Μια ηθοποιός, όχι η Βουγιουκλάκη, έφερνε κόσμο στις κινηματογραφικές αίθουσες μέχρι το τέλος

Όταν ο κινηματογράφος άρχισε να χάνει έδαφος μία ηθοποιός, και δεν ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη, συνέχιζε να φέρνει κόσμο στις αίθουσες προβολής

Μια ηθοποιός, όχι η Βουγιουκλάκη, έφερνε κόσμο στις  κινηματογραφικές αίθουσες μέχρι το τέλος

Στις αρχές της δεκαετίας του '70 η τηλεόραση έβαζε τέλος στην παντοκρατορία του κινηματογράφου και αυτό μόνο ο Φίνος δεν το έβλεπε. Ο μεγαλοπαραγωγός του ελληνικού σινεμά αποφάσισε να γυρίσει μια ταινία με μουσικοχορευτικά στοιχεία από την οποία περίμενε να σεφάρει.

Η αλήθεια είναι ότι είχε ως πρωταγωνίστρια τη μοναδική ελληνίδα ηθοποιό που έφερνε ακόμα κόσμο στις κινηματογραφικές αίθουσες και αυτή, όσο και αν φαίνεται παράξενο, δεν ήταν η Αλίκη Βουγιουκλάκη.

Όπως πολύ σωστά είχε δηλώσει ο Γιάννης Δαμιανίδης, ο ελληνικός κινηματογράφος του '60 δεν θα ήταν ο ίδιος χωρίς τη Ρένα Βλαχοπούλου και το έλεγε πάντα με καμάρι, γιατί αυτός την είχε επιβάλει στο πανί.

Το 1970 γυρίστηκε η ταινία «Μια Ελληνίδα στο χαρέμι» που έκανε πάταγο τηρουμένων των αναλογιών. Σε μια εποχή που οι κινηματογραφικές αίθουσες είχαν αρχίσει να αδειάζουν επικίνδυνα, το μιούζικαλ της Φίνος Φιλμ έκοψε περίπου μισό εκατομμύριο εισιτήρια και βρέθηκε στην 5η θέση ανάμεσα σε 87 ταινίες εκείνης της χρονιάς.

Η Ρένα Βλαχοπούλου εξακολουθούσε να ελκύει τους σινεφίλ, όσους τέλος πάντων είχαν μείνει πιστοί στη μεγάλη οθόνη και δεν αλλαξοπίστησαν για χάρη της τηλεόρασης. Δίπλα στη Ρένα έπαιξαν ο Χρόνης Εξαρχάκος και η Μαρία Ιωαννίδου καθώς και ο συμπαθής Δημήτρης Καλλιβωκάς. Σενάριο και σκηνοθεσία ήταν του Γιάννη Δαλιανίδη ενώ η μουσική γράφτηκε από τον Μίμη Πλέσσα.