Η μεγάλη σφαγή του Ηρακλείου

Μετά την ταπεινωτική ήττα της Ελλάδας στον Ελληνοτουρκικό Πόλεμο του 1897, οι Κρητικοί, που είχαν ξεσηκωθεί για μία ακόμη φορά κατά του Οθωμανού δυνάστη, δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν τίποτα περισσότερο από την αυτονομία που τους προσέφεραν οι Μεγάλες Δυνάμεις.

Στις 18 Ιουλίου 1898 η Συνέλευση των Κρητών εξέλεξε εκτελεστική επιτροπή, το «Εκτελεστικόν Κρήτης», που θα αναλάμβανε τη διακυβέρνηση της νήσου για το χρονικό διάστημα μέχρι την άφιξη του ύπατου αρμοστή πρίγκιπα Γεωργίου, δευτερότοκου γιου του βασιλιά των Ελλήνων Γεωργίου Α’. Το αποτελούσαν ο Ελευθέριος Βενιζέλος, ο Ιωάννης Ζαχαράκης, ο Ιωάννης Σφακιανάκης, ο Εμμανουήλ Μυλωνογιαννάκης, ο Νικόλαος Γιαμαλάκης και ο Αντώνιος Χατζηδάκης.

Η εξέλιξη αυτή ανησύχησε, όπως ήταν φυσικό, τους Τουρκοκρητικούς (γηγενείς μουσουλμάνους, ως επί το πλείστον), που αποτελούσαν περί το 15% του συνολικού αριθμού των κατοίκων της Μεγαλονήσου.

Κι ενώ απόσπασμα του αγγλικού στρατού εγκαθιστούσε στο Ηράκλειο υπαλλήλους του Εκτελεστικού, σύμφωνα με την απόφαση των ξένων ναυάρχων, ο εξαγριωμένος τουρκικός όχλος της πόλης εξετράπη σε πράξεις πρωτοφανούς βαρβαρότητας. Στις 25 Αυγούστου 1898 εκατοντάδες χριστιανοί σφαγιάστηκαν και μαζί τους 17 Άγγλοι στρατιώτες και ο πρόξενος της Αγγλίας στο Ηράκλειο, Λυσίμαχος Καλοκαιρινός. Πυρπολήθηκαν καταστήματα και συνοικίες χριστιανών και τα γεγονότα επανέφεραν στη μνήμη τις σκληρότερες στιγμές της τουρκικής θηριωδίας.

Η Αγγλία αντέδρασε αμέσως και δυναμικά. Απαγχονίστηκαν 17 σημαίνοντες Τουρκοκρητικοί, πρωταίτιοι των βανδαλισμών, άλλοι απελάθηκαν ή φυλακίστηκαν και ο τουρκικός στρατός υποχρεώθηκε να εγκαταλείψει την Κρήτη. Στις 2 Νοεμβρίου 1898 και ο τελευταίος Τούρκος στρατιώτης εγκατέλειπε το κρητικό έδαφος.
Η ελευθερία της Κρήτης ήταν πλέον γεγονός. Οι Μεγάλες Δυνάμεις ανέλαβαν την προστασία της νήσου και η μακραίωνη περίοδος της δουλείας είχε τελειώσει οριστικά. Η Κρητική Πολιτεία που συστάθηκε αποτέλεσε το μεταβατικό στάδιο πριν από την ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα την 1η Δεκεμβρίου 1913.


ΜΕ ΜΙΑ ΜΑΤΙΑ...
1920: Ο Ελευθέριος Βενιζέλος ανακηρύσσεται από τη Βουλή άξιος ευεργέτης και σωτήρας για την «Ελλάδα των δύο ηπείρων και των πέντε θαλασσών».
1928: Πρωτοεμφανίζονται οι αριθμοί στις φανέλες των παικτών στους αγώνες ποδοσφαίρου Άρσεναλ - Σέφιλντ Γουένσντεϊ και Τσέλσι - Σουόνσι Τάουν. Οι γηπεδούχοι φοράνε νούμερα από 1 έως 11 και οι φιλοξενούμενοι από 12 έως 22.
1949: Στις 5:30 το πρωί ο Εθνικός Στρατός εξαπολύει την τελική επίθεσή του στον Γράμμο εναντίον των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού (ΔΣΕ).
1959: Ξεκινάει επίσημα η Α’ Εθνική ποδοσφαίρου της Ελλάδας με 16 ομάδες.
1959: Στη Φαιστό της Κρήτης η Ιταλική Αρχαιολογική Σχολή ανακαλύπτει σπουδαίες παραστάσεις θρησκευτικών μινωικών τελετών.
1960: Τελετή έναρξης των 17ων Ολυμπιακών Αγώνων στη Ρώμη. Για πρώτη φορά ξανακούγεται ο ολυμπιακός ύμνος του Σπύρου Σαμάρα που είχε αναγνωριστεί δύο χρόνια νωρίτερα από τη ΔΟΕ ως μόνιμος και επίσημος ύμνος των Σύγχρονων Ολυμπιακών Αγώνων.
1979: Στην Ισπανία το 85% ψηφίζει υπέρ της αυτονομίας της Καταλονίας και των εδαφών των Βάσκων.
2004: Η Φανή Χαλκιά αποθεώνεται τερματίζοντας πρώτη στα 400 μ. εμπόδια με 52.82 στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας.
2005: Η Εθνική Νέων μπάσκετ, με τον Μάνο Μανουσέλη στον πάγκο της, ανακηρύσσεται δευτεραθλήτρια κόσμου, αφού στο τελικό ηττάται από τη Λιθουανία με 65-63, με βολές σε νεκρό χρόνο.
2007: Στο 31ο λεπτό του αγώνα Σεβίλλη - Χετάφε 4-1 του ισπανικού πρωταθλήματος ο 23χρονος αμυντικός Αντόνιο Πουέρτα τραυματίζεται και μεταφέρεται στην εντατική. Τρεις μέρες μετά, στις 28/8, την ημέρα της προγραμματισμένης ρεβάνς ΑΕΚ - Σεβίλλη για το Τσάμπιονς Λιγκ, θα πεθάνει, ο δε αγώνας θα αναβληθεί.
2020: Η ΠΑΕ Ξάνθη ανακοινώνει ότι η Insports IKE, που κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο των μετοχών της, ήρθε σε συμφωνία με τον Ελληνοαυστραλό επιχειρηματία Μπιλ Πάπας για τη μεταβίβαση του πλειοψηφικού πακέτου των μετοχών αυτών.

ΓΙΟΡΤΑΖΟΥΝ: Βαρθολομαίος, Τίτος.