Ααβόρα: Τι σημαίνει και γιατί πήρε αυτό το όνομα
Πρόκειται για ενα καλλιτεχνικό σινεμά που στέκεται στην ίδια θέση με την κόκκινη επένδυση και βελούδινη αυλαία ακόμα να κρατά γερά στην αίθουσά της.
Το όνομά του δεν είναι καθόλου τυχαίο: η ααβόρα (Elaeis guineensis) είναι στην πραγματικότητα ένας φοίνικας που ευδοκιμεί στη Δυτική Αφρική, και τα δύο «α», ακολουθούμενα από ένα «β», ήταν ένας έξυπνος τρόπος για να καταχωρηθεί το σινεμά πρώτο στις αλφαβητικές λίστες με τις αίθουσες της εποχής, έχοντας παράλληλα ένα ενδιαφέρον όνομα που τραβούσε την προσοχή, σε μια εποχή που ο αριθμός των κινηματογράφων της Αθήνας ήταν πολύ μεγάλος.
Το σινεμά, στην Νεάπολη Εξαρχείων υπήρχε στην ίδια τοποθεσία, από το 1965, σαν ένα συνοικιακό σινεμά που παρήκμαζε, με το όνομα Σινέπολις (από τα πολλά σινεμά). Περίπου το 1983 ο Θόδωρος Ρίγγας, μέχρι τότε αιθουσάρχης αγαπημένων θερινών σινεμά, αναλαμβάνει τη διαχειρίσή της και φέρνει ταινίες-σύμβολα όταν και η ρότα αλλάζει. Από τότε η Ααβόρα καθιερώθηκε ως ένα καλλιτεχνικό σινεμά και χαρίζει μέχρι και σήμερα στο αθηναϊκό κοινό κινηματογραφικές βραδιές όπως πρέπει να είναι.
Ο Θόδωρος Ρίγγας, αφού απέκτησε το σινεμά το ’83, έπαιζε επί 1 χρόνο επαναλήψεις, κάτι που γινόταν μόνο στα θερινά. Σε έναν χρόνο, είχε καταφέρει, ρισκάροντας, να μετατρέψει την Ααβόρα από ξεχασμένο συνοικιακό σινεμά σε ένα καλλιτεχνικό σινεμά (art cinema), που έφερε στο αθηναϊκό κοινό ταινίες-σύμβολα, όπως το «Όσα παίρνει ο άνεμος», τη «Τζίλντα», το «Blade runner» του ’80 και συνεχείς πρώτες προβολές από τότε μέχρι τώρα.
Το όνομα της Ααβόρας ήταν και παραμένει συνδεδεμένο με τον κινηματογράφο στην πιο καλλιτεχνική του μορφή, με επιλεγμένες ταινίες που διαμόρφωσαν ήδη από το 1980 τη συνείδηση του σινεφίλ – και όχι μόνο- κοινού της Αθήνας.