Nα μπουν την Πέμπτη

Όσο μεγαλώνω, η ψυχική μου υγεία γίνεται όλο και πιο εύθραυστη. Δεν έχω τις αντοχές που είχα το 2009 όταν και μια ημέρα μου την έδωσε και με έφτιαξα. Πλέον, τον ελεύθερο μου χρόνο που δεν το λες και τεράστιο, θέλω να τον περνάω ποιοτικά. Και μετά από αγώνες όπως αυτόν στην Ξάνθη, προτιμώ το log out. Όχι γιατί δεν αντέχω την καζούρα. Το αντίθετο! Την λατρεύω, όχι μόνο να την κάνω αλλά και να τη δέχομαι. Δυστυχώς όμως τα απωθημένα 20+ ετών έχουν δημιουργήσει γενιές οπαδών που την ώρα που έχουν πρόσφορο έδαφος να πειράξουν έναν Ολυμπιακό, καταθέτουν διαδικτυακό οχετό. Και μακάρι να ήταν σκέτο οπαδοί και ο νοών νοείτω.

Υπάρχει φυσικά και η δική μας πλευρά που είναι γεμάτη οπαδούς που δεν αντέχουν -8 και δεύτερο σερί χαμένο πρωτάθλημα. Οι ίδιοι που όταν τα παίρναμε σερί, γκρίνιαζαν γιατί δεν παίζαμε μπάλα. "Δεν θέλουμε πρωτάθλημα, λίγο μπάλα να δούμε". Κλασική ατάκα. Και φέτος- επιτέλους- ο Ολυμπιακός προσπαθεί να παίξει μπάλα. Και παίζει! Σε πολλά διαστήματα αγώνων μάλιστα παίζει ωραίο ποδόσφαιρο και δημιουργεί φάσεις. Αλλά όταν αλλάζεις ολόκληρη την ομάδα το καλοκαίρι, θα έχεις και αστοχίες. Και δυστυχώς οι αστοχίες είναι σε θέσεις που το έχεις πληρώσει. Τι να κάνουμε λοιπόν; Υπομονή να καλυφθούν τα κενά ή να ξηλώσουμε πάλι τα πάντα, όπως και τον προπονητή όπως ζητάνε πολλοί;

Μέσα σε όλο αυτό το αρρωστημένο κλίμα στα social media, άφησα το κανάλι του Ιβάν να παίζει και μετά το τέλος του Ρίβερ-Μπόκα. Μ@λ@κί@ μου. Δική μου. Τι περίμενα; Να ακούσω τον Κάκο να λέει αυτό που αν έχεις στοιχειώδη υγεία στο κεφάλι σου ή δεν είσαι υπάλληλος, θα έλεγες; Ήταν απίστευτο πόσο μαεστρικά δεν είπε ποτέ τη λέξη πέναλτι για το διπλό μαρκάρισμα σε Σισέ και Τόρο. Όσο για το Μάνο στο 90' ή το οφσάιντ στο 100', ούτε λόγος. Η Ξάνθη μάλιστα βγήκε και αδικημένη γιατί ο Ποντένσε έπρεπε να αποβληθεί λίγο νωρίτερα! Δεν τολμώ να σκεφτώ προηγούμενα χρόνια τι θα γινόταν, αν ακούγαμε τέτοιες ατάκες σε κανάλι του Μαρινάκη για φάσεις που αδικήθηκαν κατάφωρα αντίπαλοι του Ολυμπιακού.

Anyway. O Oλυμπιακός προσπαθεί να φτιάξει μια ομάδα με ποδοσφαιρική υγεία και πέρα από αστείες διαιτητικές αποφάσεις έχει τα δικά του θέματα στην επίθεση να λύσει. Και δεν τα έλυσε με Απόλλωνα Σμύρνης, Ξάνθη και Λεβαδειακό, θα τα λύσει με τη Μίλαν; Ας πούμε ότι πέρα από την ανικανότητα σε πολλές φάσεις, του έχει γυρίσει την πλάτη και η τύχη σε ορισμένες. Μακάρι την Πέμπτη να τον κοιτάξει πάλι κατάμα και να βάλει 1 γκολ, να βρεθεί και ένας ικανός να βάλει άλλο ένα. Και να μη δεχθούμε.

Ξέρω ότι φαντάζει πολύ δύσκολο, αλλά για μία ομάδα που με τις κατάλληλες προσθήκες έχει πολύ μέλλον, το να αποκλείσει με 2-0 ή 3-1 τη Μίλαν θα είναι παράσημο. Κόσμημα που θα το θυμόμαστε για χρόνια!