Ωραία, μας έφυγε τώρα η ψύχωση;

Ψύχωση για το πρωτάθλημα. Δε πα να έχουμε 44; 18 στα 20; Επτά σερί; Πρέπει να κατακτηθεί και αυτό το πρωτάθλημα. Και μαζί ψύχωση για το Champions League. Να πάμε στα προκριματικά και να βρεθούμε ξανά σε όμιλο. Ψυχώσεις, ψυχώσεις, ψυχώσεις.

Και έρχεται το χθεσινό βράδυ με την ΑΕΚ να κάνει φιέστα και τον Ολυμπιακό να καταλήγει τρίτος. Το πρωτάθλημα μπορεί μεν να είχε χαθεί, αλλά χθες είδαμε τις ξένες εικόνες στο ΟΑΚΑ με όσα ερυθρόλευκα ζούμε εδώ και χρόνια. Και μαζί και αυτό το κάτι σαν ομάδα στη Ριζούπολη.

Ωραία λοιπόν, μας έφυγαν οι ψυχώσεις;

Έχω ζήσει μέρος των πέτρινων χρόνων και φυσικά ολόκληρη την αυτοκρατορία που ακολούθησε. Δεν έγινε και κάτι ρε αδερφέ που χάθηκε ένα πρωτάθλημα. Παίζουν και οι άλλοι, κάποια στιγμή θα το πάρουν νομοτελειακά. Και μπορεί και το επόμενο.

Ναι, θέλω να είμαι πρώτος αλλά το ζητούμενο αυτή τη στιγμή στον Ολυμπιακό δεν πρέπει να είναι μία νέα ψύχωση για άμεση επιστροφή στον θρόνο. Το ζητούμενο είναι να δημιουργηθεί και πάλι μια ομάδα που να γουστάρουμε να τη βλέπουμε. Πάμε πάλι: Να δημιουργηθεί μια ΟΜΑΔΑ.

Αυτό ελπίζω να προκύψει μετά το χθεσινό βράδυ, μετά τη φετινή σεζόν, μετά τη δεύτερη διαδοχική σεζόν που πήγαμε κόντρα στην ποδοσφαιρική λογική με τις αμέτρητες αλλαγές προπονητών.

H δική μου "ψύχωση" είναι να δημιουργηθεί μια ομάδα που θα μου κάνει κέφι να κάτσω μπροστά στην τηλεόραση για να τη δω στη Λιβαδειά και τη Ριζούπολη- αφού μας απαγορεύουν την κερκίδα- και όχι αυτό το πράμα με τις πορτοκαλί ή τις κόκκινες φανέλες.

Και αν το θέλετε και διαιτητικά, μια ομάδα που θα με κάνει να βγω από τα ρούχα μου όταν ο αστείος ρέφερι δεν βλέπει την χερούκλα στο τέλος. Να τσαντιστώ, να ανεβάσω πίεση, να φωνάξω. Και όχι απλά να μου προκαλέσει αδιαφορία.

ΥΓ: Πόσο πιο χάλια θα τα πήγαινε στη Ριζούπολη ο Ανδρούτσος ή ο Βρουσάι αν ξεκινούσαν από την αρχή; Μαζί με άλλα παιδιά από την Κ20; Ρητορικό ερώτημα.