Μήπως να το γεμίζαμε με Αρμάνι;

Ο ενθουσιασμός από την άφιξη του Μπλατ κόπασε πολύ γρήγορα εξαιτίας της εικόνας των... φιλικών (!) και δύο αναμετρήσεων με τον Χολαργό. Η αγαπημένη social media γκρίνια του Έλληνα οπαδού συσσωρεύτηκε και έβγαλε το συμπέρασμα: Πού θα πάμε έτσι στην Μόσχα και την Βιτόρια;

Τόλμησα στην πρεμιέρα της Ευρωλίγκας να ποστάρω ότι "I feel devotion" και η μουρμούρα πήγε σύννεφο. Σχεδόν όλοι είχαν σίγουρο το 0-2, με τους αισιόδοξους να αρκούνται στο 1-1. Τώρα που γράφω, είμαστε στο 2-0 σε δύο έδρες που πριν λίγο καιρό μετρήσαμε από δύο 30άρες στην πλάτη.

Προφανώς και ο Ολυμπιακός δεν πήρε την Ευρωλίγκα. Μόλις ξεκινήσαμε. Αλλά το ευχαριστήθηκα ρε παιδί μου. Μια νέα ομάδα στήθηκε στον τοίχο επειδή δεν έπαιξε καλά στα φιλικά. Μια νέα προσπάθεια να κρίνεται Σεπτέμβριο και αρχές Οκτωβρίου. Παραλίγο να μας βγει και άχρηστος ο Ολυμπιακός του Μπλατ.

Συγγνώμη, αλλά ο Ολυμπιακός του Μπλατ, του Σφαιρόπουλου, του Μπαρτζώκα, του Ίβκοβιτς είναι σταθερά στις 4 κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης όλα αυτά τα χρόνια μαζί με τις Ρεάλ, ΤΣΣΚΑ και Φενέρ. Και το ΣΕΦ θα έπρεπε να ήταν γεμάτο σε κάθε αναμέτρηση στην Ευρωλίγκα. Σε κάθε παιχνίδι, από το πρώτο έως τα πλέι-οφ.

Το αξίζει ρε γαμώτο αυτή η ομάδα. Το αξίζει να είναι τίγκα το γήπεδο με Αρμάνι, ακόμα και να χάναμε τα δύο πρώτα ματς. Αδιάφορα τα αποτελέσματα, αδιάφορο το γεγονός ότι αυτό το γήπεδο δεν είναι κατάλληλο για μπάσκετ. Ναι, το ακούω και αυτό ως δικαιολογία, ότι δεν γουστάρουν το ΣΕΦ...

Τέλος πάντων. Υποδείξεις δεν έκανα ποτέ, ένα ρητορικό ερώτημα έθεσα και όσοι πιστοί προσέλθετε.

ΥΓ: Να παίξει και άλλα 2 χρόνια ο Σπανούλης; Τρία μαζί με αυτό; Πόσα ματς θα τον έχουμε μπροστά μας να τον απολαύσουμε; 45-50; Μόνο και μόνο για τον κορυφαίο αθλητή στην ιστορία του ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ, αυτό το γήπεδο πρέπει να είναι γεμάτο στην Ευρωλίγκα.