσταντίνος Τσάτσος, Έλληνας φιλόσοφος και Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας
1992: Πεθαίνει ο Βίλι Μπραντ, καγκελάριος της Γερμανίας κατά το διάστημα 1969-74 και «αρχιτέκτονας» της πολιτικής της ύφεσης (Ostpolitik) -το άνοιγμα δηλαδή της Δύσης στην τότε κομμουνιστική Ανατολή- κατά τη διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου. Βραβεύτηκε με Νόμπελ Ειρήνης το 1971.
1998: Το Νόμπελ Λογοτεχνίας απονέμεται για πρώτη φορά σε Πορτογάλο, τον συγγραφέα Ζοζέ Σαραμάγκου.