86-100-0-0-0

Ο Red Duckling αποχαιρετά την εβδομάδα που φεύγει, ξέροντας από το 86-100-0-0-0 ότι στο μέλλον θα συναντηθούμε με παρόμοια συμφορά.

86-100-0-0-0

Μαύρισε η ψυχή μας. Στεγνώσαμε. Αλλά θα συνεχίσουμε γιατί αυτή είναι η φυσιολογική ροή των πραγμάτων. Οι άνθρωποι που χάθηκαν δεν θα συνεχίσουν και οι άνθρωποί τους δεν θα συνεχίσουν την ζωή τους όπως την ήξεραν μέχρι την Δευτέρα. Εμείς μπορούμε να πακετάρουμε τα πράγματά μας για τις διακοπές μας.

Επαναλαμβάνω, ότι αυτή είναι η φυσιολογική εξέλιξη των πραγμάτων και δεν είναι κακό. Δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Το θέμα είναι όμως τι κρατάμε από όλη αυτή την εβδομάδα. Τι μπορούμε να κάνουμε τόσο ατομικά όσο και ως σύνολο για ένα καλύτερο αύριο. Για παράδειγμα τι να το κάνω αν συγκλονίστηκες, αν έκλαψες, ακόμα και αν βοήθησες με πράξεις και την άλλη εβδομάδα μου κυκλοφορείς στην ΛΕΑ, μου παρκάρεις σε θέσεις αναπήρων, μου περνάς με κόκκινο γιατί είναι 4 το πρωί και μωρέ έλεγξες καλά και δεν υπάρχει άλλος.

Όχι, δεν τα έχω μπερδέψει όλα μαζί. Ξεκάθαρα είναι. Κοινωνική συνείδηση λέγεται. Να σεβόμαστε τον διπλανό μας, το σύνολο κάθε στιγμή και όχι μόνο όταν υπάρχει ανάγκη. Πώς να το πω διαφορετικά: Είναι διάβαση πεζών, σταμάτα επιτέλους να περάσει ο πεζός! Όλα αυτά έχουν σχέση μεταξύ τους γιατί βρίσκονται στην αλυσίδα του ωχαδερφισμού την οποία κάποια στιγμή πρέπει να την σπάσουμε επιτέλους.

Κοινωνική συνείδηση χρειάζεται λοιπόν, συλλογική συνείδηση. Και αλληλεγγύη. Η αλήθεια είναι ότι πάρα πολύ κόσμος έδειξε υπέροχα αντανακλαστικά. Βρέθηκα χθες στην Ραφήνα, στο Δημαρχείο, στο Κλειστό Γυμνηστήριο και είδα νέα παιδιά. Πάρα πολλά νέα παιδιά να είναι ΕΚΕΙ με τις ώρες και να βοηθούν ακολουθώντας τον δρόμο της ελπίδας.

Πέρασα και κάτω από τον σύνδεσμο της Original στην Ράφηνα. Ανοικτός όλη την ώρα, προσφορά χωρίς τέλος. Ό,τι έκανε οργανωμένα και η Θύρα 7 όλο αυτό το διάστημα ή ο Κεντρικός της 13. Και πόσοι άλλοι. Ναι, όλα αυτά τα "κωλόπαιδα" ήταν εκεί από την πρώτη στιγμή που έγινε γνωστό το μέγεθος της τραγωδίας. Γιατί η τραγωδία δεν έχει χρώματα.

Ήσασταν και όλοι εσείς εκεί από κάθε γωνιά της Ελλάδας που στείλατε βοήθεια με όποιο τρόπο μπορούσατε. Και όσοι καθοδηγήσατε μέσα από τα social media τον κόσμο για το πώς και πού μπορεί να προσφέρει. Η αλήθεια είναι ότι- ειδικά την Δευτέρα- βρήκα ένα αληθινό νόημα στο τι σημαίνουν οι 70.000 που με ακολουθούν στο facebook και οι 35.000 στο instagram. Δεν θέλω να πω κάτι περισσότερο σε αυτό, θα το κρατήσω για μένα.

Πραγματικά, να είστε καλά όλοι εσείς που δείξατε αυτές τις ημέρες το πώς είναι να είσαι Άνθρωπος. Και μόνη ευχή να μην το ξεχάσετε ποτέ αλλά να λειτουργείτε έτσι συνέχεια.

Και κλείνω με το 86-100-0-0-0.

Όπως έγραψα νωρίτερα, χθες ήμουν Ραφήνα και πέρασα μετά και μέσα από το Μάτι. Έχασα τα λόγια μου, την σκέψη μου. Δεν μπορεί καμία φωτογραφία, κανένα τηλεοπτικό πλάνο να καταγράψει αυτά που θα δεις και θα νιώσεις αν βρεθείς εκεί. Υποκλίνομαι μόνο σε όσο κόσμο συνεχίζει να προσφέρει, να ψάχνει, να προστατεύει, να καθαρίζει, να βρίσκεται σε αυτή την περιοχή.

Και γυρίζοντας σπίτι, είδα την συνέντευξη Τύπου των ανθρώπων που έχουν την ευθύνη της προστασίας του πολίτη.

86 νεκροί
100 τουλάχιστον αγνοούμενοι
0 λάθη σύμφωνα με τους υπέυθυνους
0 συγνώμες
0 παραιτήσεις

86-100-0-0-0

Το 2007 ήταν ο Στρατηγός Άνεμος, τώρα τούτοι εδώ. Έλα πες μου μετά γιατί δεν είμαι αισιόδοξος.