Η σφαγή στο Δήλεσι

Στις 30 Μαρτίου 1870 μία ομάδα Άγγλων περιηγητών και διπλωματών ξεκίνησαν για μια επίσκεψη στον Μαραθώνα, συνοδευόμενοι από άνδρες της Χωροφυλακής. Στο ταξίδι της επιστροφής προς την Αθήνα οι εκδρομείς έπεσαν σε ενέδρα που τους είχε στήσει η πολυπληθής συμμορία των αδελφών Τάκου και Χρήστου Αρβανιτάκη κοντά στο Πικέρμι. Οι συνοδοί χωροφύλακες εξουδετερώθηκαν εύκολα και η ομάδα των περιηγητών βρέθηκε στα χέρια των Αρβανιτάκηδων.

Ο Τάκος Αρβανιτάκης, που ήταν αρχηγός της συμμορίας, διεμήνυσε στην κυβέρνηση του Θρασύβουλου Ζαΐμη τις απαιτήσεις της, που ήταν λύτρα 50.000 και χορήγηση αμνηστίας. Κι ενώ η αγγλική πρεσβεία δέχθηκε τους όρους των απαγωγέων, η κυβέρνηση ήταν αντίθετη. Η καθυστέρηση της απάντησης εξόργισε τους απαγωγείς και ο λόρδος Μάνκαστερ, ένας από τους ομήρους, ζήτησε να του επιτραπεί να επιστρέψει στην Αθήνα για να συγκεντρώσει το ποσό των λύτρων και να φροντίσει για τη χορήγηση αμνηστίας. Ο Άγγλος ευγενής έφτασε στην Αθήνα, αλλά η κυβέρνηση παρέμενε ανυποχώρητη και μάλιστα ανέλαβε δράση, στέλνοντας στρατιωτικό απόσπασμα για την ανακάλυψη και τη σύλληψη των απαγωγέων.

Οι Αρβανιτάκηδες, που γνώριζαν πολύ καλά τα κατατόπια της Αττικής, διέφυγαν διαμέσου της Πεντέλης και της Πάρνηθας και κατέφυγαν στον Ωρωπό, αφού πρώτα είχαν απελευθερώσει τις γυναίκες. Από εκεί διεμήνυσαν στην κυβέρνηση ότι αν συνεχιζόταν η καταδίωξη θα αναγκάζονταν να σκοτώσουν τους αιχμαλώτους. Οι άνδρες ενός αποσπάσματος ήλθαν πρόσωπο με το πρόσωπο με τους Αρβανιτάκηδες στο Δήλεσι, παραθαλάσσια περιοχή βόρεια του Ωρωπού. Αυτοί σκότωσαν τους τέσσερις ομήρους και στη συνέχεια προσπάθησαν να διαφύγουν. Από τους πυροβολισμούς που ακολούθησαν μόνο ο Τάκος Αρβανιτάκης κατόρθωσε να διαφύγει. Είκοσι άνδρες του σκοτώθηκαν επί τόπου, ανάμεσά τους και ο αδελφός του, Χρήστος, και εννέα συνελήφθησαν, για να καταδικαστούν αργότερα σε θάνατο και να εκτελεστούν. Λίγες μέρες αργότερα η κυβέρνηση Ζαΐμη παραιτήθηκε.

Στον ευρωπαϊκό Τύπο η Ελλάδα αναφερόταν με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς όπως «φωλέα ληστών και πειρατών». Σε επίσημα κείμενα διατυπωνόταν η άποψη ότι η Ελλάδα «τίθεται εκτός του κύκλου των εξευγενισμένων κρατών» και ότι «αι ληστείαι συμφωνούνται εν Αθήναις, ένθα και διανέμονται τα χρήματα».

ME MIA MATIA...
1822: Οι Τούρκοι σφαγιάζουν τους κατοίκους της Χίου, ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων σε όλη την Ευρώπη.
1841: Με βασιλικό διάταγμα ιδρύεται η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος. Πρώτος διοικητής της αναλαμβάνει ο Γεώργιος Σταύρου.
1867: Οι Ρώσοι πουλάνε την Αλάσκα στην Αμερική για 7,2 εκατομμύρια δολάρια, μη γνωρίζοντας ότι κάτω από τους πάγους κρύβεται μαύρος χρυσός. Τα αμερικανικά μέσα ενημέρωσης κατηγορούν την κυβέρνησή τους ότι διασπάθισε το δημόσιο χρήμα για να αγοράσει ένα παγόβουνο.
1889: Ο Χαρίλαος Τρικούπης καταθέτει στη Βουλή των Ελλήνων το όνειρό του για την ένωση Ρίου-Αντιρρίου. Ακριβώς 115 χρόνια μετά, στις 12/8/2004, παραμονή έναρξης των Ολυμπιακών της Αθήνας, η γέφυρα παραδίδεται στην κυκλοφορία, όμως οι πρώτοι που τη διέσχισαν ήταν οι λαμπαδηδρόμοι στις 8/8/2004 μεταφέροντας τη φλόγα στην Αθήνα.
1952: Ο Νίκος Μπελογιάννης και οι σύντροφοί του, Αργυριάδης, Μπάτσης και Καλούμενος, εκτελούνται στο Γουδή.
1955: Ο Φαίδων Ματθαίου αποχωρεί από την ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού έχοντας διαφωνήσει με τους συμπαίκτες του. Αρχικά θα μετακινηθεί στον Πανιώνιο, μετά στον Σπόρτιγκ και στη συνέχεια πάλι στον Πανιώνιο και θα ακολουθήσει η ιταλική Ίνις Βαρέζε.
1965: Πόλεμος του Βιετνάμ: παγιδευμένο αυτοκίνητο εκρήγνυται μπροστά από την πρεσβεία των ΗΠΑ στη Σαϊγκόν, σκοτώνοντας 22 άτομα και τραυματίζοντας άλλα 183.
1968: Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος λανσάρει το σύνθημα «Ελλάς, Ελλήνων, Χριστιανών» και το συνοδεύει με τη διαγραφή των αγροτικών χρεών.
1980: Οι Police εμφανίζονται στο γήπεδο του Σπόρτιγκ, στην πρώτη μεγάλη ροκ συναυλία στην Αθήνα, μετά το επεισοδιακό κοντσέρτο των Rolling Stones τον Απρίλιο του 1967.
1981: Αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του Αμερικανού Προέδρου Ρόναλντ Ρίγκαν στην Ουάσινγκτον.